Temyiz İsteminde Bulunan (Davacı) :...

Karşı Taraf : Tarım Reformu Genel Müdürlüğü

Vekili: Av. ...

İsteğin Özeti : Ankara 4. İdare Mahkemesinin 28.9.2004 günlü, E:2003/1853, K:2004/1312 sayılı kararının dilekçede yazılı nedenlerle temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.

Cevabın Özeti : Temyizi istenen kararın yöntem ve yasaya uygun olduğu, bu nedenle istemin reddi gerekeceği yolundadır.

Danıştay Tetkik Hakimi: Hürriyet Micozkadıoğfu

Düşüncesi: dare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı: Ahmet Arşlan

Düşüncesi: İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.

Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay İkinci Dairesi'nce işin gereği düşünüldü:

Dava, davacının 13.10.2003 tarihinde başlayan Görevde Yükselme Eğitimi Programına katılma talebinin reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılmıştır.

Ankara 4. İdare Mahkemesinin 28.9.2004 günlü, E:2003/1853, K:2004/1312 sayılı kararıyla, 14.12.2000 günlü, 24260 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarım Reformu Genel Müdürlüğü Personeli Görevde Yükselme Yönetmeliğinin işlem tarihinde yürürlükte bulunan 8. maddesinde, görevde yükselme suretiyle atanacak personelin 657 sayılı Kanunun 125. maddesinin (C) ve (D) bentlerine göre ceza almamış olmasının yanında son üç yıllık sicil notlarının olumlu ve ortalamalarının 70 puandan aşağı olmamasının şart olduğu kuralının düzenlendiği, davalı idarenin açmış olduğu görevde yükselme eğitimine başvuran davacının başvuru tarihinde yürürlükte olan Yönetmelik hükmünde aranan ceza almamış olmak koşulunu taşımadığından Yönetmelik hükmüne göre tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı, anılan maddenin Devlet Memurlarının Görevde Yükselme Esaslarına Dair Genel Yönetmelik hükümlerine aykırı olmadığı, sözkonusu maddenin idarece daha sonra değiştirilmiş olmasının dava konusu işlemi sakatlamayacağı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.

Davacı, işlemin hukuka aykırı olduğunu, işleme dayanak alınan Yönetmelik maddesinin 657 sayılı Yasaya aykırı olduğunu öne sürerek İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.

657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 125. maddesinin (C) bendinde, memurun brüt aylığından 1/30 ile 1/8 arasında kesinti yapılmasını gerektiren eylem ve durumlar, aynı maddenin (D) bendinde ise eylemin ağırlık derecesine göre memurun bulunduğu kademede ilerlemesinin 1-3 yıl durdurulmasını gerektiren eylem ve durumlar sayılmış, Kanunun "Uygulama" başlıklı 132. maddesinin 4. fıkrasında, kendilerine disiplin cezası olarak aylıktan kesme veya kademe ilerlemesini durdurma cezası verilenlerin, valilik, büyükelçilik, müsteşar, müsteşar yardımcılığı, genel müdürlük, genel müdür yardımcılığı ve daire başkanlığı görevlerine atanamayacakları öngörülmüş olup, böylece Kanun ile aylıktan kesme veya kademe ilerlemesini durdurma cezası alanların atanamayacakları görevler sınırlı olarak sayılmış bulunmaktadır.

2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunun 7. maddesinin 4. fıkrası son cümlesinde, düzenleyici işlemin iptal edilmemiş olmasının bu düzenlemeye dayalı işlemin iptaline engel olmayacağı kurala bağlanmıştır.

14.12.2000 günlü, 24260 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarım Reformu Genel Müdürlüğü Personeli Görevde Yükselme Yönetmeliğinin 8. maddesinde, görevde yükselme suretiyle atanacak personelin, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 125. maddesinin (C) ve (D) bentlerine göre ceza almamış olmasının yanında son üç yıllık sicil notlarının olumlu ve ortalamalarının 70 puandan aşağı olmamasının şart olduğu kuralı düzenlenmiş, 14.1.2004 günlü, 25346 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan değişiklik Yönetmeliği ile bu maddede değişiklik yapılarak, ceza almamış olmak koşulu madde metninden çıkarılmıştır.

Dosyanın incelenmesinden, davalı idarede mühendis olarak görev yapan ve Arazi Etüd ve Tahsis Şube Müdürlüğü görevini vekaleten yürüten davacının 13.10.2003-24.10.2003 tarihleri arasında yapılacak olan Görevde Yükselme Eğitimi Programına katılmak istemiyle 8.10.2003 tarihinde başvurduğu, 10.6.2003 günlü işlemle 657 sayılı Yasanın 125/C-a maddesi uyarınca aylıktan kesme cezasıyla cezalandırılması nedeniyle başvurusunun 10.10.2003 günlü, 1978 sayılı işlemle Yönetmeliğin 8. maddesine uygun olmadığı gerekçesiyle reddedilmesi üzerine bakılan davanın açıldığı anlaşılmıştır.

Uyuşmazlık konusu olayda, dava konusu işlem tarihinde yürürlükte olan ve işleme dayanak alınan Yönetmelik maddesinde görevde yükselme suretiyle atanacak personel için 657 sayılı Yasanın 125. maddesinin (C) ve (D) bentlerine göre ceza almamış olma koşulu getirilmiş ise de, anılan madde ile 657 sayılı Yasanın yukarıda sözü edilen 132. maddesinde

sayılan görevler dışında kalan görevler için de bu koşulun getirilmesinde yasa hükmünün kapsamını genişletici nitelikte, Yasaya aykırı düzenleme yapıldığı açıktır.

Bu durumda, 657 sayılı Yasanın 132. maddesinde sayılan görevler dışında kalan görevler İçin de 657 sayılı Yasanın 125. maddesinin (C) ve (D) bentlerine göre ceza almamış olma koşulu getirilmesinde yasaya uygunluk bulunmadığından, 2577 sayılı Yasanın yukarıda anılan hükmü uyarınca işlemin iptali gerekirken, davanın reddi yolunda verilen İdare Mahkemesi kararında hukuki isabet görülmemiştir.

Açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin kabulüyle Ankara 4. İdare Mahkemesi'nin 28.9.2004 günlü, E:2003/1853, K:2004/1312 sayılı kararın 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinin l/b. fıkrası uyarınca bozulmasına, aynı maddenin 3622 sayılı Kanun'la değişik 3. fıkrası gereğince ve yukarıda belirtilen hususlar da gözetilerek yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın adı geçen Mahkeme'ye gönderilmesine, 17.4.2007 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

AZLIK OYU

İdare Mahkemesince verilen karar ve dayandığı gerekçe hukuka ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir neden de bulunmadığından, anılan kararın onanması gerektiği görüşüyle çoğunluk kararına katılmıyoruz.