EN
TR
TEMYİZEDEN(DAVALI):Ticaret Bakanlığı Adına
Mersin Serbest Bölge Gümrük Müdürlüğü - MERSİN
VEKİLİ: Av. K1
KARŞITARAF(DAVACI): F1 Elektronik Sanayi Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ: Av. K2
A1
İSTEMİN KONUSU : Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun bozma kararı üzerine verilen Mersin 1. Vergi Mahkemesinin, 21/11/2019 tarih ve E:2014/906, K:2019/1083 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli 11/12/2002 tarih ve 10690 sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamesi muhteviyatı eşyanın kıymetinin noksan beyan edildiğinden bahisle yapılan gümrük, katma değer ve özel tüketim vergileri ek tahakkukuna vaki itirazın reddi yolundaki işlem davaya konu yapılmıştır.
Davacı şirket yetkilileri hakkında dava konusu beyanname ile ilgili olarak açılmış bir ceza davası bulunmadığından, 11/12/2002 tarihinde tescil görmesi nedeniyle bu tarihte doğan gümrük yükümlülüğü için davalı idarece bu tarihten itibaren üç yıl içinde ve en son 11/12/2005 tarihinde ek tahakkukun tebliğ edilmesi gerekirken bundan çok sonra 28/05/2008 tarihinde tebligatı yapılan ek tahakkukta zamanaşımı bulunduğu gerekçesiyle davaya konu işlemin iptali yolunda ısrar kararı vermiştir.
Davalının temyiz istemini inceleyen Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun 26/03/2014 tarih ve E:2013/431, K:2014/175 sayılı kararı:
Davacı adına tescilli beyanname muhteviyatı eşya nedeniyle ek olarak tahakkuk ettirilen vergilere ilişkin tebligat, gümrük yükümlülüğünün doğduğu tarihten itibaren üç yıllık süre geçirildikten sonra yapılmış ve şirket yetkilileri hakkında Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/58 esasına kayıtlı dosyasında açılan ceza davasının birleştirildiği Mersin Birinci Ağır Ceza Mahkemesinin E:2008/83 sayılı dosyasında 25/10/2011 tarihli ve K:2011/433 sayılı kararla beraat kararı verilmiştir. Ancak söz konusu kararın Yargıtay nezdinde temyiz edildiği anlaşıldığından, davaya konu işlem tesisine neden olan fiilin aynı zamanda "suç" oluşturup oluşturmadığı ve Türk Ceza Kanununda öngörülen ceza zamanaşımı sürelerinin olaya uygulanması gerekip gerekmediğinin bu yargısal sürece bağlı olarak değerlendirilmesi gerektiğinden bu değerlendirme yapılmaksızın verilen ısrar kararı hukuka uygun görülmemiştir.
Kurul bu gerekçe ile kararı bozmuştur.
Mersin 1. Vergi Mahkemesinin Kurulun bozma kararı üzerine verdiği 21/11/2019 tarih ve E:2014/906, K:2019/1083 sayılı kararı:
Davacı şirket kanuni temsilcisi hakkında açılan ceza davasında mahkemece verilen ceza hükmü temyiz incelemesi aşamasında davanın ceza zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle bozularak kamu davası zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür.
Olayda, davacı şirket hakkında yapılan ek tahakkuka Türk Ceza Kanunu'ndaki zamanaşımı süresinin uygulama imkânı kalmamıştır. Dolayısıyla üç yıllık sürede yapılması gereken gümrük vergisi, katma değer vergisi ve özel tüketim vergisi ek tahakkuk işleminin, dava konusu beyannamenin tescil tarihi olan 11/12/2002 tarihinden itibaren en geç 11/12/2005 tarihine kadar davacı şirkete tebliği gerekirken, alınan ek tahakkuk kararının 28/05/2008 tarihinde davacı şirkete tebliğ edildiği anlaşılmıştır. Kanun'da belirtilen zamanaşımı süresini kesen veya durduran şartların her hangi birinin de dava konusu olayda gerçekleşmediği görüldüğünden, zamanaşımına uğrayan vergiler için alınan ek tahakkuk kararı ile bu işlemi onayan başmüdürlük işleminde hukuka uygunluk bulunmamaktadır.
Vergi mahkemesi bu gerekçeyle dava konusu işlemi iptal etmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığından iptal kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI :Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ K3'NIN DÜŞÜNCESİ: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar bozma kararı uyarınca verilen kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmediğinden istemin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Usul Yönünden:
Davanın incelendiği ilk derece yargı yeri kararının temyiz incelemesi sonunda bozulmasından sonra bozmaya uyulmayarak ilk kararda ısrar edilmesi halinde, bu karara karşı yapılan temyiz isteminin İdari veya Vergi Dava Daireleri Kurulları tarafından inceleneceği ve Kurulların kararlarına uyulmasının zorunlu olduğu 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun amir hükmüdür.
Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun bozma kararı üzerine vergi mahkemesi tarafından verilen karara karşı yapılan temyiz başvurusu, yukarıda değinilen yasal zorunluluk nedeniyle bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak incelenebilecek olup bu incelemenin, bozma kararını veren Kurulumuz tarafından yapılması gerektiğine oyçokluğuyla karar verilmiştir.
Kurul Üyesi K4 bu görüşe aşağıdaki gerekçeyle katılmamıştır:
2575 sayılı Danıştay Kanunu'nun 38. maddesinin ikinci fıkrasında, Vergi Dava Daireleri Kurulunun, vergi mahkemelerinden verilen ısrar kararları ile vergi dava dairelerinden ilk derece mahkemesi olarak verilen kararları temyizen inceleyeceği hükme bağlanmıştır. Dosyada temyizen bozulması istenilen karar vergi mahkemesince verilmiş bulunduğundan, temyiz başvurusunun Kurulca incelenebilmesi için, söz konusu kararın ısrar kararı niteliğinde olması gerekmektedir.
"Israr" kararı, Danıştayın ilgili dava dairesince kararı bozulan ilk derece mahkemesinin bu karara uymaması, ilk kararında direnmesidir. Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun görevi, bu karara karşı yapılan temyiz başvurusu ile ilgilidir. Kurul, bu başvuruyu inceledikten sonra, dairenin bozma kararını uygun görürse, mahkemenin ısrar kararını bozar ve söz konusu kararı ortadan kaldırır. Israr kararı ortadan kalkan Mahkeme, bozma kararına uymak zorundadır. Bozma üzerine verilen vergi mahkemesi kararının temyizi halinde ise inceleme, kararın daire kararına uygunluğu yönünden olacaktır. Bu incelemeyi yapmaya yetkili merci de Vergi Dava Daireleri Kurulu değililk bozma kararını veren dava dairesidir.
Bu nedenle, ısrar niteliğinde bulunmayan kararı temyizen incelemek üzere dosyanın ilgili dava dairesine gönderilmesi gerekmektedir.
Esas Yönünden:
Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun bozma kararı üzerine vergi mahkemelerince verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma esaslarına uygunluk yönünden incelenebilecek olup temyiz istemine konu kararın Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun bozma kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri bozma esaslarına uygunluk yönünden kararınbozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1- Davalının temyiz isteminin REDDİNE,
2- Mersin 1. Vergi Mahkemesinin, 21/11/2019 tarih ve E:2014/906, K:2019/1083 sayılı kararının ONANMASINA,
2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin birinci fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01/07/2020 tarihinde usulde oyçokluğu, esasta oybirliğiyle karar verildi.
