Şayet anne ve baba evli değilse, velayet hakkı, eski İsvMK m. 298 uyarınca, velayetin kural olarak anneye; şayet anne küçük veya kısıtlı ya da ölmüş ise, vesayet makamının onayı ile babaya ait olduğu; çocuğun menfaatinin gerektirmesi halinde çocuğa vasi de atanabileceği düzenlenmişti. 1 Ocak 2000 tarihinde yürürlüğe giren revizyonla birlikte, İsviçre Medeni Kanunu’na 298a maddesi eklenmiş ve birbiriyle evli olmayan anne ve babaya, belli şartların varlığı halinde, velayeti birlikte kullanma imkânı tanınmıştı. İsvMK m. 298a hükmüne göre, anne ve babanın birlikte talepte bulunması, bu durumun çocuğun menfaatine olması, çocuğun bakım giderlerinin paylaşımı ve çocuğun bakımına ilişkin yükümlülüklere katılımının belirlendiği bir anlaşma yapılmış olması ve bu anlaşmanın vesayet makamı tarafından onaylanmış olması halinde, birlikte velayet anne ve babaya verilebiliyordu. Söz konusu düzenleme, annenin rızası olmadan birlikte velayete hükmedilememesi ve ayrımcılığa yol açması sebebiyle eleştirilmekteydi. İlgili hüküm, hem evlilik içinde doğan çocuk ile evlilik dışında doğan çocuk arasında, hem de anne ile evli olan baba ile evli olmayan baba arasında ayrımcılığa yol açmaktaydı. Nitekim, evlilik dışında doğan çocuğun anne ve babasının birlikte velayetine bırakılması için, annenin rızasını arayan Alman Medeni Kanunu’nun velayete dair düzenlemelerinin AİHM’in “Zaunegger Almanya’ya Karşı Kararı”…
EN
TR
