6.3. Bilgi Güdücülüğü
Bilgisizlik ve köreltici bilim sorunundan başka Saramago’nun eleştirdiği diğer bir…
“(Doktor) bütün geceyi aynı yatakta geçirdik, çalışma odamdan çıkmamalıydım, kapıyı kilitlemeliydim, öyleyken bile, Lütfen böyle konuşma, ne olacaksa olur, haydi gel, sana kahvaltı hazırlayayım, Bırak beni, bırak beni, Seni bırakmayacağım, diye bağırdı kadın, nedir amacın senin, evin içinde düşe kalka dolanmak, telefonu ararken mobilyalara toslamak, görmeyen gözlerinle telefon rehberinde aradığın numarayı bulmaya çalışmak mı, bu arada ben de hastalık bulaşmasın diye cam bir fanus içinde, ilgisiz, sakin sakin bu gösteriyi mi izleyeceğim?”…
Rahatlıkla görülebildiği gibi, doktor, tıp bilimine göre hatalı bir şey söylememektedir.…
Bilgi güdücülüğünde, insanın içinde bulunduğu durum üzerine bile düşünmesi istenmez.…
“Kültürel olarak insanları savaş için seferber etmek, barış için seferber etmekten daha kolaydır.(…) Bu söylenir, bu yazılır buna inanılır, çünkü bilinir ki insan, tarihsel olarak savaş için eğitilmiş…
Burada, az önce de belirttiğimiz gibi, bir tür bilgi güdücülüğü kılıfına bürünmüş…