Çocuğun Korunması Bağlamında Geri Göndermeme İlkesi (Non-Refoulement)

M Aslov- Avusturya Davası(747) konumuz açısından önemli bir yere sahiptir. Başvuran, 1990 yılının Kasım ayında, 6 yaşındayken, ebeveynleri ve iki kardeşi ile yasal olarak Avusturya’ya girmiştir. Daha sonra, yasal olarak Avusturya’da ikametetmeye başlamıştır. Yasal olarak istihdamedilen ebeveynleri, Avusturya vatandaşlığını almıştır. Başvuran, Avusturya’da okula gitmiştir. 1998 yılında, başvuran hakkında çeşitli hırsızlık suçlamaları, başkalarına gösterdiği şiddet olayları ve başkalarının eşyalarını zorla kullanma gibi suçlardan dolayı cezai soruşturma başlatılmıştır. Eylül 1999’da Viyana Çocuk Mahkemesi, başvuranın çete hırsızlığı, çete kurma, gasp ve saldırı suçlarından dolayı 18 aylık hapis cezasınamahkûmedilmesine karar vermiş olup bunlardan 13’ü şartlı tahliye ile ertelenmiştir. Daha sonra, işlediği başka hırsızlık suçlarından dolayı 15 ay hapis cezasınamahkûmedilmiştir. Sonrasında, hakkında işlediği suçlar gerekçe gösterilerek kamu düzeni ve kamu yararı gerekçesiyle sınır dışı kararı verilmiştir. Başvuran avukatı tarafından, temyiz başvurusunda sınır dışı edilmesi durumunda aile birliğinin bozulacağı, çocuğun Bulgaristan’da akrabası olmadığı ve uzun yıllardır Avusturya’da yaşadığı gibi sebepler gerekçe gösterilmiştir. Ancak başvurucu Bulgaristan’a sınır dışı edilmiştir. Mahkeme kararında, aile birliğini gerekçe göstererek AİHS’in 8. maddesinin ihlal edildiği sonucuna varmakla birlikte suç işlemiş bir çocuğun sınır dışı edilmesi hususunda devletin, toplumla suç işlemiş reşit olmayan bir çocuğun entegre olmasını sağlama görevinin de bulunduğu ve verilen sınır dışı kararı ile amaçlanan sonuç arasında orantılılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Son olarak; çocuğun kırılganlığı göz

Ulusal güvenlik istisnası açısından önem arz eden Kanada Yüksek Mahkemesinin önde…