Anonim Şirketlerde Rüçhan Hakkı

de lege ferenda açısından görüşümüzü açıklamadan önce TTK m. 388/4 ve TTK m. 389/1, c. 3 hükümlerindeki çelişkinin sebebini açıklamakta fayda vardır. Kanımızca bu hükümlerdeki çelişkinin sebebi hükümlerin mehaz hükümlerinin farklı kanunlar olmasından kaynaklanmaktadır. Kanun koyucu yavru şirketin ana şirket paylarından dolayı oy hakkı ve buna bağlı hakların donacağına ilişkin TTK m. 389/1, c. 3 hükmünü İsvBK m. 659b’den almıştır. Şirketin kendi paylarının taahhüdünü yasaklayan TTK m. 388’e benzer bir hüküm İsvBK’da olmadığından, ilgili kanunda bu konuda bir çelişki de söz konusu değildir. Öte yandan şirketin kendi paylarının taahhüdünü yasaklayan TTK m. 388 hükmü ise AktG § 56’dan alınmıştır. Alman hukukunda da şirketin kendi paylarının iktisabı yasaklandığından, buna uygun olarak yavru şirketin ana şirket paylarından dolayı hiçbir pay sahipliği hakkına sahip olamayacağı düzenlenmiştir. Görüldüğü üzere TTK m. 388/4 ve TTK m. 389/1, c.

Bu bilgiler ışığında de lege ferenda açısından kanımızca yavru şirketin elinde bulunan ana şirket payları sebebiyle rüçhan hakkını kullanması gerekir. Şöyle ki, yavru şirketin elinde bulunan ana şirket paylarına ait tüm pay sahipliği hakları yerine oy hakkı ve buna bağlı hakların donacağının öngörülmesinin sebebi, hâkim şirketin yönetim kurulunun yavru şirket üzerinde baskı yaparak yavru şirkete ait paylardan doğan oy haklarını kendi çıkarları lehine kullanmasını engellemektir(209)…