Av ve Yaban Hayvanı Üretme Yeri ve İstasyonları ile Kurtarma Merkezlerinin Kuruluşu, Yönetimi ve Denetimi Hakkında Yönetmelik

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç ve Kapsam

Bu Yönetmelik av ve yaban hayvanlarının doğadaki popülasyonlarını koruyarak devamını sağlamak amacıyla üretme yeri ve istasyonları ile av ve yaban hayvanlarının bakım ve tedavilerinin yapılacağı kurtarma merkezlerinin kuruluşu, yönetimi ve denetimine ilişkin usul ve esasları düzenler.

Dayanak

Bu Yönetmelik, 1/7/2003 tarihli ve 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanununun 4 üncü maddesi ile 1/5/2003 tarihli ve 4856 sayılı Çevre ve Orman Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 2 ve 13 üncü maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

Bu Yönetmelikte yer alan;

Kanun: 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanununu,

Bakanlık: Çevre ve Orman Bakanlığını,

Bakan: Çevre ve Orman Bakanını,

Genel Müdürlük: Doğa Koruma ve Millî Parklar Genel Müdürlüğünü,

İl Müdürlüğü: İl çevre ve orman müdürlüğünü,

Üretme İstasyonu: Av ve yaban hayvanlarının suni yöntemlerle üretildikleri yerleri,

Üretme Yeri: Av ve yaban hayvanlarının tabii olarak üretildikleri yerleri,

Kurtarma Merkezi: Taraf olunan uluslar arası sözleşmeler gereğince el konulan veya doğal afetler, çevre sorunları, yaralanma ve sahipsiz kalma gibi nedenlerle bakıma veya tedaviye muhtaç olan av ve yaban hayvanlarının, tekrar doğal yaşama ortamlarına bırakılıncaya veya yabancı türlerin orijin ülkesine gönderilinceye kadar bakım, tedavi ve rehabilitasyonlarının yapıldığı yerleri,

Av Hayvanı: Kanun kapsamında avlanan, korunan ve Bakanlıkça belirlenen listede yer alan hayvanları,

Yaban Hayvanı: Sadece suda yaşayan memeliler dışında kalan ve Bakanlıkça belirlenen bütün memelileri, kuşları ve sürüngenleri,

Birey: Türü oluşturan tek varlıklardan her birini,

Avlak: Av ve yaban hayvanlarının doğal olarak yaşadıkları veya sonradan salındıkları sahaları,

Markalama: Memeli ve sürüngenlerin davranışları ile biyolojik özellikleri hakkında bilgi edinmek ve bireylerin tanınmasını sağlamak amacıyla; stres oluşturmayan, yaşaması ve davranışları üzerine olumsuz bir etkisi olmayan, kolayca kaybolmayan, dayanıklı, kolay fark edilebilen, uygulaması ve montesi kolay olan kulak, yüzgeç, ayak perdesi ve benzeri uzuvlara takılan etiket, tasma, zil, çan, ışık, mikroçip gibi materyaller ile hayvanların uzuvlarının boyanması, dağlanması, dövme yapılması ve kesilmesi gibi işlemlerin tamamını,

Halkalama: Kuşların tanınmasını sağlamak amacıyla; tür, yaş ve cinsiyet gibi bilgilerin kayıt edildikten sonra, halkanın kuşun bacağına takılması işlemini,

Sorumlu Veteriner Hekim: Kurtarma merkezlerinde, hayvanların her türlü hijyenik ve sağlık sorunları ile koruyucu önlem ve aşılamalarından sorumlu, veteriner hekimler odasına kayıtlı veteriner hekimi,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Kuruluş Amacı, Esasları ve Yönetimi

Kuruluş Amacı

Üretme yerleri ve istasyonları; eti, derisi, tüyü, trofeleri ve postu için avlanan, nesli tehlikede olan, gen kaynağı değerine sahip, biyolojik çeşitlilik açısından önemli, endemik türlerin üretilmesi amacı ile Genel Müdürlük tarafından kurulur.

Yer Seçimi

Üretme yeri ve istasyonlarının kurulacağı alanların seçiminde; iklim ve ortam bakımından üretimi yapılacak türlerin doğal olarak yaşayabildiği koşullara uygun veya uygun hale getirilebilecek yerler ile yol, su, elektrik gibi her türlü teknik çalışmalara imkan verecek alt yapı tesislerine ulaşabilirlik dikkate alınır.

Üretme İstasyonunun Yerinin Belirlenmesi ve Onayı

Av ve yaban hayvanı üretme yeri ve istasyonlarının tesisi için; il müdürlüğü ve ilgili orman işletme müdürlüğü ile birlikte; kuruluş amacı ve yer seçimi için öngörülen hususlar dikkate alınarak mahallinde gerekli inceleme, araştırma ve çalışmalar yapılır. Bu çalışmaların bitimini müteakip gerekçeli rapor hazırlanır. Hazırlanan gerekçeli rapora istinaden il müdürlüğünce Ek-1’de yer alan ön etüt raporu düzenlenir.

İl müdürlüğü tarafından teklif edilen, ön etüt raporlarından uygun görülen üretme yeri ve istasyonun kurulacağı alanın tahsisi, Genel Müdürlükçe, Bakanlık adına ilgili kurum veya kuruluşlardan istenir. İlgili kurum veya kuruluş alanın tahsisini uygun gördükten sonra Bakan onayı ile üretme yeri ve istasyonun kuruluşu yapılır.

Bakanlık tarafından kurulacak orman içi su ürünleri üretme istasyonlarının projeleri 1380 sayılı Su Ürünleri Kanununun 13 üncü maddesi ile 29/6/2004 tarihli ve 25507 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Su Ürünleri Yetiştiriciliği Yönetmeliği gereğince, Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca onaylanır.

Yönetim

Üretme yeri ve istasyonları, il müdürlüğü tarafından hazırlanan ve Genel Müdürlük tarafından onaylanan Ek-8’de yer alan üretim planı dahilinde kurulur, işletilir ve yönetilir. Mevcut tesislerden ihtiyaç fazlası olanların işletmeciliği Genel Müdürlük onayı ile il müdürlüğü tarafından gerçek ve tüzel kişilere kiraya verilebilir.

2886 sayılı Devlet İhale Kanunu, 1380 sayılı Su ürünleri Kanunu, 29/6/2004 tarihli ve 25507 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Su Ürünleri Yetiştiriciliği Yönetmeliği, 16/1/2004 tarihli ve 25348 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Su Ürünleri Üretim Yerlerinin Kiraya Verilmesine Dair Tebliğ hükümleri saklıdır.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Üretme Yeri ve İstasyonunda Bulunması Gereken Tesis, Makine, Alet, Ekipman ve Diğerleri

Tesisler

Av kuşu üretme istasyonlarında; bakıcı ve bekçi evi, anaç kümesleri, çiftleşme kafesleri, palaz kümesleri, kuluçkahane, anaçhane ve damızlık kümesi, yem deposu, ekipman deposu, su deposu, hasta hayvan tecrit odası, istasyona dışarıdan getirilen hayvanların belli bir süre gözlemleneceği karantina ve rehabilitasyon bölümü ile voliyer yer alır.

Kuluçkahanede; yumurta fumigasyon odası, yumurta depolama bölümü, kuluçka makinaları bölümü, yumurta muayene ve transfer bölümü, çıkış makinaları bölümü, civciv seleksiyon, aşılama ve cinsiyet ayrımı bölümleri, ekipman ve malzeme odası ile tesise gelen suyun klorla dezenfekte edildiği ve depolandığı bir bölüm yer alır.

Araç, ekipman ve çalışanların dezenfeksiyonu için tesisin girişinde; malzeme ve personelin dezenfeksiyonu için ise kuluçkahane, anaçhane ve damızlık kümeslerinin girişinde özel havuz ve bölümler oluşturulur.

Üretme istasyonlarında; kuluçka ve ana makineleri, jeneratör, buzdolabı, anaçhane ve palaz kümeslerinde ısı kontrollü ısıtıcı kaynakları, dimerli ışık kaynakları, dezenfeksiyon işlemlerinde kullanılmak üzere basınçlı pulverizatörler, sırt pulverizatörleri, gaga kesme makinaları, ısı ve nem ölçerler, yaban hayvanı nakillerinde kullanılmak üzere hazırlanmış özel taşıma kutuları veya kafesleri, yakma fırını veya özel imha çukuru, temizlik ve bakım malzemeleri, av tüfeği, folluk, suluk, yemlik ve diğer koruma malzemeleri ile lüzumlu diğer araç ve gereçler bulunur.

Ayrıca üretme yerinde; av tüfeği, folluk, suluk, yemlik ve diğer koruma malzemeleri ile lüzumlu diğer araç ve gereçler bulunur.

Memeli üretme istasyonlarında; bakıcı ve bekçi hizmet evi, türlerin biyolojik özelliklerine göre gerekli yavru barınma yeri, hasta hayvan tecrit bölümü, bu tesislere dışarıdan gelen hayvanların belli bir süre gözlemleneceği karantina ve rehabilitasyon bölümü, yaralanma ve hastalık durumlarında müdahale ve küçük operasyonlara olanak tanıyacak ve kolayca steril edilebilmesi için her tarafı seramik fayansla kaplanmış bir bölüm, yakma fırını veya özel imha çukuru, yem ve su deposu, ekipman deposu, suluk, yemlik, tuzluk, kapan ve benzeri tesisler bulunur. Ayrıca, temizlik ve bakım malzemeleri, buzdolabı, av tüfeği, narkotik tüfek bulunur.

Üretme yerleri içerisinde çiftleşme, doğurma, yavru besleme, bakımı ve barınması için alana gerekli müdahaleler yapılabilir. Buralarda, av tüfeği, narkotik tüfek ve gerekli görülen diğer malzemeler bulunur.

Üretme Yeri ve İstasyonlarının Etrafının Çevrilmesi

Üretme yeri ve istasyonlarının etrafının çevrilmesinde, alanın özelliklerine ve av ve yaban hayvanı tür veya türlerine göre kafes tel, ahşap çit, elektrikli çit, tahta perde, duvar veya benzeri malzeme kullanılabilir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Kayıtlarının Tutulması, Aylık İzleme Cetvelleri, Markalama ve Halkalama

Kayıt Tutma

Üretim yerleri ve istasyonlarında Üretim Kayıt ve Gözlem Defteri Ek-2 ve Sağlık Kayıt Defteri Ek-3 tutulur.

Aylık ve Yıllık İzleme Cetvelleri

Her ayın son iş günü av ve yaban hayvanı üretme yeri ve istasyonları için aylık izleme cetvelleri (Ek-9/A-B-C) doldurularak takip eden ayın on’una kadar Genel Müdürlüğe gönderilir. Genel Müdürlük ve il müdürlüğü tarafından ayrı ayrı yıllar itibariyle Üretme Yeri/İstasyonu Yıllar İtibariyle İzleme Cetveli (Ek-11) tutulur.

Yine aynı şekilde her ayın son iş günü orman içi su ürünleri üretme yeri ve istasyonu için Ek-10 Aylık İzleme Cetvelleri doldurularak takip eden ayın on’una kadar Genel Müdürlüğe gönderilir.

Bu takip cetvellerinin şekilleri ve istenilen bilgiler üzerinde, Genel Müdürlükçe değişiklikler yapılabilir. Gerek görmesi halinde yeni takip cetvelleri oluşturulabilir.

Halkalama ve Markalama

Kanatlılarda halkalama, büyük memelilerde markalama Ek-4’te belirtilen şekilde yapılır. Küçük memeli ve sürüngenlerde, bireylerin takibi stok tesbitinin belirlenmesi şeklinde olur. Stok tesbiti, Ek-12/A-B’de bulanan Yıllar İtibariyle İzleme Cetvelinin doldurulması ile yapılır.

Doğaya kaçan, çalınan veya ölen bireylerin markaları ve halkalarındaki sıra numaraları bir başka bireyde kullanılamaz.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Üretimde Kullanılacak Damızlıklar

Üretimde Kullanılacak Damızlıkların Özellikleri

Av kuşlarında; sağlıklı, hareketli, iyi öten, tüyleri parlak ve senenin ilk palazlarından seçilen bireyler damızlık olarak ayrılır.

Memelilerde ise; sağlıklı, hareketli, tüyleri parlak ve genetik bozukluğu olmayan bireyler damızlık olarak ayrılır. Erkek damızlıklar, trofe değeri yüksek bireylerden seçilir.

Damızlıkta Kalma Süresi

Av kuşlarında; bir birey en fazla beş yaşını doldurana kadar damızlık olarak kullanılır. Damızlık özelliğini kaybetmiş bireyler avlaklarda değerlendirilir.

Memelilerde bireylerin damızlıkta kalma süreleri; üretilen tür veya türlerin biyolojik özellikleri dikkate alınarak belirlenir. Damızlık özelliğini kaybetmiş bireyler doğaya Ek-7’de belirtilen esaslar dahilinde yerleştirilir.

Damızlık Temini

Üretme yeri ve istasyonu kurulduktan sonra, üretme yeri ve istasyonunda ilk kez damızlık olarak kullanılacak bireyler, üretim yeri ve istasyonunda genetik çeşitliliğin sağlanması açısından, mümkün olduğu kadar aynı bölge içerisindeki farklı yerlerden ve türün biyolojik özelliğine göre yeter sayıda sağlanır.

Üretme yeri veya istasyonunda damızlık olarak kullanılacak bireyler 13 üncü madde ile bu maddenin birinci fıkrası göz önünde bulundurularak; aynı üretme istasyonundan, diğer üretme yeri ve istasyonlarından, ticari üretim yapan işletmelerden veya doğadan sağlanır.

Madde 13’de belirtilen özelliklere sahip olan ve yukarıda bahsedilen şekillerde sağlanan bireyler, sağlık taramasından geçtikten sonra üretme istasyonlarında damızlık olarak kullanılır.

Kan Tazeleme

Damızlık olarak kullanılan bireyler, türlerin biyolojik özellikleri dikkate alınarak aynı ekotipe ait aynı bölgenin farklı yerlerinden sağlanan sağlıklı bireylerle değiştirilir.

ALTINCI BÖLÜM

Üretilen Türlerin Doğaya Yerleştirilmesi

Üretilen Türlerin Doğaya Yerleştirilmesi

Yaban hayvanı üretme yeri ve istasyonlarında üretilen yaban hayvanları, daha önceden tespit edilmiş ve planlanmış uygun yaşama ortamlarına veya avlaklara, 4915 sayılı Kanun ile Genel Müdürlüğün vereceği talimatlar ve Ek-7’de belirtilen hususlar doğrultusunda yerleştirilir.

Yerleştirilecek alanlarda, yaşama ortamının ıslahı ve zararlılarla mücadele gibi çalışmalar daha önceden yapılarak yerleştirilecek hayvanların adaptasyonunu sağlamak için gerekli tedbirler Ek-7 alınır.

YEDİNCİ BÖLÜM

Kurtarma Merkezlerinin Kuruluşu, Belirlenmesi ve Tesisi

Kuruluş

Genel Müdürlük tarafından kurulan kurtarma merkezleri, üretme istasyonlarının kuruluşu için öngörülen usule tâbidir.

Kurtarma Merkezi Olarak Belirlenebilecek Yerler

Veteriner fakülteleri, hayvanat bahçeleri veya sivil toplum örgütleri tarafından kurulan, türlerin bakım ve tedavilerinin yapılabileceği bölümleri içeren hayvan barınma yerleri; il müdürlüğünün teklifi ve Genel Müdürlük onayı ile kurtarma merkezi olarak belirlenebilir.

Protokol

Genel Müdürlük haricinde, diğer kamu kurum ve kuruluşları veya sivil toplum örgütleri tarafından kurulmak istenen kurtarma merkezlerinin kuruluşu, yönetimi, çalışma düzeni ve denetlenmesi; Genel Müdürlük ile ilgili kurum, kuruluş veya sivil toplum örgütü ile yapılan protokol ile belirlenir.

Tesisi

Kurtarma merkezlerinin projesi, il müdürlüğü tarafından hazırlanır veya hazırlattırılır. Proje, onay için Genel Müdürlüğe gönderilir. Genel Müdürlük tarafından uygun görülüp onaylanan proje, il müdürlüğü tarafından uygulamaya konulur.

SEKİZİNCİ BÖLÜM

Kurtarma Merkezlerine Alınacak Türler, Bakım Ücreti Alınması ve Satışı

Kurtarma Merkezlerine Alınacak Türler

Ülkemiz av ve yaban hayvanlarından olup, çeşitli nedenlerle yaralanan, doğada hasta veya zayıf düşüp ele geçirilen, çeşitli kişilerce yasa dışı olarak doğadan yakalandığı için el konulan ve doğaya salınana kadar bakılması gerekenler ile taraf olunan uluslar arası sözleşmeler gereğince, gümrüklerde veya kaçak olarak yurda sokulduğu için el konulanlar ile sirk ve benzeri amaçlarla geçici olarak ithal edilip yeniden ihraç edilmeyenler bu merkezlere alınır.

Bakım Ücreti Alınması

Ülkemize izinsiz olarak getirilen kuş, memeli ve sürüngen türlerin bakımı; taraf olunan uluslar arası sözleşmeler gereği, menşei ülkesine iade edilinceye kadar, bakım ücreti bu canlıları izinsiz olarak getirenlere ait olmak üzere, kurtarma merkezlerinde yapılır. Menşei ülkesine geri gönderilmeyenlerin bakımı da aynı şartlarla bu merkezlerde sağlanır.

İzin belgesi olan ancak kontrol sırasında bu belgeyi gösteremeyenler ile ilgili ülkeden sonradan izin belgesi alanlar, el konulan tür veya türlerin bakım ücretini ödedikten sonra bu türleri geri alabilirler.

Satış

Kurtarma merkezlerine alınan yabancı türlerden müsaderesine karar verilenlerden, ticaretine yasak getirilmeyenler, il müdürlüğünde oluşturulacak bir komisyon marifetiyle piyasa değeri üzerinden satılabilir. Ticaretine yasak getirilen türler ise, Genel Müdürlük onayı ile uygun görülen hayvanat bahçelerine verilebilir. Hayvanat bahçesine teslim edilenler, il müdürlüğünden izin alınmadan satılamaz, hibe edilemez veya başka yere nakledilemez. Bu bireylerden, bakım esnasında ölenler için, hayvanat bahçesinde veteriner hekim istihdam ediliyor ise bu veteriner hekim tarafından; edilmiyor ise hükümet veteriner hekimi tarafından; düzenlenen rapor ile aynı gün içerisinde, ölümün meydana geldiği gün resmi tatil ise resmi tatili takip eden ilk iş gününde il müdürlüğüne bildirilir. Ölen hayvanlar, 3285 sayılı Hayvan Sağlığı ve Zabıtası Kanununa göre, il müdürlüğü elemanlarının nezaretinde imha edilir.

Personel İstihdamı

Kurtarma merkezlerinde, veteriner hekim istihdamı zorunludur. Bu yerlerde kadrolu veteriner hekim çalıştırılabileceği gibi, sorumlu veteriner hekim de istihdam edilebilir.

Kayıt Tutma

Kurtarma merkezinde kayıt defteri (Ek-5) tutmak ve hayvan takip formu (Ek-6) düzenlemek, denetimlerde bu kayıtları göstermek zorunludur.

DOKUZUNCU BÖLÜM

Av ve Yaban Hayvanı Üretme Yeri ve İstasyonları ile Kurtarma Merkezlerinin Denetimi ve Kapatılması

Denetim

Av ve yaban hayvanı üretme yeri ve istasyonu ile kurtarma merkezlerinin bu Yönetmelikte belirtilen usul ve esaslara uygunluğu, dört ayda bir il müdürü tarafından denetlenir. Gerekli görülmesi halinde ise Genel Müdürlük tarafından denetlenir.

Ayrıca Tarım ve Köyişleri Bakanlığı elemanları gerek görmeleri halinde; 3285 sayılı Kanunun 4 üncü maddesi gereğince ilan edilen hastalıklar ve diğer bulaşıcı hastalıklarla mücadele kapsamında bu tesisleri il müdürlüğü elemanları ile birlikte denetleyebilirler.

Kapatılma

Üretme yeri ve istasyonları;

a) Doğaya yerleştirme programlarının tamamlanması, burada üretilen türlerin doğada aşırı çoğalmaları, ihbarı zorunlu hastalık çıkması, doğaya yerleştirilecek nitelik ve nicelikte birey üretilememesi, damızlık üretimine ihtiyaç duyulmaması,

b) Genel Müdürlük tarafından kurulan kurtarma merkezleri ise, işlevini tamamlaması ve kapatılmasına gerek görülmesi, durumlarında Bakan onayı ile kapatılır.

Diğer kamu kurum ve kuruluşları veya sivil toplum örgütleri tarafından kurulan kurtarma merkezlerinin kapatılmasında, bu Yönetmeliğin 20 nci maddesi uyarınca akdedilen protokol hükümleri uygulanır.

ONUNCU BÖLÜM

Üretme İstasyonunda ve Kurtarma Merkezlerinde Bulunan Hayvanların Hijyenik Şartları, Sağlık Taraması ve Hastalıklarla Mücadele

Hijyenik Şartlar

Üretme istasyonu ve kurtarma merkezlerindeki hijyenik şartlar aşağıda belirtilmiştir:

a) Yapıların duvarları ve tavanı açık renkli olmalı, duvarlar ve taban yıkanmaya ve dezenfeksiyona uygun olmalıdır.

b) Atık ve kirli sularının çevre kirliliğine neden olmaması için bir kanalizasyona veya foseptiğe bağlanması gerekir.

c) Kuluçka artıkları yakılır veya derin çukurlara gömülür.

d) Hayvanların konuldukları bölmeler, hayvan konulmadan önce veya boşaltıldıktan sonra usulüne uygun dezenfekte edilir.

e) Hastalık dolayısıyla ölen bireyler en kısa zamanda toplanarak yakılır veya üzerine kireç dökülmek suretiyle gömülerek imha edilir.

f) Bu birimler ve çevresinde fare, haşere ve benzeri hastalık taşıyıcılarına karşı gerekli mücadele yapılır.

g) Bu birimlerde bulunan yemlik, suluk ve tuzluk gibi malzemeler belirli aralıklarla temizlenerek dezenfekte edilir.

h) Yemin depolanması; zemine ızgara, ızgara üzerine en fazla iki çuval gelecek şekilde istiflenerek yapılır. Uygun bir hava sirkülasyonu ile ortamın serin ve nemsiz olması sağlanır.

Sağlık Taraması

İl müdürlüğü tarafından gerek görüldüğü takdirde görevlendirilecek bir veteriner hekim, üretme yeri ve istasyonunda bulunan birey veya bireylerden kan örneği alarak, bu örnekleri konusunda ihtisaslaşmış bir laboratuarda inceleterek sağlık taraması yapar. Kanatlı yaban hayvanı üretme istasyonlarında üç ayda bir, memeli üretme istasyonlarında ise altı ayda bir iç ve dış parazitlerle 3285 sayılı Kanun hükümlerine göre mücadele yapılır.

Hastalıkların İhbarı

Üretme yeri ve istasyonu ile kurtarma merkezinde hastalık veya sebebi belirlenemeyen hayvan ölümleri görüldüğü takdirde il müdürlüğü tarafından, 3285 sayılı Kanuna göre hastalık ihbarı yapılarak durum ivedilikle Genel Müdürlüğe bildirilir.

Hayvanların Tecrit, Dezenfeksiyon, İtlafı ve Ölen Hayvanlara Yapılacak İşlemler

Hayvanların tecrit, dezenfeksiyon, itlafı ve ölen hayvanlara yapılacak işlemler, 3285 sayılı Kanun ile ilgili yönetmelikler çerçevesinde yürütülür.

ONBİRİNCİ BÖLÜM

Son Hükümler

Tahsis

Orman içi su ürünleri üretme istasyonlarında üretilen balıklar ve üretimde kullanılan damızlıklar hariç; diğer istasyon ve üretme yerlerinde üretilen bireyler ile damızlıklar, kurtarma merkezlerinde bulunan ve sahiplerince alınmayan veya menşei ülkesine gönderilemeyen bireyler ile doğada bulunarak kurtarma merkezlerine getirilen ancak doğaya tekrar salınması mümkün olmayan yaban hayvanları, Genel Müdürlükçe her sene belirlenen usul ve esaslara göre gerçek veya tüzel kişilere tahsis edilebilir.

Mevcut üretme yerleri ve istasyonlarının durumları, yayımı tarihinden itibaren altı ay içerisinde bu Yönetmelik hükümlerine uygun hale getirilir.

Yürürlük

Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

(1) Bu Yönetmelik hükümlerini Tarım ve Orman Bakanı yürütür.

Ek 1

Ek 2

Ek 3

Ek 4

Ek 5

Ek 6

Ek 7

Ek 8

Ek 9/A