Dosya olarak kaydet: PDF - WORD

Ekler

Görüntüleme Ayarları:
Salt metin olarak göster (Kelime işlemcilere uygun görünüm)
Değişikliklere ilişkin notları gizle

Konsolide metin (Sürüm: 9)

I. YÖNETMELİĞİN KAPSAMI

Kapsam

MADDE 1

Bu Yönetmelik elektrik iç tesislerinin kurulmasına ve işletilmesine dair hükümleri kapsar; elektrik enerjisinin üretilmesine ve dağıtılmasına dair yapı içindeki tesisleri kapsamaz.

Aşağıdaki elektrik tesisleri, elektrik iç tesisi sayılır.

a) Sürekli Elektrik Tesisleri: Yapıların ya da yapı kümelerinin içinde, bitişiğinde yada bu yapılara ek olarak bunların dışında sürekli kullanılmak için kurulan asansör tesisleri dışındaki alçak gerilimli her türlü tesislerdir. Yapıların iç aydınlatma, kuvvet, alçak gerilim kompanzasyon tesisleri, çağırma, alarm, arama, yıldırımlık, akü, doğrultmaç (redresör), hoparlör, anten, telefon ve televizyon tesisleriyle, bu yapıların bahçe aydınlatma tesisleri ve yukarıda açıklanan tesislerin dışarıda kurulan bölümleri sürekli tesis sayılır.

b) Tesisi yaptıran kimsenin arazisi ile sınırlı enerji nakil hattı içermeyen, bağımsız alçak gerilimli elektrik tesisleri (bir ev, bağ veya bahçenin yalnızca kendi gereksinimini karşılamak için tahsis edilecek motopomp tesisi ve benzeri tesisler)

c) Geçici elektrik tesisleri

Geçici elektrik tesisleri yukarıda a) ve b) madde bölümlerinde açıklanan tesislere bağlanmış olan yapıların içinde ya da dışında, sürekli tesisin işletmeye açılmasına kadar kullanılmak için geçici olarak kurulan ve sürekli olarak kullanılmayan alçak gerilimli her türlü tesislerdir. Lunapark, panayır gibi gezici tesisler ve şantiyeler geçici tesis sayılır.

II. YÖNETMELİĞİN UYGULANMASI

Uygulama

MADDE 2

a)Bu Yönetmelik

a. 1- Yeni kurulacak tesislerde,

a. 2 - Kurulu tesislerin tamamen değiştirilmesi durumunda,

a. 3 - Kurulu tesislerde açık ve belli olarak ölüm, yaralanma ve yangına neden olabilecek durumlarda,

a. 4 - Kurulu tesislerdeki bozukluk ya da değişikliğin yakındaki diğer tesislerde önemli karışıklık ya da tehlikeler doğurması durumunda,

a. 5 - Kurulu bir tesisin esasına etki etmeyecek biçimde yapılacak genişletmelerin, değişikliklerin ve onarmaların yalnızca bu bölümlerinde, uygulanır.

Kurulu tesislerin kesilmiş olan akımlarının yeniden verilmesi anında ya da işletme tarafından serbest olarak yapılacak muayene sonunda a. 3 ve a. 4'de açıklandığı gibi bozuk ve tehlikeli görülen tesislerin bu Yönetmelik hükümlerine göre bir ay içinde düzeltilmesi aboneye bildirilir. Tesis bu süre içinde düzeltilmemişse, işletme abonenin akımını keser. Bu bozukluk ve tehlikeli durum tesisin tümünde varsa, a. 2'de yer alan hükme göre işlem yapılır.

Akımın derhal kesilmesini gerektiren tehlikeli durumlarda bu süre verilmez.

b)Bu Yönetmeliğin herhangi bir maddesinin uygulanması mahalli şartlar nedeniyle zorluklar ya da teknik gelişmeyi önleyecek durumlar ortaya çıkarırsa, Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı’na yapılacak gerekçeli başvurma üzerine Bakanlık yalnızca o başvurma için söz konusu maddenin uygulanmamasına izin verebilir.

III. TARİFLER

Tarifler

MADDE 3

a) Tesislere ve şebekelere dair tarifler

a.1- Elektrik kuvvetli akım tesisleri

İnsanlar, diğer canlılar, bitkiler ve eşyalar için bazı durumlarda (yaklaşma, dokunma vb.) tehlikeli olabilecek ve elektrik enerjisinin üretilmesini, özelliğinin değiştirilmesini, biriktirilmesini, iletilmesini, dağıtılmasını ve mekanik enerjiye, ışığa, kimyasal enerjiye vb. enerjilere dönüştürülerek kullanılmasını sağlayan tesislerdir.

a. 2 - Elektrik zayıf akım tesisleri:

Normal durumlarda, insanlar ve eşyalar için tehlikeli olan akımların meydana gelemediği tesislerdir.

a. 3 - Şebeke:

Akım kaynağından tüketim araçlarının bağlantı ucuna kadar olan hava hatları ve kabloların tümüdür (Şekil-1).

Şekilden anlaşılacağı gibi şebeke, dağıtım şebekesi ve tüketici tesisinden meydana gelmektedir.

a. 4 - Dağıtım şebekesi:

Akım kaynağından tüketici tesisine kadar olan hava hatları ve kabloların tümüdür (Şekil-1).

a. 5 - Tüketici tesisi:

Yapı bağlantı kutusundan sonraki ya da bunun gerekli olmadığı yerlerde tüketim araçlarından önceki son dağıtım tablosunun çıkış uçlarından sonraki elektrik işletme araçlarının tümüdür (Şekil-1).

a 6- Yapı Bağlantı Hattı (Besleme Hattı, İrtibat Hattı, Rakordman Hattı):

Dağıtım şebekesi ile yapı giriş hattı arasındaki bağlantı hattıdır.

a. 7 - Yapı giriş hatları:

Hava hatlarında, yapıya bağlı bir konsol ya da dam direğine konan hava hattı izolatörleri ile yapı bağlantı kutusu arasına çekilen hatlardır.

Yeraltı kablo şebekelerinde, bağlantı hattının yapıya girdiği nokta ile bağlantı kutusu arasındaki bağlantı kablosudur.

a. 8 - Ana kolon hattı:

İşletmeye ait besleme noktasından (ana buat) tüketicinin ilk dağıtım noktasına (ana tablo, sayaç) kadar olan besleme hattıdır.

a. 9 - Kolon hattı:

Tüketiciye ait ilk dağıtım noktası ile öteki dağıtım noktaları arasındaki ya da tablolar arasındaki hatlardır.

a. 10 - Linye hattı:

Dağıtım tablosundan son aydınlatma aygıtı (armatürü) ya da prizin bağlandığı kutuya (buat) kadar olan hatlardır.

a. 11 - Sorti hattı:

Linye hattı ile aydınlatma aygıtı ya da priz arasındaki bağlantı hattıdır.

a. 12- Yapı Bağlantı Kutusu (Ana Buat veya Kofre);

Yapıların elektrik tesisini şebekeye bağlayan, sigortaların tesis edilmesini ve aynı zamanda genel elektrik şebekesinden tüketim tesisine elektrik enerjisi verilmesini sağlayan bir düzendir.

a. 13 - Yapı elektrik tesisleri:

Ev, ticarethane, büro vb. yerlerde yapılan ve toprağa karşı gerilimi 250 V'a kadar olan elektrik kuvvetli akım tesisleridir.

a. 14- Şebeke (Sistem) Tipleri

TS 3994’e göre elektrik sistemleri(şebekeleri) sınıflandırılarak aşağıda açıklanan üç tipe ayrılmıştır.

-TN Sistemi:

TN Sistemi, şebeke topraklama noktasının toprağa doğrudan bağlı olduğu ve tesisatta gövdelerin koruma iletkenleri ile şebeke topraklamasına bağlantılı olduğu sistemdir.

TN Sistemleri, koruma (PE) ve nötr(N) iletkenlerinin durumlarına göre üç şekilde uygulanabilir:

- TN-C Sistemi:

sisteminde koruma ve nötr iletkenleri birleştirilerek şebekenin tamamında ortak bir iletken (PEN) olarak çekilir(Şekil 1-1),

-TN-S Sistemi:

TN-S sisteminde koruma ve nötr iletkenleri şebekenin tamamı boyunca ayrı ayrı çekilir (Şekil-1-2).

-TN-C-S Sistemi:

TN-C-S sisteminde koruma ve nötr iletkenleri, şebekenin bir bölümünde ayrı ayrı, bir bölümünde de ortak bir iletken olarak çekilir (Şekil-1-3).

-TT Sistemi:

TT sistemi, şebeke topraklama noktasının toprağa doğrudan bağlı olduğu ve gövdelerin şebeke topraklama elektrotlarından ayrı topraklama elektrotlarına bağlandığı sistemdir (Şekil 1-4).

IT Sistemi:

IT sistemi, şebeke topraklama noktasının toprağa bağlı olmadığı veya bir empedans (direnç veya endüktans bobini) üzerinden bağlı olduğu ve gövdelerin ayrı veya direnç ya da endüktans bobinlerinin topraklama elektrotlarına bağlı olduğu sistemdir.

IT sistemleri üç şekilde uygulanabilir:

-IT sisteminde gövde (koruma) ve empedans topraklama elektrotları ayrı ayrı tesis edilmiş olabilir (Şekil-1-5).

-IT sisteminde gövde ve empedans topraklama elektrotları ortak olabilir (Şekil l-6).

-IT sistemi, bir sıfır bileşen endüktans bobini (nötr kompanzasyon bobini) üzerinden başka sistemlerden (TN veya TT) beslenmiş olabilir. (Şekil 1-7)

Açıklama:

TN, TT ve IT şeklindeki sınıflandırmada kullanılan sembollerin anlamları aşağıda açıklandığı gibidir:

Birinci harf: Şebeke (sistem) topraklama noktasının (üç fazlı sistemlerde topraklama noktası, genellikle generatör veya güç transformatörünün nötr noktasıdır) toprağa göre durumunu belirtir:

T: Toprağa doğrudan (olabildiğince düşük empedansla) elektriksel bağlantı.

I: Hiçbir toprak bağlantısı yok (gerilimli bölümler topraktan yalıtılmış) veya bir empedans üzerinden toprakla bağlantı.

İkinci harf: Elektrik tesisatında gövdelerin toprağa göre durumunu belirtir.

T. Şebeke topraklama noktası ile herhangi bir bağlantının varlığı gözetilmeden toprağa doğrudan (olabildiğince düşük empedansla) elektriksel bağlantı.

N: Şebeke topraklamasına doğrudan (olabildiğince düşük empedansla) elektriksel bağlantı.

b) İşletme araçlarına dair tarifler:

b. 1 - Elektrik İşletme araçları (Kısaca İşletme araçları):

Tüm olarak ya da ayrı bölümler halinde elektrik enerjisinin kullanılmasını sağlayan araçlardır.

b. 2 - Elektrik tüketim araçları (Kısaca tüketim araçları ya da tüketiciler);

Elektrik enerjisini, elektriksel olmayan başka bir enerjiye çeviren ya da haberleşmede kullanılan elektrik işletme araçlarıdır.

b. 3 - Aşırı akım koruma aygıtları:

Elektrik akımını, öngörülen bir sınır değeri aşması durumunda kendiliğinden kesen aygıt ve düzenlerdir. Bunlar,

-Eriyen telli sigortalar ile,

-Aşırı akım koruma anahtarları (otomatik sigorta, motor koruma anahtarları gibi),

olmak üzere iki bölüme ayrılır.

b. 4 - Nemli yer iletkenleri:

Nemli, ıslak yerlerde ve açık havada kullanılmaya elverişli iletkenlerdir.

c)iletkenlere ve iletken bölümlere dair tarifler:

c. 1 - Faz iletkeni:

Akım kaynaklarını tüketicilere bağlayan fakat orta noktadan ya da yıldız noktasından çıkmayan iletkenlerdir.

c. 2 - Orta iletken:

-Bir doğru akım sisteminin ya da bir fazla alternatif akım sisteminin orta noktasından, örneğin üç iletkenli bir sistemin orta noktasından çıkan iletkenlerle;

- Çok fazlı bir sistemin, örneğin üç fazlı bir sistemin yıldız noktasından çıkan iletkenlerdir.

Son durumdaki orta iletkene yıldız noktası iletkeni ya da nötr iletkeni denir.

c.3- Koruma iletkeni:

İşletme araçlarının gövdesini

-Koruma topraklama sisteminde topraklayıcıya,

(Not: Tamamı metal borulardan meydana geldiği bilinen su borusu şebekesi topraklayıcı olarak kabul edilemez.)

-Sıfırlama sisteminde sıfır iletkenine,

-Koruma hattı sisteminde birbirlerine ve topraklayıcıya,

-Hata gerilimi koruma bağlaması sisteminde hata gerilimi koruma anahtarına,

-Hata akımı koruma bağlaması sisteminde topraklayıcıya bağlayan iletkenlerdir. Sıfırlama sisteminde sıfır iletkeni de koruma iletkenidir.

c. 4 - Sıfır iletkeni:

Doğrudan doğruya topraklanmış bir iletken olup genellikle sıfırlamada koruma iletkeni olarak kullanılabilen orta iletkendir. Sıfır iletkeninin kesinlikle bir orta iletken olması gerekmez; özel durumlarda topraklanmış bir faz iletkeni de sıfır iletkeni olarak kullanılabilir.

c. 5 - Aktif Bölümler:

İşletme araçlarının normal işletme şartlarında gerilim altında bulunan iletkenleri ve iletken bölümleridir.

Orta iletkenler de aktif bölümlere girer, fakat sıfır iletkenleri ve bunlara iletken olarak bağlı bölümler aktif bölüm sayılmaz.

c. 6 - Gövde:

İşletme araçlarının her an dokunulabilen, aktif bölüm olmayan fakat bir arıza durumunda gerilim altına girebilen iletken bölümleridir.

d) Elektriksel değerlere ve bunlarla ilgili öteki terimlere dair tarifler:

d. 1 - Anma değerleri:

Anma gerilimi, anma akımı, anma gücü, anma frekansı gibi işletme araçları ile tesislerin boyutlandırılmasında temel alınan değerlerdir.

d. 2 - Gerilimler:

Aşağıda açıklanan gerilim değerleri için alternatif gerilimde etken değerler, doğru gerilimde ise aritmetik ortalama değerler göz önüne alınmalıdır.

i) Şebeke anma gerilimi:

Şebekeyi adlandıran ve belirli şebeke işletme karakteristikleri için referans gösterilen gerilimdir.

ii) Şebeke en yüksek gerilimi:

Normal işletme şartları altında şebekenin herhangi bir noktasında ve herhangi bir anda var olan gerilimin en yüksek değeridir.

Açıklama: Şebekedeki açma - kapama olayları ve gerilimlerdeki ani değişmelerden ileri gelen geçici gerilimler bu tarifin kapsamına girmez.

iii) Yalıtkanlık gerilimi:

Bir işletme aracının yalıtkanının boyutlandırılmasında temel alınan standart gerilimdir.

iv) İşletme gerilimi:

Bir işletme aracının ya da tesis bölümünün iletkenleri arasında işletme sırasında var olan gerilimdir.

v) Toprağa karşı gerilim:

Orta noktası ya da yıldız noktası topraklanmış olan şebekelerde bir faz iletkeninin bu noktaya karşı gerilimidir. Bu gerilim faz gerilimine eşittir. Bunun dışındaki şebekelerde, bir faz iletkeninin toprağa temas etmesi durumunda öteki faz iletkenleri ile toprak arasında meydana gelen gerilimdir. Arıza yerinde ark yoksa, bir fazın toprağa karşı gerilimi faz arası gerilimine eşittir.

vi) El ulaşma uzaklığı:

Normal olarak girilip çıkılan yerlerde insan elinin, yardımcı bir araç kullanmadan her yönde ulaşabileceği uzaklıklardır. Bu uzaklıklar, basılan yüzeyden başlıyarak yukarıya doğru 2, 5 m, aşağıya ve yanlara doğru 1, 25 m varsayılır.

vii) İşletme Yalıtkanlığı:

İşletme sırasında gerilim altında bulunan tesis bölümlerinin öğeleri arasında ve bunlarla gerilim altında bulunmayan iletken bölümler arasında yalıtkanlık gerilimi için öngörülen yalıtkanlıktır.

viii) Akım devresi:

Akım kaynağı ile tüketim aracı arasındaki kapalı akım yoludur.

e) Topraklamaya dair tarifler

Elektrik Tesislerinde Topraklamalar Yönetmeliğine bakınız.

f) Kapalı yer çeşitlerine dair tarifler:

Kapalı yerler, ancak yersel durumları ve işletme şartları doğru olarak bilindiğinde aşağıda yazılı yer çeşitlerinden birine sokulabilirler. Örneğin kapalı bir yerin yalnız bir bölümünde fazla nem meydana gelmekle birlikte öteki bölümleri iyi bir havalandırma ile kuru tutulabildiğinde bu yerin tümünün nemli yer sayılması gerekmez.

f. 1 - Elektrik İşletme yerleri:

Esas olarak elektrik tesislerinin işletilmesine ait yerler olup buralara yalnız ilgili işletme personeli girebilir. Örneğin bağlama tesisi bölümleri, kumanda yapıları ayrılmış bölmelerdeki dağıtım tesisleri, ayrılmış elektrik deney yerleri ve laboratuvarlar, makineleri yalnızca yetkili personeli tarafından kullanılabilen santral makine daireleri ve benzeri yerler bu gruba girer.

f. 2 - Kilitli elektrik işletme yerleri:

Yalnız elektrik tesislerinin işletilmesine yarayan ve kilit altında tutulan yerlerdir. Kilit ancak görevliler tarafından açılabilir. Bu yerlere yalnız yetkililerin girmesine izin verilir.

Örneğin kilitli bağlama ve dağıtma tesisleri, saç mahfazalı ya da yapı tipindeki tesisler içinde bulunan hücreler, transformatör hücreleri, direk tipi transformatör postaları ve asansörlerin makine daireleri bu gruba girer.

f.3 - Kuru yerler:

Normal olarak yoğuşma suyunun meydana gelmediği ve havanın su buharı ile doymadığı yerlerdir.

Örneğin konutların oturma odaları ve salonları ile otel odaları ve bürolar bu gruba girer. Bunlardan başka ticarethane bölmeleri, satış bölümleri, tavan araları, merdiven bölmeleri, ısıtılan ve havalandırılabilen bodrumlar da bu gruba sokulabilir.

Konutlardaki mutfaklar ile konut ve otellerdeki banyo dairelerinin küvet bölmesinin dışında kalan ve zaman zaman nemlenen yerler tesis olarak kuru yer sayılır.

f. 4 - Nemli ve ıslak yerler:

İşletme araçları güvenliğinin nem, yoğunlaşma suyu, kimyasal ya da benzer etkilerle azalabileceği yerlerdir.

Örneğin büyük mutfaklar, bulaşık yıkama yerleri, fırınların hamur hazırlama yerleri, soğuk hava depoları, su pompa daireleri, ısıtılmayan ya da havalandırılmayan bodrumlar, konut ve otellerdeki banyo dairelerinde küvet bulunan bölmeler ve kazan daireleri gibi yerler bu gruba girer.

Tabanları duvarları, hatta donanımları temizlik amacı ile hortumla yıkanan nemli ve ıslak yerler için örnekler;

Bira ve şarap mahzenleri, ıslak olan atelyeler, araba yıkama yerleri, çamaşırhaneler, ayrıca banyolar, hamamlar ve duş köşeleri, galvanik işletmeler vb. yerler.

f. 5 - Yangın tehlikesi olan yerler:

Tehlikeli olabilecek orandaki kolay tutuşabilen maddelerin, elektrik işletme araçlarına bunlarda meydana gelen yüksek sıcaklık ya da arklar nedeniyle tutuşabilecek kadar yakın bulunma tehlikesi olan yerlerdir.

Örneğin kâğıt, tekstil ve kereste fabrikalarının işletme ve kurutma daireleri, ambarları ya da bunların bazı bölümleri ve açıkta bulunan bu şekildeki yerler, kuru ot, saman, keten ve kenevir ambarları bu gruba girer.

Ayrıca motorları karbüratörlü olan araçların garajları ve bunların ek bölmeleri ile kalorifer tesislerindeki yağ yakma tesisleri de yangın tehlikesi olan yerlere girer.

f. 6 - Kolay tutuşabilen katı maddelerin bulunduğu yerler:

Bir kibrit alevine 10 saniye süre ile tutulduktan sonra kendiliğinden yanması süren ya da için için yanan katı maddelerdir. Kuru ot, saman, saman tozu, odun talaşı, magnezyum talaşı, çeltik sapı ve kabukları, sıkışık olmayan kâğıt, pamuk ya da selüloz lifleri bu gruba girer.

f. 7 - Patlama tehlikesi olan yerler:

Mahalli durumlara ve işletme şartlarına göre hava ile patlayıcı karışımlar meydana getiren gaz, buhar, buğu ya da tozların tehlike yaratacak oranda toplanabildikleri yerlerdir.

Aseton, asetilen, etil alkol, amonyak, benzin, benzol, bütan, dizel yağı, ısıtma yağları, metan, naftalin, sülfirik asit, havagazı, hidrojen vb. gibi yanabilen gaz ve buharlar meydana getiren maddeler ile kükürt, fosfor, grafit, magnezyum, çinko, naftalin, polivinil klorid, kauçuk, pamuk tozu, sert ve iğne yapraklı ağaçlar, tütün, linyit, kok, odun kömürü vb. gibi yanabilen sanayi tozlarını meydana getiren maddelerin işlenmesi, kurutulması ve ambarlanmasına yarayan bölmeler ile kapalı yerler ya da bunların bir bölümü ile depolar, aygıtlar ve açık havadaki tesisler patlama tehlikesi olan yerler sayılır.

f. 8 - İnşaat şantiyelerinin elektrik tesisleri:

İnşaat şantiyeleri ile çelik-yapı montaj işlerinde kullanılan elektrik tesisleridir.

Genişletme, değiştirme, onarım ve yıkama amacı ile yapılan inşaat işlerinin yerleri de inşaat şantiyesi sayılır.

Yalnız el lambalarının, lehim havyalarının, kaynak aygıtlarının ve elektrikli matkaplar, taşlama ve parlatma makineleri ile elektrikli aygıtların ayrı ayrı kullanıldığı iş yerleri inşaat şantiyesi sayılmaz.

f. 9 - Tarım işletme yerleri:

Tarım işleri ve benzeri amaçlarla kullanılan ve nem, toz, kimyasal olarak kuvvetle etki eden buhar, asit ya da tuzların elektrik işletme araçlarının yalıtkanları üzerine etki etmesi yüzünden insanlar, hatta büyük baş hayvanlar için kaza tehlikesi olan ya da kolay tutuşabilen maddelerin bulunması nedeniyle yangın tehlikesi olan yerlerdir.

Bu işletmelerde bulunan konutların tesisleri bu tarifin kapsamına girmez.

At, sığır, koyun ve domuz gibi hayvanlar büyük baş hayvan sayılır.

Tarımsal işletme yerlerinden:

-Ahırlar, kümesler,

-Zahire ambarları, yem ambarları, samanlıklar, kuru ot depoları

-Harman yerleri, zahire kurutma tesisleri,

-Bulgur değirmenleri vb. yerler,

hem nemli, hem de yangın tehlikesi olan yerler sayılır.

g) Hata çeşitleri ile akımlara ve gerilimlere dair tarifler:

g. 1 - Yalıtkanlık hatası:

Yalıtkanın hatalı durumudur.

g. 2 - Gövde teması:

Bir hata sonucunda bir elektrik işletme aracının gövdesi ile aktif bölümler arasında meydana gelen iletken bağlantıdır.

g. 3- Kısa devre:

İşletme bakımından birbirine karşı gerilim altında olan iletkenler (yada aktif bölümler) arasında, bir arıza sonucunda meydana gelen iletken bağlantıdır. Ancak olayın kısa devre sayılabilmesi için arızanın olduğu akım devresi üzerinde bir tüketim aygıtının direnci gibi başka bir faydalı direncin bulunmaması gerekir (Şekil - 3).

g. 4-Hat teması:

Kısa devre olayının geçtiği akım devresi üzerinde faydalı bir direnç bulunursa, bu olaya hat teması adı verilir (Şekil -3).

g. 5 - Toprak teması:

Bir faz iletkeni ya da işletme gereği yalıtılmış bir orta iletken ile toprak ya da topraklanmış bölümler arasında iletken bir bağlantıdır.

g, 6 - Hata akımı:

Bir yalıtkanlık hatası sonucunda geçen akımdır. Hata akımı ya bir kısa devre akımıdır ya da toprak teması akımıdır.

g. 7 - Kaçak akım:

g.7 - Gerilim altında bulunmayan iletken bölümler, akım sisteminin orta noktasına, doğrudan doğruya topraklanmış bir şebeke noktasına yada toprağa iletken olarak bağlı ise, gerilim altında olan tesis bölümlerinden bu bölümlere yalıtkan madde üzerinden işletme gereği geçen akımdır.

g. 8 - Alçak gerilim:

Etken değeri 1000 volt ya da 1000 voltun altında olan gerilimdir,

g. 9 - Yüksek gerilim:

Etken değeri 1000 voltun üstünde olan gerilimdir.

Açıklama:

g. 7- ve g. 8-de açıklanan gerilim değerleri faz arasıdır.

g.10- Tehlikeli gerilim:

Etken değeri 50 voltun üstünde olan gerilimdir.

g. 11 - Aşırı gerilim:

Genellikle kısa süreli olarak iletkenler arasında yada iletkenlerle toprak arasında meydana gelen, işletme geriliminin izin verilen en büyük sürekli değerini aşan, fakat işletme frekansında olmayan bir gerilimdir.

g. 12 - Hata gerilimi:

Aygıtların gövdeleri arasında yada bu gövdelerle referans toprağı arasında hata durumunda meydana gelen gerilimdir (Şekil-4).

g. 13 - Topraklayıcı gerilimi:

Bir topraklayıcı ya da topraklama tesisi üzerinden akım geçmesi durumunda bunlarla referans toprağı arasında meydana gelen gerilimdir (Şekil -5).

g. 14 - Dokunma gerilimi:

Topraklama geriliminin, insan tarafından köprülenebilen bölümüdür (Şekil - 4)

g. 15 - Adım gerilimi:

Topraklama geriliminin, insanın 1 m’lik adım açıklığı ile köprülenebilen bölümüdür (Şekil-5).

h) Gerilim altındaki bölümlere dolaylı (endirekt) olarak dokunmaya karşı koruma düzenlerine dair tarifler:

İnsanları ve evcil hayvanları 50 voltun üzerindeki dokunma gerilimlerinin neden olacağı tehlikelerden korumak için kullanılacak düzenlerin tümüdür.

Bu düzenler aşağıdaki gibi tarif edilirler:

h. 1 - koruyucu yalıtma:

İşletme yalıtkanlığına ek olarak yapılan ve gerilim altında olmayan iletken tesis bölümlerinin; işletme yalıtımının görev yapmaması durumunda gerilim altında kalmalarını önleyecek ya da bunları dıştan örtecek biçimde yapılan yalıtmadır.

h. 2 - üzerinde durulan yerin yalıtılması:

İnsanın, üzerinde bulunduğu yer aracılığı ile toprağa ve el ulaşma uzaklığı içindeki toprakla temasta olan gerilim altında olmayan iletken tesis bölümlerine ve öteki iletken bölümlere karşı yalıtıldığı bir koruyucu yalıtma biçimidir.

h. 3 - Küçük gerilim:

Bir yalıtım hatasında yüksek dokunma gerilimi baş göstermemesi için, anma gerilimleri 42 volta kadar olan akım devrelerinin topraklanmadan çalıştığı bir koruma tedbiridir.

h-4 - Koruma topraklaması:

Bir yalıtım hatasında (tam gövde teması) elektrik devresinin aşırı akım koruma aygıtları ile açılmasını sağlamak için, gerilim altında olmayan iletken tesis bölümlerinin topraklayıcılara yada topraklanmış bölümlere doğrudan doğruya bağlanmasıdır,

h. 5 - Sıfırlama:

Bir yalıtım hatasında (tam gövde teması) elektrik devresinin aşırı akım koruma aygıtları ile açılmasını sağlamak için gerilim altında olmayan iletken tesis bölümlerinin sıfır iletkenine yada buna iletken olarak bağlanmış olan bir koruma iletkenine aynı biçimde bağlanmasıdır.

h. 6 - Koruma hat sistemi:

Yalıtım hatalarında yüksek dokunma geriliminin meydana gelmesini önlemek için gerilim altında olmayan tüm iletken tesis bölümlerinin birbirine ve dokunulabilen iletken yapı bölümlerine, boru şebekeleri ve benzeri tesis bölümleri ile yıldız noktaları topraklanmamış şebekelerin topraklayıcılarına iletken olarak bağlanmasını sağlayan bir düzendir.

h. 7 - Hata gerilimi koruma bağlaması:

Gerilim altında olmayan iletken tesis bölümleri ile bir yardımcı topraklayıcı arasında yüksek bir dokunma geriliminin meydana gelmesi durumunda bir hata gerilimi koruma anahtarının elektrik devresini kendiliğinden açtığı bir bağlantı biçimidir.

h. 8 - Hata akımı koruma bağlaması:

Gerilim altında olmayan iletken tesis bölümleri üzerinden ya da topraktan anahtarın anma hata akımını aşan bir hata akımının geçmesi durumunda, bir hata akımı koruma anahtarının elektrik devresini kendiliğinden açtığı bir bağlantı biçimidir.

h. 9 - Koruyucu ayırma:

Bir yalıtım hatasında dokunma gerilimi meydana gelmemesi için, bir akım tüketim aygıtının bir ayırma transformatörü aracılığı ile besleme şebekesinden iletken olarak ayrılmasını sağlayan bir koruma düzenidir.

Açıklama: Bu Yönetmeliğin kapsamına giren tesislerle ilgili diğer tarifler için bu tesislerle ilgili standartlardaki ve ilgili bakanlıklarca onaylanmış teknik şartnamelerdeki tarifler göz önünde bulundurulmalıdır.

IV. GENEL HÜKÜMLER

Gerilimler

MADDE 4

Bu Yönetmeliğin kapsamına giren tesislerde kullanılacak gerilimler aydınlatma, kuvvet, sinyal, kumanda ve haberleşme tesisleri için alternatif ve doğru akımda 1000 volt ya da 1000 voltun altında olan gerilimlerdir.

Kısaltmalar

MADDE 5

Bu Yönetmelikte geçen;

Bakanlık:Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığını,

Kuruluş / İşletme: Türkiye Elektrik Dağıtım A.Ş. Genel Müdürlüğünü, Bağlı Ortaklık, Müessese Müdürlüklerini ve Koordinatörlükler ile 3096 ve 4628 sayılı Kanunlara göre kurulmuş veya kurulacak olan dağıtım şirketleri veya perakende satış şirketlerini,

Elektrik Tesisatçısı veya Tesisatçı: Elektrik iç tesis yapım işini üstlenen ve ilgili idarelere karşı yürürlükteki kanunlara, yönetmeliklere, imar planına, ruhsat ve eki projelerine, Türk Standardlarına, teknik şartnamelere, iş güvenliği ile ilgili tüzüğe, ilgili diğer tüm mevzuat hükümlerine, fen, sanat ve sağlık kurallarına uygun olarak tamamlanmasından, tesisatın sağlamlığından, niteliklerinden, usulsüz ve tekniğe aykırı yapılmasından doğacak zararlardan sorumlu olan elektrik yüksek mühendisi, elektrik veya elektrik-elektronik mühendisi ya da elektrikle ilgili fen adamlarını,

Proje Müellifi: İlgili kanunlar ve yönetmeliklere göre elektrik iç tesis projesini yürürlükte bulunan Elektrik İç Tesisleri Proje Hazırlama Yönetmeliği’ne uygun olarak hazırlama yetkisine sahip gerçek kişiyi,

Denetim Kuruluşu:Tesis sahibi tarafından tercih edilen ve 4708 sayılı Yapı Denetimi Hakkında Kanun kapsamındaki yapıları denetlemekle görevli olan yapı denetim kuruluşlarını, bu kanunla belirlenen pilot iller dışında kalan yerlerde ise uzmanlık konularına göre yapının elektrikle ilgili fenni mesuliyetini üzerine alan fenni mesulü ve bu Kanun kapsamı dışında kalan diğer yapılarda elektrik iç tesislerini muayene etmekle görevli olan, elektrik iç tesislerine enerji verecek kuruluşları, ifade eder.

V. YÖNETİMLE İLGİLİ HÜKÜMLER:

V. A - ELEKTRİK TESİSATÇILARINA DAİR HÜKÜMLER

Elektrik iç tesis işlerinin yapılması

MADDE 6

Yapıların iç tesis işleri, işletmeye kayıtlı elektrik tesisatçıları tarafından yapılır.

Elektrik tesisatçılarının işletmeye kaydolması

MADDE 7

Elektrik tesisatçıları Türkiye’nin herhangi bir yerinde bu Yönetmeliğin kapsamına giren işleri yapabilmek için herhangi bir işletmeye başvurarak kayıt yaptırmak zorundadır.

İşyerinin bulunduğu yerin dışında yapılacak tesisler için, tesisin bulunduğu yerdeki işletmeye ayrıca kayıt yaptırılması gerekmez. Bu durumda tesisatçının Elektrik Mühendisleri Odası'ndan alacağı serbest mühendislik yapabileceğini gösterir belge ya da yetkili elektrik tesisatçısının (elektrikle ilgili fen adamı) bağlı bulunduğu meslek odasına kayıtlı olduğunu gösterir belge ile işyerinin bulunduğu yerdeki işletmeye kayıtlı olduğunu gösterir belgenin bir örneğini vermesi yeterlidir.

Kayıt için tesisatçının;

a) Yasalar çerçevesinde yetkili kuruluştan alacağı ve serbest elektrik tesisatçısı olarak çalışabileceklerini kanıtlayan belgeyi her yılın başında işletmeye vermesi

b) Gerektiğinde kendisine bildiriler gönderilebilmesi için elektrik tesisatçısının iş yapacağı yerdeki işletmeye yasal işyeri adresini, bu yoksa konut adresini (adresi değiştiğinde en geç bir hafta içinde yeni adresini) bildirmesi,

c) Vergi karnesine ya da vergiden muaflık karnesine bağlı olarak elektrik tesisatçısının işletmeye kaydedileceği yıla ait bu karneleri, vergi karnesi almak zorunda olmayan tesisatçının da yaptığı işin cinsine göre bağlı bulunduğu vergi dairesinden tesis veya proje yapma mükellefi olduğuna dair bir belgeyi her yıl işletmeye vermesi,

d)İşletmeler kendilerine kaydolan elektrik tesisatçılarının isimlerini her takvim yılının sonunda bu kimselerin bağlı olduğu vergi dairelerine bildirecektir.

e) Kamu kuruluşlarının ve özel kuruluşların, görevli mühendislerine veya yetkili elektrik tesisatçılarına kendi kuruluşlarına ait yerler için yaptıracakları projelerde, hazırlayanların ad ve imzalarının bulunması zorunlu olup bunlardan ayrıca serbest çalıştıklarını kanıtlayan belgeler istenmeyecektir.

f) Aynı şekilde bu gibi kuruluşlara ait tesislerin yapımında çalışan ve kuruluşta görevli olan yetkili elektrik tesisatçılarından, serbest çalışan tesisatçılardan istenen belgeler istenmeyecektir.

Açıklama: Özel kuruluşlarda görevli mühendislerin veya yetkili elektrik tesisatçılarının hazırladıkları projenin çalıştıkları kuruluşa ait olduğunu kanıtlayan bir belgeyi proje dosyasına koymaları gerekir.

Çevre ve Şehircilik Bakanlığınca onaylanmış elektrik iç tesis projelerinin başka bir kuruluş tarafından ayrıca onaylanması gerekmez.

Tesisin başka bir elektrik tesisatçısı tarafından tamamlanması

MADDE 8

Bulundukları yerdeki elektrik işletmelerine kayıtlı elektrik tesisatçıları, kendi yaptıkları yada kendi gözetim ve sorumlulukları altında yapılan elektrik iç tesislerinin denetim ve kabulü için işletmeye başvuracaklardır. İşletme tarafından muayene edilmeyen, denetlenmeyen ve kabulü yapılmayan tesislere elektrik enerjisi verilmez.

Ölüm, sürekli hastalık, yer değiştirme ve işverenle sorumlu elektrik tesisatçısı arasında çıkan anlaşmazlık gibi olağanüstü ve zorunlu durumlarda bir tesisatçının sorumluluğu altında yapımına başlanılmış olan bir tesisin başka bir tesisatçının sorumluluğu altında tamamlanmasına önceki sorumlulukların sürmesi şartı ile izin verilebilir.

Anlaşmazlıkları sonuçlandırmak için görevli ve yetkili mahkemelere başvurmak hakkı saklı kalmak üzere işverenle tesisatçının aralarında doğabilecek anlaşmazlıkları önlemek için, her iki tarafın yararlarını korumak amacı ile bir sözleşme yapmaları uygun olur. Bu sözleşmede özellikle şu bilgiler yer almalıdır:

-Tesisin bitirileceği tarih ve tesise dair şartname vb.

-Yapılacak tesisin onaylanmış projesi,

-Ödeme şartları,

-Sözleşme ile yapımı yüklenilen tesisin olağanüstü ve zorunlu görülen durumlar dışında başka bir elektrik tesisatçısına devredilemiyeceğinin belirtilmesi,

-Kullanılacak gereçlerin cinsinin ve özelliğinin belirtilmesi.

Kurulu tesislerin değiştirilmesi ya da büyütülmesi

MADDE 9

Kurulu tesislerin değiştirilmesi ya da büyütülmesi için elektrik tesisatçısı, önceden var olan projenin esasına etki eden durumlar varsa, bunları değişiklik projesi ile işletmeye sunacak; yoksa gerekçesini açıklayarak ilk önce işletmenin iznini alacaktır.

V. B - İÇ TESİSLERİN YAPILMASINDA GÖZ ÖNÜNDE BULUNDURULACAK KONULAR

Kurulu güçlerin değiştirilmesi

MADDE 10

Yeniden yapılacak tesislerde ve kurulu tesislerin değiştirilmesi ya da genişletilmesi durumunda işletme en geç 3 hafta içinde isteklilere cevap verecektir.

Elektrik tesisatçisinin işe başlaması

MADDE 11

Elektrik tesisatçısı, işe başlamadan önce; tesis sahibi tarafından tercih edilerek belirlenmiş denetim kuruluşunun adını belirten dilekçeyi, tesisle ilgili olarak doldurduğu işe başlama bildirimini (Örnek-1) ve önceden hazırlanarak işletmeye onaylatılmış elektrik tesis projesini veya proje dosyasından alacağı tesisat planını işletmeye ve sözkonusu denetim kuruluşuna verecektir. İşe başlama bildiriminde tesisin yeri ile ilgili bilgiler (parsel, ada, pafta) elektrik tesis projesinin onay tarihi ve sayısı, tesisin ruhsat tarihi ve sayısı, tesisi yapacak elektrik tesisatçısının adı ve unvanı bulunacaktır.

İşe başlama bildiriminin işletmece kabul edilmesinden sonra işe başlanacaktır.

Tesisin yapımına başlanıldığının işletmeye ve denetim kuruluşuna bildirilmesi

MADDE 12

Elektrik Tesisatçıları tesisin yapımına başladıkları zamanı işletmeye ve denetim kuruluşuna yazılı olarak bildireceklerdir.

Teknik gerekler ya da idari zorunluluklar nedeniyle işletmece istenecek değişiklikler yazılı olarak bildirilmek şartı ile tesisatçılar tarafından yapılır.

Tesiste yapılabilecek değişiklikler

MADDE 13

Tesiste yapılabilecek değişiklikler, yetki sınırları içinde kalmak koşulu ile kurulu gücün % 20 sini geçmeyecektir. % 20’yi geçmeyecek değişikliklerle ilgili olarak mevcut proje üzerinde proje müellifi tarafından yapılacak değişiklikler işletmece onaylanıp tesisatçı tarafından denetim kuruluşuna bildirildikten sonra bu bölümlerin yapılmasına başlanacaktır.

Zorunlu nedenlerle tesiste yapılacak değişikliklerin %20’yi geçmesi durumunda uygulama projesi yeniden hazırlanacaktır.

Elektrik tesisi bulunan bina bölümlerinde yapılacak tesis değişikliklerinde, (ana kolon ve/veya kolon kesitinin değişmesi ve benzeri gibi) esasa ilişkin değişiklikler olması durumunda değişiklik projesinin tasarımlanmasında yapıdaki elektrik tesisinin tümü göz önünde bulundurulacaktır.

İş bittikten sonra tesis şebekeye bağlanmadan önce tesisin esaslarını etkilemeyen değişiklikler varsa yapılan bu değişiklikler ilgili kuruluşun onayından geçmek şartı ile son durumu gösterir proje 4 takım olarak işletmeye verilecektir. Bu proje onaylandıktan sonra birisi işletmece alıkonulacak, diğerleri ise denetim kuruluşu ve tesis sahibine de verilmek üzere tesisatçıya teslim edilecektir.

Yapılmış tesislerin kullanılması ve insanların uyarılması

MADDE 14

Elektrik tesisatçıları, yaptıkları tesislerde aboneleri elektrik kaza ve tehlikelerine karşı uyaran ve tesisin nasıl kullanılacağını gösteren yazılı işletme yönergeleri vermek zorundadırlar.

V. C - BAĞLANTI ŞARTLARI VE TESİSİN GÖZDEN GEÇİRİLMESİ

İşletmeden elektrik bağlantısı yapılmasının istenmesi

MADDE 15

Tesisin yapımı tamamlandıktan sonra 30 gün içinde tesisatçı işletmeden elektrik bağlantısının yapılmasını isteyecektir. Bu konuda aşağıda yazılı şartların tümünün yerine getirilmesi gereklidir.

Tesisatçı düzenlediği iş bitirme bildirimini (Örnek 2) ve denetim kuruluşu tarafından düzenlenen elektrik iç tesisi uygunluk belgesini işletmeye verecektir. İş bitirme bildirimini tesis sahibi ve tesisatçı imzalayacaktır.

Tesisatçı kendisinden istenilen proje, plan, yazı ve bilgileri işletmeye verecektir.

30 gün içerisinde tesisatçının elektrik bağlanmasını istememesi durumunda tesis sahibi de denetim kuruluşunun verdiği uygunluk belgesi ile elektrik verilmesi için işletmeye başvurabilir.

Elektrik iç tesis işlerinin yapılmasında yapının veya birden fazla bloktan oluşması halinde yapı grubunun tümüne ilişkin proje esas olup, yapı/yapı grubu bloklara veya dairelere ya da başka bölümlere ayrılarak projesi hazırlanamaz, ayrı tesisatçılar tarafından elektrik bağlanması isteğinde bulunulamaz.

Kiracılarla ev sahipleri arasındaki anlaşmazlıklar

MADDE 16

Elektrik isteğinde bulunan kimse yapı sahibi değilse ve elektrik tesisinin yapılması yada değiştirilmesi nedeni ile ev sahibi ile aralarında çıkabilecek her türlü anlaşmazlıktan kendisinin sorumlu olduğunu bildiren noterden onaylı bir belge veremiyorsa, işletmeye aşağıdaki açıklamalara uygun olarak düzenlenmiş ve yapı sahibi ya da vekili tarafından imzalanmış bir yükümlülük belgesi (taahhütname) vermek zorundadır.

Bu belgede:

-Yapı içinde yada yapının kiraya verilen bölümünde elektrik tesisi yaptırılması ya da elektrik kullanılması için aboneye izin verildiği,

-Kendi yapısına elektrik verilebilmesi için yapının içine ve dışına konulacak tüm düzenlerin kurulmasının uygun görüldüğü ve bunun için de işletmenin hiçbir şekilde zarar karşılığı ödemek zorunda olmadığı bildirilmelidir.

Başka biçimde elektrik verilmediğinde işletmenin de izni alınarak yapı dışına konsol ya da dam direği konulabileceği gibi sıva üstü ya da sıva altı kolon tesisi de yapılabilir.

Abonenin şebekeye bağlanması

MADDE 17

Bir abonenin, şebekeye bağlanması için yüksek veya alçak gerilim şebekesinden besteme hattı çekilmesi işi, işletme gerekli veya uygun gördüğünde tesis sahibi tarafından yapılır. İşletme isterse, giderleri tesis sahibince karşılanmak koşulu ile bu işleri kendisi de yapar.

Besleme hattı şebekenin bir parçası olup, kuruluş'a aittir.

Sayaç, kofre ve koruma elemanlarının büyüklüğü ve yerlerinin belirlenmesi

MADDE 18

Sayaç, kofre ve besleme hattı koruma elemanlarının türü, büyüklüğü, nereye ve nasıl konulacağı, besleme hattının yapıya nereden gireceği proje onayı sırasında işletmece belirlenerek projeye işlenir. Konut dışı tesislerde (hastane, iş merkezi, okul vb.) bunların yeri işletmenin onayı alınmak kaydıyla değiştirilebilir.

Elektrik iç tesislerinde kullanılacak sayaçlar yürürlükte bulunan mevzuat hükümlerine uygun olmalıdır. (Ahır, kümes gibi basit tarım binaları, barakalar, basit köy evleri ve geçici olarak elektrik verilen şantiye, lunapark ve benzeri abonelikler hariç)

Çok basit tarım binaları, barakalar, basit köy evleri hariç yapı bağlantı kutusuna (ana buat veya kofre) yangın koruma, sayaç kolon devrelerine ise hayat koruma eşikli, anma akımı yeterli büyüklükte olan hata akımı koruma düzeneği ile birlikte termik manyetik şalter veya otomatik sigorta (ayrı ayrı veya birlikte) konulmalı ve tüm koruma düzenleri arasında seçicilik sağlanmalıdır.

Yapıda tek sayaç varsa, kofre tesis edilmez.

Bu maddeye aykırı olarak yapılan tesise, işletme kesinlikle elektrik vermez.

İç tesislerin denetlenmesi ve muayenesi

MADDE 19

İç tesis, denetim kuruluşu tarafından, tesisin yapım işinin her aşamasında denetlenecektir. Denetim, Örnek-3’de belirtilen teknik hususları da içeren ve denetim kuruluşu tarafından detaylandırılarak standardize edilecek bir muayene formuna göre yapılacak ve uygun bulunması halinde bir asıl iki adet suret olmak üzere belgelendirilecektir. Uygunluk belgesinin aslı tesis sahibine, bir sureti işletmeye verilmek üzere tesisatçıya verilir. Bir suret denetim kuruluşu tarafından arşivlenir.

İç tesise ait bu uygunluk belgesi elektrik bağlantı bildirimi (iş bitimi) ile birlikte işletmeye verilecektir. Ahır, kümes gibi basit tarım binaları, barakalar ve basit köy evleri için denetim kuruluşu tarafından verilecek iç tesise ait uygunluk belgesi aranmayacak, bu tür tesislerde işletme tarafından yapılacak muayene yeterli olacaktır.

4708 sayılı Yapı Denetimi Hakkında Kanun kapsamındaki denetim kuruluşlarının alacakları minimum ücretler ve ödeme şekilleri, bu Kanun ve ilgili mevzuatta belirlenmiştir. Yapı Denetim Kuruluşları tarafından denetlenen yapılardan ayrıca bir ücret alınmaz.

Çevre ve Şehircilik Bakanlığı tarafından çıkarılan ilgili mevzuata göre I. Sınıf Yapılar olarak tanımlanan ahır, kümes gibi basit tarım binaları, barakalar, basit köy evleri ve geçici olarak elektrik verilen şantiye, lunapark ve benzeri abonelikler hariç yapılardan alınacak muayene ücretleri, Bakanlığın uygun mütalaası alınarak kuruluş tarafından her yıl Ocak ayı içinde belirlenir.

Denetim Kuruluşunun vereceği uygunluk belgesine sahip olan elektrik iç tesisinin kuruluş tarafından tekrar muayene edilmez; zorunlu hallerde edilmesi durumunda bu iş için ayrıca bir ücret alınmaz.

Elektrik iç tesislerine ait uygunluk belgesi olmayan veya muayeneler sırasında uygun bulunmayan tesise enerji verilmez. Bu işlemler sırasında tesisatçının bulunması istenir. Ancak tesisatçının bulunmaması bu işlemin sonuçlandırılmasına engel olmaz.

Denetim işlemleri ve muayene sırasında, istenildiğinde işçi, merdiven, ölçü aletleri v.b. araçlar tesisatçı tarafından ücretsiz olarak denetim kuruluşuna veya işletmenin emrine verilir.

Tesisatçının muayene sırasında bulunmaması durumunda, söz konusu imkanlar işletmece sağlanır.

Elektrik tesisatçısının sorumluluğu

MADDE 20

Elektrik tesisatçısı, tesisin sağlamlığından, niteliklerinden, usulsüz ve tekniğe aykırı olarak yapılmış olmasından doğacak zararlardan sorumludur. Bu tesisin yoklanması ve şebekeye bağlanması olayı, tesisatçıyı bu sorumluluktan kurtaramaz.

Yönetmeliğe uygun olmayan tesisler

MADDE 21

Bu yönetmeliğe uygun olarak tesis edilmeyen ve uygunluk belgesine sahip olmayan iç tesislere işletmece elektrik verilmez.

İzin verilen en büyük yük değeri

MADDE 22

Üç fazlı tesislerde nötr iletkeni bulunanlarda faz-nötr arasına; nötr iletkeni bulunmayanlarda iki faz arasına bağlanacak yükün değeri (bağlantı gücü) en çok 5 kW olabilir. 5 kW'nın özerindeki beslemeler üç fazlı sistemle yapılır.

Bu hükmün uygulanmasında bazı yörelerde teknik zorunluluklardan dolayı değişiklik yapılması, gerekli tedbirlerin alınması kaydıyla, kuruluş yönetim kurulu veya karar organının yetkisindedir.

İşletme tarafından gereç örneği istenilmesi

MADDE 23

İşletme, incelemek için ve tesisin yapılmasından sonra geri verilmek şartı ile, kullanılacak gereçlerin birer örneğini isteyebilir.

Tesislerde kullanılacak gereçler ve aygıtlar

MADDE 24

Tesisin yapımında kullanılacak gereç ve aygıtlar, Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığınca hazırlanmış olan bu konuya alt yönetmelik hükümlerine ve Çevre ve Şehircilik Bakanlığınca hazırlanmış ilgili teknik şartnamelere ve varsa Türk Standartlarına uygun olacaktır. Bu gereç ve aygıtların Türk Standartları Enstitüsünden alınmış «Kalite belgesi» ya da «Standarda uygunluk belgesi» bulunmalı, bu yoksa Elektrik Mühendisleri Odası kalite belgesi bulunan gereç ya da aygıtlar kullanılmalıdır.

Geçici tesisler

MADDE 25

Geçici tesislerde bu Yönetmelik hükümlerinden bazı durumlarda ayrılabilinir, fakat böyle durumlarda ilgililer yazılı olarak işletmeye başvurmak ve işin gereklerine göre belirlenmiş olan şartları işletmeden öğrenmelidir. Geçici tesislerin kurulu kalma süresi işletmeye bildirilmelidir, işletme gerekli gördüğünde bu süreyi azaltabilir.

Motorlar

MADDE 26

'Anma gücü 0, 5 kilovatı geçmeyen bir fazlı motorlar, elektik priz linyelerine bağlanabilir.

0, 5 kilovattan, 3 kilovata kadar olanlar için ayrı bir hat çekilir ve bunlar 22. maddedeki kurallara uygun olarak bir faz üzerine bağlanabilir.

Anma güçleri 3 kilovattan büyük olan motorlar

MADDE 27

Anma güçleri 3 kilovattan büyük olan motorların üç fazlı şebekelere bağlanabilmeleri için üç fazlı olmaları gerekir.

İzin verilen gerilim değişme oranı

MADDE 28

Elektrik şebekelerinde % 5 den fazla gerilim dalgalanmalarına neden olan tesislerin elektriği kesilir.

Yönetmeliğe uymayan elektrik tesisatçıları

MADDE 29

Bu Yönetmeliğe aykırı davranan elektrik tesisatçıları için, genel hukuk hükümleri çerçevesi içinde gerekli adalet kuruluşlarına başvurulur.

VI. TEKNİK KONULARLA İLGİLİ HÜKÜMLER

VI. A - KORUMA TEDBİRLERİ

Gerek canlıların gerekse eşyaların güvenliğini sağlamak için elektrik iç tesislerinin yapılmasında ve işletilmesinde aşağıdaki koruma tedbirlerinin alınması gereklidir.

VI. A. 1 - KAZALARIN ÖNLENMESİ

Gerilim altında bulunan bölümlere doğrudan doğruya dokunmaya karşı koruma

MADDE 30

a. 1- Elektrik işletme araçlarının gerilim altında bulunan bölümleri ya bütün devreleri boyunca yalıtılmış olmalı ya da yapılışları, durumları ve düzenlenme biçimleri ile ya da özel düzenler aracılığı ile doğrudan doğruya dokunmaya karşı korunmuş olmalıdır.

Elektrik işletme yerleri ile kilitli elektrik işletme yerlerindeki işletme araçları bu hükmün dışındadır.

a. 2 - Lâk yada emaye tabakası, oksit tabakası ve özel maddeler emdirilmiş olsa da lifli maddelerden yapılan örtüler (dokunmuş gereçler ve örgülü şeritler), dokunmaya karşı koruyucu yalıtma sayılmaz.

a. 3 - Kaynak tesislerinde, tavlama ve eritme ocakları ile elektroliz tesisleri gibi elektro-kimyasal tesislerde, teknik ve işletme bakımından yapılması imkansızsa, dokunmaya karşı korunma yapılmayabilir. Bu durumlarda, çalışma sırasında üzerinde durulan yerin yalıtılması, yalıtılmış ayakkabı ve aygıtlar kullanılması gibi diğer tedbirler alınmalıdır. Bunların dışında tesisin uygun yerlerine uyarma levhaları da asılmalıdır.

a. 4 - Anma gerilimi Madde 34 de yazılı yöntemlerden birine göre elde edilmek şartı ile, 42 volta kadar olan anma gerilimlerinde el ulaşma uzaklığı içinde de gerilimli bölümlere doğrudan dokunmaya karşı koruma yapılmayabilir. Bu hafifletici hüküm yangın ya da patlama tehlikeli olan işletme yerlerinde ve 34. maddeye göre, koruma amacı ile küçük gerilim kullanılması durumunda uygulanmaz.

b) Tel kafes, delikli saç vb. ile yapılan bölmeler, üzerlerinde standart deney parmağı ile gerilimli bölümlere dokunmaya elverişli olan delikler bulunmadığında; işletme gereği gerilim altında bulunan bölümlere doğrudan doğruya dokunmaya karşı koruma düzeni sayılabilir.

c) Kapaklar, koruyucu tel kafesler, gövde vb. tesis bölümleri güvenilir bir biçimde tutturulmuş olmalı ve mekanik bakımdan dayanıklı olmalıdır.

d) El ulaşma uzaklığı içinde bulunan iletken ve kabloların koruyucu örtü ve dış kılıfları elektrik işletme araçlarının mahfazaları içine sokulmalıdır.

Kablo başlıkları ve bağlantı kutularından başka hiçbir metal örtü, elektrik işletme araçlarının bağlantı yerinin içine girmemelidir.

Gerilim altında bulunan bölümlere dolaylı olarak dokunmaya karşı koruma

MADDE 31

a)Dokunma gerilimlerinin meydana gelmesine neden olan örneğin gövde teması gibi yalıtkanlık bozukluklarının başgöstermesi, her şeyden önce işletme araçlarının güvenli yapılması, özellikle uygun yalıtkan maddelerin kullanılması ve işletme gereği gerilim altında bulunan bölümlerin kusursuz olarak yalıtılması (işletme yalıtımı) ve elektrik tesislerinin yetkili elektrik tesisatçıları tarafından özenle yapılmasıyla önlenmiş olmalıdır.

b)Bunlardan başka Madde 32a. 1’de belirtilen durumlarda ek koruma tedbirlerinin uygulanması gereklidir.

b. 1 - Ek koruma tedbirlerinin uygulanması, elektrik işletme araçları yapımcılarını ürettikleri araçları kusursuz olarak yapmak zorunluluğundan kurtarmaz. Yapımcı daha sonra, tesislerin kuruluşu sırasında böyle koruma tedbirlerinin alınacağına asla güvenmemelidir.

b. 2 - Elektrik tesislerinde bir arıza durumunda yüksek dokunma gerilimin meydana gelmesini yada sürmesini önleyeceğinden, tesislerin kurulmasında koruma tedbirlerine çok önem verilmelidir.

c) Bu Yönetmeliğe göre 50 V’un üstündeki gerilimler, yüksek dokunma gerilimidir. Alternatif gerilimlerde etken değer esas alınır.

d)Gerilim altında bulunan bölümlere dolaylı olarak dokunmaya karşı korunmak için alınan tedbirler şunlardır:

Koruyucu yalıtma, küçük gerilim, koruma topraklaması, sıfırlama, koruma hat sistemi, hata gerilimi koruma bağlaması, hata akımı koruma bağlaması ve koruyucu ayırma.

e) Şebeke (sistem) tiplerine göre aşağıda belirtilen koruma yöntemleri uygulanabilir:

TN Sistemi: Aşırı akıma karşı koruma (sistemin her öç şeklinde ), hata akımı koruması (TN-S sisteminde).

TT Sistemi: Aşırı akıma karşı koruma, hata akım koruması, hata gerilimi karılması,

IT Sistemi: Aşırı akıma karşı koruma, hata akımı koruması, hata gerilimi koruması, yalıtım kontrolü.

Gerilim altında bulunan bölümlere dolaylı olarak dokunmaya karşı koruma tedbirlerinin alınması için genel bilgiler ve bu tedbirlerin uygulanması

MADDE 32

a) Uygulama

a. 1 - Aşağıdaki tesislerde koruma tedbirlerinin alınması gereklidir:

i) Aşağıda a.2’de yazılı olanların dışında, toprağa göre gerilimi 50 voltun üzerinde olan tesisler ve işletme araçlarında,

ii) Bundan önce geçerli olan yönetmeliğe göre koruma düzenleri gerekli görülmemiş, fakat a. l-i ye göre şimdi yapılması istenilen yerlerdeki kurulu tesislerin genişletilmesinde ve genişletme sırasında kurulu tesislerde,

iii) Başlangıçta aşağıdaki a. 2-ii. 2 maddesine göre düzenlenmiş olan, fakat sonradan su, havagazı ve ısıtma tesisleri gibi rasgele dokunulabilen, toprakla bağlantısı bulunan düzenlerin tesis edilmesiyle daha önceki yalıtıcı özelliklerini kaybetmiş olan yerlerdeki kurulu tesislerde.

a. 2 - Aşağıdaki tesislerde ve işletme araçlarında koruma tedbirlerinin alınması gerekmez:

i) Toprağa göre gerilimi 50 volta kadar olan tesisler ve işletme araçlarında.

ii) Toprağa göre gerilimi 250 volta kadar olan,

ii. 1) Belli dönemlerde muayene merkezlerinde denetlenen elektrik sayaçları, tarife aygıtları gibi genel elektrik şebekesinin elektrik enerjisini ve gücünü ölçmek için kullanılan işletme araçlarında.

Açıklama: Bu işletme araçlarında koruyucu yalıtma yapılması öğütlenir.

ii. 2) İçinde rasgele dokunabilecek, toprakla bağlantısı bulunan su, gaz yada kalorifer boruları bulunmayan ve zeminleri yalıtılmış olan yerlerdeki iç tesislerde,

Açıklama: Şüpheli durumlarda zeminin yalıtkanlığı 48. maddedeki ölçme usulü ile belirlenmelidir.

iii) Toprağa karşı gerilimi alternatif akımda 1000 V ve doğru akımda 1500 V’a kadar olan,

iii. 1) Yalıtıcı kılıflı metal borular, çok damarlı tesis iletkenleri ya da kabloları korumak için kullanılan metal borular, yalıtkanla kaplı metal tesis kutuları (sıva altı tesis buatları, bağlama ve dağıtım buatları), iletkenlerin metal kılıfları, iletken ve kabloların zırhları ve toprak içerisine döşenmemizse kabloların metal kılıfları,

iii. 2)Dağıtım şebekelerindeki dam direkleri ve bunlara iletken olarak bağlanmış olan metal parçalar.

b) Yapım esasları 33 - 40. maddelerde açıklanmış olan koruma düzenlerinin seçiminde mahalli şartlar göz önünde bulundurulmalıdır.

İnşaat şantiyeleri, tarımsal işletme yerleri gibi özel işletme yerleri için işaret edilen hükümlere uyulmalıdır.

Açıklama: Sayaç tabloları, sayaç dolapları ve kablolu dağıtım kutuları için koruyucu yalıtma yapılması öğütlenir.

b. 1 - Uygulanan koruma sistemlerinin etkisi aşağıdaki gibi sağlanmalıdır:

i) Bu sistemler dayanıklı bir biçimde yapılmalıdır.

ii) Koruma iletkenli sistemlerde bağlantılar doğru bir biçimde yapılmalı ve VI-A. 4 bölümüne göre muayene edilmelidir.

iii) Gerilim altında olmayan tüm iletken tesis bölümlerinin birbirlerine, koruma iletkeni bağlantı klemensine ve koruma iletkenine bağlantıları iyi iletken bir biçimde yapılmalıdır.

iv)İşletme araçları bilinçli olarak kullanılmalıdır:

iv. 1) Topraklama kontağı olan prizler, koruma iletkenine bağlanmadan kullanılmamalıdır.

iv. 2) Topraklama kontağı olan prizlerin bulunduğu bir yerde ya da koruma iletkenli bir koruma sisteminde kullanılan işletme araçlarında topraklama kontağı olmayan prizler ve koruma düzeni olmayan işletme araçları kullanılmamalıdır.

Küçük gerilim ve koruyucu ayırma sistemi ile korunan tesislerde kullanılan prizler bu hükmün dışındadır.

v)Aynı yerlerde çeşitli koruma sistemlerinin birbirlerini, çalışmaları bozulacak biçimde etkilemeleri önlenmelidir.

b. 2 - Koruma iletkenlerinde aşağıdaki özellikler bulunmalıdır:

i) Koruma iletkeni olarak kullanılan yalıtılmış iletkenler ve kablolar bütün uzunlukları boyunca belirli renklerde işaretlenmiş olmalıdır. Sıfır iletkenleri de aynı biçimde işaretlenmelidir ve bu işaret başka hiçbir iletken için kullanılmamalıdır.

i. 1) Bağlama ve dağıtım tesisleri ile elektrikli taşıt iletkenlerinde, koruma iletkeni ya da bu iletkenin bağlantı yeri, örneğin şekil yada yazı ile işaretlenmişse yukarıda belirtilen renkli işaretleme yapılmayabilir.

i. 2)Koruma iletkeni elektrik işletme araçlarının gövdeleri yada çelik yapı bölümlerinden meydana geliyorsa, renkli işaretleme yapılmayabilir.

i. 3)Renkli işaretleme hava hatlarında da yapılmayabilir.

i. 4) Dayanıklı bir işaretleme yapma imkânı yoksa çıplak koruma iletkenlerinin işaretlenmesi gerekmez.

Açıklama: örneğin maden eritme tesisleri, kimya tesisleri vb. tesislerde bozucu özellikteki hava ve kir nedeni ile her zaman dayanıklı bir işaretleme yapılamaz.

ii) Koruma iletkeninin kesiti, koruma iletkenli koruyucu sistemlerin kendi bölümlerinde verilmiş olan hükümlere uygun olmalıdır.

iii) Koruma iletkeni özenle döşenmeli ve toprak işareti ile belirtilmiş olan bağlantı noktalarına bağlanmalıdır.

iv)Metal yapı bölümlerinin koruma iletkeni olarak kullanılmasında aşağıda yazılı şartların sağlanması yeterlidir:

iv. 1) Elektrik işletme araçlarının metal gövdeleri ya da bunların çelik yapı bölümleri ile elektrik tesislerinin vinç köprüleri, tablolar, kablo taşıyıcı ızgaralar gibi metal bölümleri elektriksel iletkenliği yeterli olan bir bütün meydana getirmelidir.

iv. 2) Yukarıda yazılı metal yapı bölümleri vb. ek yerleri, iyi iletken kalacak biçimde kaynak yapılmalı ya da uygun yardımcı gereçler kullanılarak civata ya da perçinlerle birbirine bağlanmalıdır.

iv. 3) Metal yapı bölümlerinin elektrik ileten kesitleri, iletkenlik bakımından en az gerekli koruma iletkeninin kesitine eşdeğer olmalıdır.

iv. 4) Metal yapı vb. tesis bölümleri, uygun yardımcı gereçler kullanılarak koruma iletkenine bağlanmalıdır. Bu bağlantılar, kendiliğinden gevşemeyecek biçimde yapılmalıdır.

iv. 5) iv. 2 madde bölümüne göre koruma iletkenini meydana getiren çeşitli metal yapı bölümlerinin sökülmesi, koruma iletkeninin kesilmesine neden olmamalıdır.

iv. 6) Gerdirme telleri, askı telleri, metal tesis boruları, metal hortumlar vb. tesis bölümleri koruma iletkeni olarak kullanılmamalıdır.

iv. 7) Civatalar koruma iletkeninin bağlantı yeri olarak kullanılamazlar.

v)Bükülebilen kordon ve iletkenler:

v. 1) Koruma düzeni gerekmeyen ve kullanılmayan kapalı yerlerde, bükülebilen kordon ve iletkenler, fiş-priz düzeni kullanılmadan doğrudan doğruya tesise ya da işletme araçlarına bağlanırsa, bunlarda koruma iletkeni bulunmayabilir.

v. 2) Aşağıdaki durumlarda nötr iletkeni koruma iletkeni olarak kullanılabilir:

v. 2. 1) Yalıtkan kılıfı lastik olan ve neme dayanıklı iletkenler sabit olarak döşenirse ve bunların kesitleri en az 10 mm2’lik bakıra eşdeğer olursa.

v. 2. 2) Bu iletkenler taşınabilen hat olarak kullanılırsa, fakat bu durumda kesitleri 10 mm2’lik bakıra eşdeğer olursa ve bunlara ait fiş-priz düzenlerinde, kutupların farklı biçimde bağlanmasını önleyen bir güvenlik düzeni bulunursa.

vi)Koruma iletkeninin ve bağlama yerlerinin kendiliğinden gevşemesi önlenmelidir.

vii) Aşağıdaki durumlarda birden fazla akım devresi için ortak bir koruma iletkeni kullanılabilir:

vii. 1) Koruma iletkeni ayrı olarak, mekanik bozulmalara karşı yeteri kadar korunmuş ve olabildiğince kendi akım devreleri boyunca çekilmişse,

vii. 2) Koruma iletkeni 57. maddeye göre kendi akım devreleri ile ortak bir kılıf içinde ise,

Bu koruma iletkeninin kesiti, en büyük faz iletkeni kesitine göre seçilmelidir.

b. 3. - Fiş ve priz düzenleri

i) Fişler, prizler ve ara prizler Türk Standartlarına uygun olmalı ve elektrik aygıtlarının fişlerinde ve prizlerinde topraklama kontağı (koruyucu kontak) bulunmalıdır.

Koruyucu yalıtmalı tüketim araçlarının fiş-priz düzenlerinde topraklama kontağı bulunmayabilir.

ii)Koruyucu ayırma düzeni kullanılan tesislerde prizlerin topraklama kontağı bulunmayabilir.

iii) Fişler, aynı tesiste daha yüksek bir gerilim için kullanılan prizlere sokulamayacak yapı ve özellikte olmalıdır.

b. 4 - Koruyucu yalıtmalı tüketim araçları

33. maddede açıklanan koruyucu yalıtmak tüketim araçları için aşağıdaki hükümler uygulanır:

i) Koruyucu yalıtmalı tüketim araçlarına madde 32 b. 2-iii deki hükmün dışında, bir koruma iletkeni bağlanamaz.

ii) Madde 32 b. 2-v deki hükmün dışında, koruyucu yalıtmak tüketim araçlarına sabit olarak bağlanan bükülebilen iletkenlerde; koruma iletkeni bulunamaz.

Bununla birlikte aracı çalıştırmak için üç damarlı bir kordon kullanıldığında, üçüncü iletken koruma iletkeni olarak tüketim aracına bağlanamaz.

iii) Tüketim araçlarına sabit olarak bağlanmış olan ve koruma iletkeni bulunmayan bükülebilen kordonlarla birlikte bir bütün meydana getiren lastik ya da termoplastik gibi yalıtkan maddelerden yapılan fişler, topraklama kontağı olan prizlere uymak, fakat kendilerinin topraklama kontağı bulunmamalıdır.

Bu fişlerin yan taraflarındaki oyukların içine konulan metal levhacıklar, koruma kontağı sayılmaz. Çünkü, bunlar konuna iletkenlerine bağlantı sağlamaz.

iv) Fiş ile bir bütün meydana getiren, koruma iletkeni bulunmayan bükülebilen kordonlar, yalnız koruyucu yalıtmalı tüketim araçlarında kullanılabilir.

b. 5 - Örneğin koruma iletkeni bulunmayan uzatma kordonları, aygıt kordonları, yada topraklama kontağı olmayan ara fişlerle, bir tesisin koruma düzenleri kaldırılamamalı ve etkisiz duruma getirilememelidir.

c) Potansiyel dengelemesi

c. 1 - Potansiyel dengeleme iletkenleri, koruma iletkenleri gibi işaretlenebilir.

c. 2 - Gerektiğinde kullanılacak olan potansiyel dengelemesi 62. ve 63. maddelere göre yapılmalıdır.

Koruyucu yalıtma

MADDE 33

a)Koruyucu yalıtma yapılmasının amacı, toprakla temasta bulunan iletken bölümlere ya da üzerinde durulan yere karşı yüksek dokunma gerilimlerinin etkisinde kalmayı önlemektir.

b)İşletme araçlarının koruyucu olarak yalıtılması, çalışma sırasında üzerinde durulan yerin yalıtılmasına yeğlenmelidir.

c)işletme araçlarına da koruma tedbiri olarak koruyucu yalıtma uygulandığında, gerilim altında olmayan bütün iletken tesis bölümleri yalıtkan bir madde ile sıkı ve dayanıklı bir biçimde kaplanmalıdır. Bunun yerine işletme yalıtımına ek olarak, dokunulabilen iletken parçalar, sağlam bir biçimde tutturulan yalıtkan parçalarla arıza durumunda doğrudan doğruya gerilim altında kalabilecek bütün bölümlerden ayrılabilir.

Açıklama: İşletme araçlarında koruyucu yalıtma, örneğin yalıtkan maddeden yapılmış mahfaza ve kapaklarla, tamamen yalıtılmış tesis gereçleri kullanılarak ve küçük makinelerin preslenmiş yalıtkan gereçlerden yapılması yada dişli, mil, hareket çubukları ve gövdelerde yalıtkan ara parçalarının kullanılması ile sağlanır.

Lâk ya da emaye tabaka, oksit tabakası ve özel maddeler emdirilmiş olsa bile lifli maddeden örtüler (iletkenler üzerindeki dokunmuş gereçler ve örgülü şeritler) koruyucu yalıtma sayılmaz. Buna karşılık, yürürlükteki ilgili Türk Standardlarına uygun nemli yer iletkenlerinin dış kılıfları, dokunmaya karşı koruyucu yalıtma sayılır.

d)Taban yalıtımına, yalnızca yerleri değişmeyen işletme araçlarında izin verilir. Bunun için yalıtılmamış durma yerleri ile el ulaşma uzaklığı içinde bulunan,

toprağa değen iletken bölümler yalıtkanla kaplanmalıdır. Bu örtüler aşağıdaki şartlara uygun olmalıdır.

d. 1 - Dayanıklı olmalı ve işletme araçlarına ancak üzerinde durulan yerlerden dokunulabilecek kadar büyük olmalıdır.

d. 2 - Alt yapılarına sıkı biçimde bağlı olmalıdır. Elektrik İşletme yerleri bunun dışındadır.

d. 3 - Üzerinde durulan yalıtılmış yerden ulaşılabilen birden fazla işletme aracı bulunduğunda, bunların gerilim altında olmayan metal bölümleri iletken olarak birbirine bağlanmalıdır.

Küçük gerilim (Çok düşük güvenlik gerilimi)

MADDE 34

a) Küçük gerilim kullanılmasının amacı, yüksek dokunma gerilimlerinin başgöstermesini önlemektir.

b. 1 - Küçük gerilim koruma düzeninde, anma gerilimi 42 volttan daha yüksek olmamalıdır.

b. 2 - Bu koruma düzeninde, küçük gerilim tarafındaki gelirim altındaki bölümlerin

-Topraklanmasına;

-Daha yüksek gerilimli bölümlere iletken olarak bağlanmasına izin verilmemelidir.

c)Küçük gerilimlerin elde edilmesi için aşağıdaki aygıtlar kullanılabilir:

-Güvenlik transformatörleri,

-Sargıları elektriksel olarak birbirinden ayrı olan çeviriciler,

-Akümülatörler,

-Piller.

d) Küçük gerilimli akım devreleri aşağıda yazılı şartlara uygun olmalıdır:

d. 1 - İşletme araçları ve hatlar en az 250 V’luk yalıtkanlık gerilimine göre yalıtılmış olmalıdır. (Oyuncak ve haberleşme aygıtları bunun dışındadır).

d. 2 - Bu devrelerdeki fişler, aynı yerde bulunabilecek olan örneğin 110 V ya da 220 V gibi daha yüksek gerilimli tesisin prizlerine uymamalıdır.

Koruma topraklaması

MADDE 35

a) Koruma topraklamasının amacı, insanları ve hayvanları tehlikeli dokunma ve adım gerilimlerine karşı korumak için gerilim altında olmayan iletken tesis bölümlerinde meydana gelebilecek yüksek dokunma geriliminin sürekli olarak kalmasını önlemektir. Koruma topraklaması, anılan tesis bölümleri topraklayıcılara ya da topraklanmış bölümlere bağlanarak yapılır.

b) Koruma topraklamasının uygulanmasında göz önünde bulundurulacak en önemli kurallar aşağıda açıklanmıştır.

b.1-Bir hata durumunda toprak teması akımı, devresini toprak üzerinden kaparsa (Şekil-7), korunacak olan işletme aracının koruma topraklama direnci aşağıdaki şartı taşımalıdır:

Rk £ (50 V / Ia )

Burada 50 V izin verilen en büyük dokunma gerilimi, Ia ise şebeke tarafında işletme aracının önüne bağlanan aşırı akım koruma aygıtının açma akımıdır. Koruma aygıtının anma akımı In ise, Ia = k In dir. Buradaki k katsayısı tesisin biçimine ve kullanılan aygıta göre farklı değerler alır. En çok kullanılan k katsayıları çizelge-I’de verilmiştir.

Çizelge 1 - Aşırı akım koruma aygıtlarının açma akımlarının anma akımlarına oranım veren k katsayıları (Ia = k. In)

Aşırı akım koruma aygıtı Kullanıldığı yer k
Eriyen telli sigorta Kablo ve hava hattı şebekeleri 2,5
Tüketici tesisleri Hızlı kesen sigorta 5,5
Yavaş kesen sigorta ≤ 50 A 3,5
≥ 63 A 5
Kısa devre akımı ile açan koruma anahtarı Kablo ve hava hattı şebekeleri 1,25 (1)
Tüketici tesisleri
Hat koruma anahtarı, (2) 25 A'e kadar Kablo ve hava hattı şebekeleri 2,5
Tüketici tesisleri 3,5
(1)Burada Ia = l, 25 IA olup, IA aygıt üzerinde ayarlanan açma akımıdır. (2)Hat konuna anahtarı (anahtarlı otomatik sigorta, minyatür kesici yada otomat) olarak da adlandırılmaktadır.

b. 2 - Yıldız noktası ya da işletme gereği topraklanmış faz iletkeni ve tüketici tesisinin koruma iletkeni su borusu şebekesine (şekil - 8) ya. da yeraltı kablo şebekesinin koruyucu metal koruncağına bağlanmış ise, koruma topraklama tesisi için aşağıdaki şartlar geçerlidir:

- Yıldız noktası ya da bir faz iletkeni topraklanan şebekelerde bir orta iletken (nötr iletkeni) ya da topraklanmış faz iletkeni, olabildiğince çok yerde ana su borularına ya da ev bağlantılarında su borusu şebekesine bağlanmalıdır. Su borusu yerine yeraltı kablosunun metal koruncağı kullanılıyorsa, aynı şart bunun için de geçerlidir.

- Şebeke hattı ile işletme ve koruma topraklamalarının dirençlerinden meydana gelen akım devresinin toplam direnci Ut/Ia değerinden büyük olmamalı,

olmalıdır.

Burada Ut toprağa karşı gerilim, la ise topraklanmış işletme aracını şebekeye bağlayan aşırı akım koruma aygıtının açma akımıdır.

b. 3 - Evlerde, bürolarda, ticarethanelerde, işliklerde vb. iş yerlerinde kullanılan tüketici aygıtların ve makinelerin fiş ve priz üzerinden taşınabilir bağlantılarının yapılmasında şekil - 9'da gösterilen bağlantı şartları geçerlidir. Bu şekile uygun olarak aygıtın ya da makinenin gövdesi, fiş ve priz üzerinden koruma topraklamasına bağlanmalıdır.

b. 4 - Koruma iletkenlerinin anma kesitleri en az, çizelge - 2 de yazılı değer-

b. 1. ayrıtına uygun olarak koruma topraklaması uygulanan şebeke ve tesislerde elektrik tüketim aygıtlarıma sıfırlanmasına izin verilmez.

b. 5 - Tüketici tesislerinde orta iletken mekanik bakımdan korunmalı ve yalıtılmış olarak çekilmelidir.

b. 6 - Hava hattı şebekelerinde el ile ulaşılabilen uzaklıklar içindeki işletme topraklaması iletkenleri, mekanik zorlamalara ve rasgele dokunmaya karşı korunmuş olmalıdır.

İşletme topraklaması iletkeninin, ağaç direklerde ve yapılarda rasgele dokunmaya karşı korunması için 2, 5 m uzunlukta bir tahta çıta ile kapatılması yeterlidir. Demir ve beton direklerde ise işletme topraklaması iletkenleri yalıtılmış olarak çekilmelidir.

İşletme topraklaması iletkeni için çelik şerit kullanılırsa, en az 3 mm kalınlığında 100 mm2 lik bir kesit yeterlidir.

Çizelge - 2 Koruma iletkenlerinin anma kesitleri (en küçük kesitler)

viii) Topraklama barasının kesiti, hiç olmazsa en büyük sigorta ile ya da otomatik anahtarla korunan işletme aracının koruma iletkeninin kesitine eşit olmalıdır.

ix) Koruma topraklamasının etkinliği, tesis işletmeye sokulmadan önce VI-A. 4 bölümündeki kurallara göre denetlenmelidir.

Sıfırlama

MADDE 36

a. 1 - Sıfırlamanın amacı, işletme araçlarının gövdesinde yüksek dokunma gerilimlerinin sürekli olarak kalmasını önlemektir.

a. 2 - Sıfırlama, işletme araçlarının gövdeleri

i)10 mm2 nin altındaki bakır iletken kesitlerinde ayrı bir koruma iletkeni üzerinden sıfır iletkenine bağlanarak,

ii)10 mm2 nin üzerindeki bakır iletken kesitlerinde de doğrudan doğruya sıfır iletkenine bağlanarak,

yapılır (şekil -10).

a. 3 - Anma gerilimleri 3x220 volta kadar olan ve orta iletkenleri bulunmayan önceden tesis edilmiş şebekelerin genişletilmesi durumunda bir faz iletkeni topraklanır ve sıfır iletkeni olarak kullanılırsa, sıfırlama uygulanabilir.

Bu faz iletkeni ve topraklama için de aşağıdaki hükümler aynı biçimde geçerlidir.

a. 4 - Sıfırlama ancak aşağıdaki şartlar altında koruma tedbiri olarak uygulanabilir:

1) Akım kaynağı ya da transformatör ile elektrik tüketim aygıtları arasındaki iletkenlerin kesitleri, şebekenin herhangi bir yerinde bir faz iletkeni ile sıfır iletkeni ya da buna bağlı bir aygıtın gövdesi arasında tam kısa devre meydana geldiğinde bu kısa devre noktasına en yakın bulunan aşırı akım koruma aygıtından en az çizelge-1’e uygun Ia açma akımı geçebilecek büyüklükte olmalıdır.

i.1 - Aşırı akım koruma aygıtları yerine, sıfır iletkeninde en küçük bir kısa devre akımının baş göstermesi ya da üç faz iletkeninden fark akımının geçmesi sonucunda açıcıları çalışan ve çizelge - l’deki, kablo ve hava hattı şebekeleri için geçerli olan katsayısına uygun olarak devreyi kesen istasyon koruma anahtarları da kullanılabilir.

1. 2- a. 4-i de yazılı şart, dağıtım şebekesinin herhangi bir bölümünde gerçekleştirilemezse, o bölümde sıfırlama uygulanamaz.

1. 3- a. 4-i de yazılı şart tüketici tesislerinde gerçekleştirilemezse, sıfır iletkeni bir koruma anahtarı ile örneğin hata gerilimi koruma anahtarı ile denetim altına alınırsa, sıfırlama uygulanabilir. Bu durumda koruma anahtarı faz iletkenleri ile birlikte sıfır iletkeninin devresini de kesmelidir (Şekil-ll).

ii) Sıfır iletkeninin iletkenliği en az faz iletkenininkine eşit olmalıdır, Çizelge-3'e uygun ayrıcalıklara izin verilir.

Çizelge - 3 Faz iletkenleri ile aynı gereçten yapılan sıfır iletkenlerinin anma kesitleri.

Sıfır iletkeninin anma kesiti mm2
Faz iletkeninin anma kesiti mm2 Boru içindeki iletkenler. Çok damarlı yalıtılmış iletkenler, Kablolar Hava hatları, Açık çekilen hatlar
1,5 1,5 -
2,5 2,5 -
4 4 4
6 6 6
10 10 10
16 16 16
25 16 25
35 16 35
50 50 50
70 35 50
95 50 50
120 70 70
150 70 70
185 95 95
240 120 120
300 150 150
400 185 185

iii)Sıfırlama uygulanan şebekelerde, toprak üstünde kullanılan ve sıfır iletkeni ile topraklayıcı arasına çekilen topraklama iletkenlerinin kesiti, bakır için en az 16 mm2, galvanizli çelik şerit için en az 100 mm2 ve şerit kalınlığı 3 mm olmalıdır.

Toprak içinde çekilen yalıtılmış bakır iletkenlerin kesiti de toprak üstündekiler gibi olmalıdır. Toprak içinde çekilen çıplak iletkenler için topraklayıcılara dair hükümlere uyulmalıdır.

iv)Elektrik dağıtım şebekesinin bulunduğu alanda iyi nitelikli topraklaydılar bulunuyorsa, sıfır iletkeni bunlara bağlanmalıdır. Metal su şebekesi bulunan yerlerde sıfır iletkeni, su borularına olabildiği kadar çok yerde bağlanmalıdır.

Bağlantı iletkenleri iletkenlik bakımından sıfır iletkenine eşdeğer olmalıdır. Bununla birlikte bağlantı iletkeni kesitinin bakır için 50 mm2 den, çelik şerit için en az 3 mm kalınlıkta olmak şartı ile 100 mm2 den fazla olması gerekmez.

v) Sıfırlamanın uygulandığı şebeke ve tesislerde sıfır iletkeni ile bağlantısı olmayan koruma topraklamasının yapılmasına izin verilmez. Ancak Madde 35 b. 2’de yazılı şartlara uygun olan tüketici tesisleri ile alçak gerilim bölümündeki metal parçaları yüksek gerilim bölümündeki koruma topraklama tesisine bağlanan ve “yıldız noktaları ayrıca topraklanan transformatör merkezleri bu kuralın dışındadır.

vi) Sıfırlamanın uygulandığı şebeke ve tesislerde koruma iletkeni sıfır iletkenine bağlanmaksızın, hata gerilimi ile çalışan koruma aygıtları kullanılabilir, ancak bu durumda koruma iletkeni ve korunacak aygıt, topraklama direnci 1 ohm’den küçük ohm bir topraklayıcıya bağlanmamalıdır ya da bunların toprağa geçiş direnci 1 ohm'den küçük olmamalıdır.

vii) Tüketici tesislerinde, sıfır iletkenleri de faz iletkenleri gibi yalıtılmak, özenir döşenmeli ve bunlarla birlikte aynı boru içinde ya da çok damarlı kablo ve iletken kullanıldığında bunlarla ortak kılıf içinde çekilmelidir.

Sıfır iletkenlerinin sonradan çekilmesi durumunda, sabit çekilen iletkenler ortak bir kılıf ya da boru içinde bulunmayabilir, fakat bunların yalıtılması, özenle çekilmesi ve belli renklerle tanıtılması zorunludur.

Birden fazla akım devresi için ortak bir sıfır iletkeni kullanılamaz.

Açıklama; Akım devresi, bir sigorta üzerinden beslenen tesis bölümüdür.

viii) Sıfır iletkeni, özel koruma iletkeni ve orta iletken belli renklerle tanıtılmalıdır.

ix) Madde 35 b’deki gibi ayrı bir koruma iletkeni üzerinden sıfırlanan şebekelerde, koruma iletkeninin çekilmesi için aşağıdaki kurallar geçerlidir.

ix. 1 - Koruma iletkeninin iletkenliği a, 5-ii'ye göre belirlenmelidir.

ix. 2 - Koruma iletkeni olarak, kesitleri yeterli olmak şartı ile kabloların konsantrik iletkenleri ya da kılıfları ile mineral yalıtkanlı kabloların kurşun kılıfları ya da elektriksel iletkenlikleri yeterli olan metal yapı bölümleri kullanılabilir.

ix. 3 - Koruma iletkeni ayrı olarak çekilebilir; bu durumda koruma iletkeni mekanik bozulmalara karşı yeterli biçimde korunmak ve olabildiğince ait olduğu akım devresi boyunca çekilmelidir.

ix. 4 - Koruma iletkeni orta iletkenle aynı bara ya da bağlama ucunda (klemens) bağlanamaz; bunun için ayrı bir koruma iletkeni barası ya da koruma iletkeni ucu bulunmalıdır (Şekil 10).

ix. 5 - Sıfır iletkeni dağıtıldıktan sonra artık orta iletkenler ve koruma iletkenleri birbirine bağlanamaz. Bu durumda orta iletken de artık topraklanamaz.

ix. 6 - Ayrı bir koruma iletkeni bulunmayan sıfırlamanın uygulandığı kurulu tesislerin genişletilmesinde, genişletme noktasından, örneğin bir dağıtım kutusundan başlayarak 10 mm2 nin altındaki bakır kesitlerinde a. 2 deki gibi ayrı bir koruma iletkeni bulunan sıfırlama uygulanmalıdır.

x)Sıfır iletkeni üzerine aşırı akım koruma aygıtları konulamaz.

xi)Sıfır iletkenlerinin devresi yalnız başına açılıp kapatılmamalıdır. Sıfır iletkenlerinin devresinin faz iletkenlerininki ile birlikte sıçılıp kapatılabilir olması durumunda, bu iletken üzerinde bulunan bir kontak, kapamada öncelikle ve açmada gecikme ile hareket etmelidir.

Ani açıp kapamalı anahtarlar kullanılıyorsa, sıfır iletkeni ile faz iletkenleri devresinin aynı zamanda açılıp kapanması yeterlidir.

xii)Kabloların kurşun kılıfları yalnız başına sıfır iletkeni olarak kullanılamaz.

xii. 1 - Bununla birlikte kurulu kablo şebekelerinde gerilimin değiştirilmesi durumunda, sıfırlama şartları yerine getirilmişse ve kurşun kılıf şebekenin birçok yerinde ve olabildiğince tüm abone bağlantılarında su borusu şebekesine iletken olarak bağlanmışsa kurşun kılıf yalnız başına sıfır iletkeni olarak kullanılabilir.

xii 2 - Kurşun kılıflar kablo ek kutularında birbirlerine iyi iletken bir biçimde bağlanmalıdır.

xiii)Konsantrik iletkenli kuvvetli akım kablolarında bu iletken sıfır iletkeni olarak kullanabilir.

Alüminyum kılıflı kablolarda, bu kılıf bütün ayrılma noktalarında kesintisiz ve sürekli olarak iletken biçimde bağlandığında yalnız başına sıfır iletkeni olarak kullanılabilir.

Alüminyum kılıfın ve ek kutularındaki bağlantı iletkenlerinin kesitleri iletkenlik bakımından en az sıfır iletkenininkine eşdeğer olmalıdır.

Alüminyum kılıflı kabloların ek yerlerindeki kılıflar, ek yerlerinden önce bir iletkenle köprülenmelidir. Tüm ek yerleri korozyona karşı korunmalıdır.

Sıfır iletkeni olarak kullanılan ve toprağa karşı yalıtılmış olan alüminyum kablo kılıfları, kablo şebekesinin bir çok noktasında topraklanmalıdır.

Kurşun kılıflı ve kâğıt, lastik ya da termoplastik yalıtkanlı kablolar için de aynı şartlar geçerlidir.

xiv)Elektrik tüketim aygıtlarının ve makinelerinin fiş ve priz üzerinden taşınabilir bağlantılarının yapılmasında şekil-12’de gösterilen bağlantı şartları geçerlidir.

xv)Sıfırlamanın etkinliği, tesis işletmeye alınmadan önce denetlenmelidir.

Koruma hat sistemi

MADDE 37

a) Bu sistemin kullanılmasının amacı, yüksek dokunma gerilimlerini önlemektir. Bu istek gerilim altında olmayan bütün iletken tesis bölümlerinin birbirine, dokunulabilen metal yapı bölümlerine, boru hatlarına vb. ile topraklayıcılara bir koruma iletkeni üzerinden bağlanması ile sağlanır (Şekil - 13).

b) Koruma hat sisteminin uygulanmasına, yalnızca kendi akım üreticileri ya da primer ve sekonder sargıları birbirinden ayrı transformatörleri olan fabrikalar ya da ayrı ayrı taşınabilir işletme araçlarının çalıştırılması için kullanılan hareket eden yedek akım üretim tesisleri gibi sınırlı tesislerde izin verilebilir.

c) Koruma hat sisteminde aşağıda yazılı şartlar yerine getirilmiş olmalıdır.

c. 1 - Şebeke topraklanmadan çalıştırılmalıdır. Açık topraklama yapılabilir. Bununla birlikte iç dirençleri yüksek (en az 15 kohm) ölçü aletleri ya da röle düzenleri, tesisin yalıtkanlık durumunun belirli en küçük değerlerin altına düştüğünü denetlemek ya da bildirmek için iletkenlerle toprak arasına bağlanabilir.

c. 2 - İşletme araçlarının gövdeleri ile dokunulabilen iletken yapı bölümleri, metal boru hatları ve öteki iyi topraklayıcılar koruma iletkenine iyi iletken bir biçimde bağlanmalıdır.

c. 3 - Tesisin yalıtım durumunu yoklamak için bir denetim düzeni bulunmalıdır. Bu düzen, yalıtım durumunun belirli bir sınır değerin altına düştüğünü optik ya da akustik yoldan göstermeli ve bir aşırı gerilim koruma aygıtı bulunduğunda da bunun çalışmaya başladığını belirtmelidir.

c. 4 - Koruma iletkeni faz iletkenleri ile birlikte, açık gri renkli yalıtılmış iletken olarak ortak bir kılıf ya da boru içinde, ya da bunlardan ayrı çıplak iletken olarak çekilmelidir. Çıplak koruma iletkenleri de özel işaretlerle belirtilmelidir.

c. 5 - Koruma iletkenleri ve bunlara bağlanan bölümlerin anma kesitleri en azından çizelge - 2 ve madde 45’e uygun olmalıdır.

c. 6 - Kablolarda metal kılıflar, koruma iletkeni kesitinin artırılması için ek olarak kullanıldığında, 10 mm2 nin üstündeki faz iletkeni kesitlerinde koruma iletkeni kesiti, çizelge - 2'de verilen değerlerin bir alt basamağında alınabilir. Bu durumda metal kılıflar, ek kutularında birbirlerine, başlangıç ve son noktalarında ise koruma iletkenine elektriksel bakımdan iyi bir şekilde bağlanmalıdır.

c. 7 - Koruma hat sisteminin toplam topraklama direnci 20 ohm’u aşamaz. Bu değer ek topraklayıcıların kullanılmasıyla da elde edilemezse, koruma iletkeninin toprağa karşı gerilimi bu gerilimin 65 voltu aşması durumunda tesisin akımını çabucak kesen rölelerle denetlenmelidir.

c. 8 - Topraklamanın ve topraklama iletkeninin yapılmasında ve düzenlenmesinde bu yönetmeliğin V1-A. 3 bölümündeki hükümler uygulanır.

c. 9 - Hareketli iletkenler ve tüketim araçlarının hareketli iletkenler üzerinden bağlanmasında madde 35-b. 3 deki hükümler uygulanır.

Hata gerilimi koruma bağlaması

MADDE 38

a) Bu sistemin kullanılmasının amacı, gerilim altında olmayan iletken tesis bölümlerinde meydana gelebilecek olan yüksek dokunma gerilimlerinin tesiste sürekli olarak kalmasını, böyle bir durumun ortaya çıkması durumunda tüm faz iletkenlerinin ve varsa orta iletkenin devresini birlikte o, 2 s içinde açarak önlemektir.

Bu sistem, hata gerilimi bobini olan koruma anahtarı ile bunun denetleme düzeninden, koruma iletkeninden, yardımcı topraklayıcıdan ve bunun bağlantı iletkeninden meydana gelir (Şekil - 14).

b)Bu sistemin uygulanmasında, aşağıdaki şartlar yerine getirilmelidir.

b. 1- Bu sistemde amaca uygun nitelikte hata gerilimi bobinleri olan anahtarlar kullanılmalıdır.

A Koruma anahtarı K Koruma iletkeni bağlantı noktası
D Yalıtılmış yardımcı topraklama iletkeni P Denetim düzeni
RH Yardımcı topraklayıcı Rp Denetim direnci
F Hata gerilimi bobini Ü Parafudr
H Yardımcı topraklama iletkeni bağlantı noktası K1 Koruma iletkeni

b. 2 - Hata gerilimi bobinleri bir voltmetre gibi bağlanmalı; böylece korunacak tesis bölümü ile yardımcı topraklayıcı arasındaki gerilimi denetlemelidir.

b. 3 - Yardımcı topraklama iletkeni, koruma iletkenine, korunacak aygıtın gövdesine ve aygıt ile iletken bir bağlantısı bulunan metal yapı bölümlerine göre, hata gerilimi bobini kısa devre edilmeyecek biçimde yalıtılmış olarak çekilmelidir (Şekil - 15). Bobinin rasgele kısa devre olmasını önlemek için yardımcı topraklama iletkeni yalıtılmış olarak çekilmelidir.

b.4 - Koruma iletkeni ancak, akım devreleri bir arıza durumunda koruma anahtarı ile açılan elektrik işletme araçlarının gerilim altında olmayan iletken bölümlerine bağlanabilir. Değilse, koruma iletkeni de yalıtılmış olarak çekilmelidir.

b. 5 - Koruma iletkeni ile yardımcı topraklama iletkeni, yapıların içerisinde koruncak (boru vb. ) içinde çekilerek ya da bu amaçla çok damarlı kabloların damarları yahut madeni kılıflı olmayan bir damarlı iletkenler kullanılarak mekanik etkilere karşı korunmuş olmalıdırlar.

Açıklama: Koruma iletkeninin, öteki iletkenlerin yalıtkanlık durumlarını denetlemek için kullanılması durumunda, koruyucu boru içinde çıplak olarak çekilmesi uygun olur.

b. 6 - Yardımcı topraklama iletkeni yapının dışında bulunan bir topraklayıcıya bağlandığında kesiti Madde 45 b’ye uygun olmalıdır.

b. 7 - Birden çok aygıt, bir hata gerilimi koruma anahtarına ve bu aygıtlardan birisi koruma topraklayıcısına eşdeğer nitelikteki bir topraklayıcıya bağlandığında, aygıtlara ait her koruma iletkeninin kesiti en az, sigorta akım şiddeti en büyük olan aygıtın faz iletkeni kesitinin yarısı kadar olmalıdır.

b. 8 - İçlerinde Madde 32a. 1’e göre koruma tedbirlerinin uygulanması gerekli olan yerlerde kullanılan hata gerilimi koruma anahtarları, koruyucu yalıtmak olmalıdır.

b. 9 - Tüketim aygıtlarının hareketli (bükülebilen) kordonlarla bağlanmasında Madde 32-b. 2-v deki hükümler uygulanır (Şekil-9 ve 12'ye bk. ).

b10 - Yardımcı topraklayıcı olarak, b. 11'deki ayrıcalıklar dışında, öteki topraklayıcıların gerilim alanında bulunmayan özel topraklayıcılar kullanılmalıdır.

Buna göre yardımcı topraklayıcı, öteki topraklayıcılardan en az 10 m uzaklıkta olmalıdır (Şekil - 15 b).

Açıklama: Yardımcı topraklayıcılar, genellikle tarım işletmeleri ve, öteki sanayi işletmelerinde çamaşırhaneler gibi ıslak yerlerde kullanılır.

b. 11 - Su borusu şebekeleri yardımcı topraklayıcı olarak kullanılabilir. Ancak bu durumda hata gerilimi bobini kısa devre edilmiş olmamalıdır.

Açıklama: Gerektiğinde işletme araçlarının toprakla bağlantıları kesilmelidir. Örneğin bir yalıtkan parça kullanılarak bu sağlanabilir.

b. 12 - Yardımcı topraklamanın yapılmasında 44. ve 45. maddelerde yazılı hükümler göz önünde tutulmalı ve aşağıda yazılı en küçük boyutlar sağlanmalıdır:

Boru topraklayıcılar: 1/2 parmaklık boru, 1, 5 m uzunlukta

Levha topraklayıcılar: 50 cmx50 cm

Şerit topraklayıcılar: 10 m uzunlukta

Özel durumlarda (kayalık zemin gibi) 05 V'luk dokunma geriliminde 800 ohm'a kadar olan bir topraklama direnci kabul edilebilir.

Yukarıda yazılı boyutlardaki topraklayıcılar kullanıldığında normal olarak 200 ohm’un altında bir topraklama direnci elde edilir.

b. 13 - Hata gerilimi koruma anahtarı olarak ancak, faz iletkenlerinin hepsini ve varsa orta iletkeni de açıp kapayan anahtarlar kullanılabilir.

b. 14 - Orta iletkenleri topraklanmamış şebekelerde, en az iki kutuplu denetleme düzeni olan hata gerilimi koruma anahtarları kullanılmalıdır.

b. 15 - Büyük mutfak fırını gibi bir aygıt, kaçak akımları akıtmak üzere bir topraklama tetsisine bağlandığında bunun hata gerilimi koruma tesisinin çalışmasını etkilememesi sağlanmalıdır.

Açıklama: Örneğin 100 m A’lik bir kaçak akım meydana geldiğinde topraklayıcının RA direnci 50 ohm'dan daha büyük olmalıdır (Şekil - 16).

b 16 - Hata gerilimi koruma bağlamasının etkinliği, tesisin işletmeye alınmasından önce denetlenmelidir.

Hata akımı koruma bağlaması

MADDE 39

a) Bu sistemin kullanılmasının amacı, gerilim altında olmayan iletken tesis bölümlerinde meydana gelebilecek olan yüksek dokunma gerilimlerinin tesiste sürekli olarak kalmasını, böyle bir durumun ortaya çıkması durumunda akan ve belirli bir değeri aşan arıza akımının, tüm faz iletkenlerinin ve varsa orta iletkenin devresini 0, 2 s içinde açması ile önlemektir. Hata akımı koruma anahtarı ile korunan tüm aygıtlar anahtarın açma akımı sistemin topraklayıcısı üzerinden geçtiğinde bu aygıtlar yüksek bir dokunma gerilimi almayacak biçimde topraklanmalıdır. (Şekil -17).

b) Bu sistemin uygulanmasında, aşağıdaki şartlar yerine getirilmelidir:

b.1- Bu sistemle korunan işletme araçlarının Rt topraklama direnci için Rt £ (50 V / Ihn ) bağıntısı geçerlidir. Burada Ihn hata akımı koruma anahtarının anma hata (açma) akımıdır.

b. 2 - Tüketim araçlarının hareketli kordonlar üzerinden bağlanmasında Madde 32 b. 2 - v'deki hükümler uygulanır (Şekil - 9 ve 12’ye de bk.).

b. 3 - Topraklamalar 44. ve 45. maddelere uygun olarak yapılmalıdır.

b.4 - Hata akımı koruma sisteminin etkinliği, tesisin işletmeye alınmasından önce denetlenmelidir.

c) Koruma iletkenli tesislerde, ek bir önlem olarak başta banyo gibi tehlikenin daha çok olduğu yerlerdeki priz devreleri olmak üzere, iç tesislerde hata akımı koruma düzeninin kullanılması tavsiye edilir.

Açıklama: Hata akımı koruma düzeni bulunmayan tesislerde korumanın etkinliğini artırmak için, ana ve dağıtım tablolarında koruma topraklaması ve sıfır iletkeni baraları, gerektiğinde kolaylıkla ayrılabilecek şekilde birbirine elektriksel olarak bağlanmalıdır.

Koruyucu ayırma

MADDE 40

a) Koruyucu ayırma düzeni, anma gerilimleri en çok 380 volta kadar olan elektrik tüketicilerinin akım devrelerini, bir ayırma transformatörü ya da motorgeneratör aracılığı ile besleme şebekesinden ayırır.

Bu sistemin kullanılmasının amacı, transformatörün çıkış tarafına bağlı işletme aracında bir gövde teması olduğunda, işletme aracının gövdesi ile toprak arasında besleme şebekesinden geçebilecek dokunma gerilimlerinin meydana gelmesini önlemektir.

Koruma tedbiri olarak koruyucu ayırma ancak, örneğin hatların zedelenmesi ya da metal gövdeli bir ara fiş-priz düzeninde gövde teması sonucunda sekonder tarafta toprak teması olmadığı sürece etkilidir (Şekil -18)),

b) Koruyucu ayırma düzeninin uygulanmasında aşağıdaki şartlar yerine getirilmelidir.

b. 1 - Koruyucu ayırma düzeni ancak gerilimleri 500 V'a kadar olan şebekelerde uygulanabilir. Ayırma transformatörü ya da motor - generatörün çıkış tarafındaki anma gerilimi, bir fazlı tüketicilerde 250 V, uç fazlı tüketiciler de 380 V’dan daha yüksek olamaz.

b. 2 - Bir ayırma transformatörü ya da motor - generatöre ancak anma akımı en çok 16 A olan bir tüketici bağlanabilir.

b. 3 - Ayırma transformatörü ya da motor - generatörlerde, tüketicilerin bağlanması için, sabit olarak takılan ve koruma kontağı olmayan bir priz bulunmalıdır.

b. 4 - Tüketicilerin bağlantı kordonları en azından Türk standardlarına uygun tipte lastik kordon olmalıdır.

b 5 - Ayırma transformatörleri, TSE'nün «Güç transformatörleri» standardına göre yapılmış ve işaretlenmiş olmalıdır. Sabit ayırma transformatörlerinin metal gövdeleri üzerinde, koruma iletkeninin bağlanması için bir bağlantı ucu bulunmalıdır. Taşınabilir ayırma transformatörleri, 32 maddeye göre koruyucu yalıtılmış olmalıdır.

b. 6 - Ayırma transformatörleri ya da motor - generatörlerkı ikinci akım devreleri topraklanamaz ve öteki tesis bölümlerine iletken olarak bağlanamaz.

b. 7 - Buhar kazanları, çelik iskeleler, gemi gövdeleri vb. iletken metal çalışma bölümleri gibi çok tehlikeli olabilecek yerlerde, korunması gereken tüketim araçlarının gövdeleri özel bir iletken ile üzerinde durulan yerdeki metal bölüme bağlanmalıdır. Bu iletken, çizelge - 2’de yazılı kesitte seçilmeli ve öteki beslenme hatlarından ayrı olarak görülebilecek biçimde çekilmelidir.

Elektrik iç tesislerinde koruma iletkenli koruma tedbirlerinin alınması

MADDE 41

Elektrik işletmelerinden alçak gerilimle enerji alan tüketicilerde, koruyucu yalıtma, koruyucu ayırma ve küçük gerilim koruma tedbirlerinin dışında, alınacak koruma tedbirleri için işletmeler teklifte bulunurlar.

VI - A. 2 AŞIRI GERİLİMLERE KARŞI KORUMA

Alçak gerilim tarafında toprağa karşı 250 v'un üstünde olan gerilim yükselmelerinin önlenmesi

MADDE 42

İşletme gerilimleri faz iletkenleri arasında 250 V’un üstünde olan ve faz iletkenleri ile orta nokta arasında 250 V’tan büyük olmayan çok iletkenli tesislerde, bir faz iletkeninde toprak teması olduğunda, öteki bir faz iletkeninin toprağa karşı geriliminin 250 V’tan daha fazla olmasını önlemek için, orta nokta doğrudan doğruya topraklanmalıdır (37. maddedeki ayrılığa dikkat ediniz).

Elektrik tesislerinin atmosferik boşalmalar sonucunda meydana gelen aşırı gerilimlere karşı korunması

MADDE 43

a)Bu tesislerin yapılmasında özellikle aşağıdaki yazılı hükümlere uyulmalıdır:

a. 1 - Hava hattı şebekeleri

i)Topraklama

Değişken dirençli parafudrlar ve atlama aralıkları (eklatörler) ile en uygun korumanın sağlanabilmesi için bunlar en kısa yoldan ve olabildiğince küçük topraklama direnci ile topraklanmalıdır. Önceden tesis edilmiş topraklayıcılar, örneğin yıldırımdan koruma tesisinin topraklayıcıları ile toprak içindeki boru şebekeleri parafudrların topraklanmasında kullanılabilir.

ii)Tüketici tesislerinin korunması:

Tüketici tesisleri parafudrlarla korunacaksa bunlar olabildiğince yapı giriş hattının yakınma konulmalıdır. Parafudrların ve tüketici tesisinin topraklamaları birbirine bağlanmalıdır.

Sıfırlama uygulanmasına izin verilen şebekelerde parafudrların topraklama iletkenleri ve sıfır iletkeni birbirine bağlanmalıdır.

Sıfırlama uygulanmasına izin verilmeyen şebekelerde nötr iletkenine de bir parafudr konulmalıdır.

Parafudrlar ve atlama aralıkları kolaylıkla alev alabilen yerlere konulmamalıdır.

Bu aygıtlar ayrıca, tahta gibi kolay yanabilen maddelerden ayrı ve yangın tehlikesine karşı güvenilir biçimde tesis edilmelidir.

a. 2 - Yıldırımlık tesisi bulunan yapılardaki elektrik tesisleri;

Yıldırımlık tesisi bulunan yapılardaki elektrik tesisleri, bu tesisten yeterli uzaklıkta döşenmen ya da yaklaşma noktalarında aşırı gerilime karşı koruma düzenleri ile bu tesise bağlanmalıdır. Potansiyel dengelemesi yapılmışsa, 0. 5 m uzaklık yeterli sayılır.

b)Dam Direkleri:

Kuvvetli akım hava hatlarının dam direkleri, yıldırımlık tesisine iletken olarak bağlanamaz.

Bu tedbirin amacı, gerilim sürüklenmesinin neden olacağı kazaları ve arklı toprak temasları yüzünden çıkabilecek olan yangın tehlikesini önlemektir.

c) Topraklamaların birleştirilmesi:

21/8/2001 tarihli ve 24500 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Elektrik Tesislerinde Topraklamalar Yönetmeliği hükümleri uygulanır.

VI - A. 3 TOPRAKLAYICILAR

Topraklayıcılara ve topraklama tesislerine dair genel hükümler

MADDE 44

Topraklayıcılara ve Topraklama Tesislerine Dair Genel Hükümler Elektrik Tesislerinde Topraklamalar Yönetmeliği hükümleri uygulanır.

Topraklama tesisinin yapılması

MADDE 45

Elektrik Tesislerinde Topraklamalar Yönetmeliği hükümleri uygulanır.

VI - A. 4 - DENEYLER VE DENETİMLER

Gerilimli bölümlere dolaylı olarak dokunmaya karşı kullanılacak koruma düzenlerinin denetlenmesi

MADDE 46

a) Bir tesis işletmeye açılmadan önce yapımcısı tarafından çeşitli tesis bölümleri ve işletme yerlerinde yapılması istenilen, dolaylı dokunmaya karşı koruma düzenlerinin uygulandığı belirlenmelidir. Uygulanan koruma düzenlerinde bunların 31-40. maddelerdeki ilgili hükümlere uyup uymadığı denetlenmelidir.

b) Denetimler göz ve elle denetlemeyi, denemeleri ve ölçmeleri kapsar. Denetimlerin çizelge - 7'ye göre yapılması genellikle yeterlidir.

b. 1 - Göz ve elle denetleme

Tüm tesis bölümleri, koruma düzenlerinin yönetmeliğe uygun olarak yapılmaları bakımından esaslı biçimde gözden geçirilmelidir:

i)Koruma iletkenli koruma düzenlerinde:

-Koruma iletkenleri topraklama iletkenleri ve potansiyel dengeleme iletkenlerinin en az, istenilen kesitte olmalarına,

-Yukarıda anılan iletkenlerin en iyi biçimde çekilmesi ve güvenilecek biçimde bağlanmasına,

-Koruma iletkenleri ve bunların bağlantı noktalarının doğru olarak işaretlenmesine,

-Koruma iletkenlerinin gerilimli bölümlere bağlanmamasına,

-Koruma iletkenleri ile orta iletkenlerin birbirine karıştırılmamasına,

-Prizlerdeki koruyucu kontakların düzenli olmasına,

-Sıfır iletkenlerinin devresinde aşırı akım koruma aygıtlarının ya da anahtarların bulunmamasına, ve bu iletkenlerin devrelerinin yalnız olarak açılıp kapatılmamasına,

-Hata gerilimi koruma anahtarı, hata akımı koruma anahtarı, yalıtkanlık gözetleme aygıtları gibi koruma düzenlerinin doğru olarak seçilmesine,

dikkat edilmelidir.

ii)Koruma iletkeni bulunmayan koruma düzenlerinde:

-Küçük gerilim ve koruyucu ayırma uygulanan tesislerde güç kaynakları, iletkenler ve öteki işletme araçlarının doğru seçilmesine,

-Küçük gerilim uygulanan tesislerde yalnızca aynı tesisteki daha büyük gerilimler için kullanılamayan prizlerin tesis edilmesine,

-Koruyucu ayırma uygulanan tesislerde, her tüketim aracı için bunun üzerine tesis edilen bir priz kullanılmasına,

-Koruyucu yalıtmanın, iletken bölümler nedeniyle, ya da bozulma ve zedelenme sonucunda etkisiz kalmamasına,

-Üzerinde durulan yerin yalıtımının doğru olarak yapılmasına dikkat edilmelidir.

b. 2 - Deneme

Deneme, yalıtkanlık gözetleme aygıtlarına ve hata gerilimi ile hata akımı koruma anahtarlarına ait denetim düzenlerinin çalıştırılmasını kapsar.

b. 3 - Ölçme

i) Ölçmelerle, koruma tedbirlerinin etkinliğine karar verilebilecek değerler elde edilmelidir.

ii) Ölçmeler hiçbir şekilde kazalara ve yangınlara neden olmamalıdır. Bunu sağlamak için uygun ölçme aygıtları kullanılmak ve gerekli koruma tedbirleri alınmalıdır

iii) Ölçmelerin teknik ve ekonomik bakımdan istenilen biçimde yapılamadığı özel durumlarda, örneğin topraklama tesislerinin geniş ve iletken kesitlerinin büyük olması durumunda (b. 3 i)’e göre elde edilen değerlerin korunduğu başka bir biçimde, örneğin hesaplanarak ya da bir şebeke modeli yardımı ile gösterilmelidir.

Yalıtkanlık direnci ve denetlenmesi

MADDE 47

Elektrik Tesislerinde Topraklamalar Yönetmeliği hükümleri uygulanır.

MADDE 48

ZEMİN YALITKANLIK DİRENCİNİN ÖLÇÜLMESİ

Herhangi bir zeminin yalıtkanlık durumunun uygun olduğunun gösterilmesi için üzerinde durulan yerin geçiş direncinin ölçülmesi gerekir (Şekil - 20).

a) U1 gerilimi olarak aşağıdaki gerilimler seçilerek kullanılabilir.

a.1 -Ölçme yerindeki topraklanmış şebekedeki toprağa karşı gerilim,

a. 2 - Sargıları elektriksel olarak ayrılmış bir transformatörün sekonder gerilimi,

a. 3 - Bir yedek elektrik üretim aygıtının boşta çalışma gerilimi.

b) Ölçme yapmak için a. -2 ve a. 3 durumlarında bir iletken topraklanmalıdır.

c)Zeminin (taban örtüsünün geçiş ve ek yerleri gibi) en elverişsiz yerlerine 270 mm x 270 mm’lik bir ıslak bez serilir. Bu bez üzerine 250 mm x 250 mm x 2 mm boyutlu bir metal levha konur ve levha yaklaşık 75 kg’lık bir ağırlıkla yüklenir. Metal levha ile a) da açıklanan gerilim kaynağının topraklanmamış iletkeni arasındaki U2 gerilimi şekil - 20’de görüldüğü gibi ölçülür.

d)Voltmetrenin iç direnci, seçilen ölçme bölgesi değerlerinin herbir voltu için en az 300 ohm olmalıdır.

e)Bu ölçme, zeminde gelişigüzel seçilen yerlerde üçten az olmamak şartı ile yeterli sonuç alınıncaya kadar yapılmalıdır.

-Anma gerilimleri 500 V (toprağa karşı 300 V) olan tesislerde 50 kohm,

-Daha yüksek anma gerilimlerinde 100 kohm,

VI - B - ELEKTRİK MAKİNELERİ - TRANSFORMATÖRLER VE REAKTANS BOBİNLERİ

Elektrik makineleri

MADDE 49

a)Elektrik makinelerinin yerleştirilmesi

a. 1 - Elektrik makinelerinin yabancı maddelere, suya ve dokunmaya karşı koruma tipi, yerleştirildikleri yerlerdeki şartlara; güçleri ise ihtiyaç ve çalışma biçimine uygun seçilmelidir.

a. 2 - Elektrik makineleri, işletme ve bakımları kolaylıkla yapılabilecek ve tiplerine göre yeterli soğutma sağlanacak biçimde yerleştirilmelidir.

a. 3 - Elektrik makineleri üzerindeki yol verme ve ayar düzenleri ile termometre vb. gibi denetim düzenlerine işletme sırasında da kolaylıkla ve tehlikesiz bir biçimde ulaşılabilmelidir.

a. 4 - Elektrik makinelerinin üzerindeki etiketler, makineler yerleştirildikten sonra bile kolaylıkla okunabilmelidir.

b)Elektrik makinelerine ait bağlantılar

b. 1 - Elektrik makinelerine ilişkin bağlantılar, çalışma sırasında meydana gelecek titreşimlere dayanıklı biçimde seçilmeli ve yapılmalıdır.

b. 2 - Metal hortumlar, işletme gereği hareket eden makinelerde bir damarlı yalıtılmış iletkenlerle lastik yalıtkanlı kordonların korunması amacıyla kullanılamaz.

c)Denetim ve koruma düzenleri

Özellikle sürekli olarak denetim altında bulundurulmayan elektrik makineleri aşırı ısınmalara karşı korunmuş olmalıdır.

Bu koruma, uygun bir yapımla (konstrüksiyonla) ya da otomatik koruma düzenleri (motor koruma anahtarı) kullanılarak yapılabilir.

Makinelerin sıvı soğutma maddelerine ait denetim düzenleri, makineyi kullanacak kimsenin bulunduğu yerden kolayca manevra yapabileceği biçimde yerleştirilmelidir.

Transformatörler ve reaktans bobinleri

MADDE 50

a) Transformatörlerin yerleştirilmesi

a. 1 - Elektrik makinelerine ait a. 1 bölümü, transformatörler ve reaktans bobinleri için de olduğu gibi geçerlidir.

a, 2 - Transformatörler, yeterli soğutma sağlanabilecek biçimde yerleştirilmeli ve tesis edilmelidir.

a, 3 - Transformatörlerin üzerindeki ayar düzenleri, vantilatörler, denetim düzenleri vb. aygıtlara işletme sırasında da kolaylıkla ve tehlikesiz bir biçimde ulaşılabilmelidir.

a. 4 - Transformatörlerin yapı içindeki bölmelere yerleştirilmesinden yangına ve yangının yayılmasına karşı gerekli tedbirler alınmalıdır.

Bu amaçla aşağıdaki tedbirlerden bir ya da birkaçı uygulanabilir:

-Yağ boşaltma düzenleri, çakıl ya da kırma taşla örtülü yağ çukurları 630 kVA’ya kadar olan güçteki transformatörler için eşikleri oldukça yüksek demir kapıların kullanılması yeterlidir.

-Özellikle daha büyük güçteki transformatörler için sabit olarak tesis edilen su, karbonik asit ve benzeri maddelerin püskürtülerek kullanıldığı yangın söndürme düzenleri.

-Yangının yayılmasını önleyici duvarlar.

a. 5 - Transformatörler ve reaktans bobinleri, yangın ve duman nedeniyle merdivenlerdeki ve çıkışlardaki serbest trafiğin kesilmeyeceği biçimde yerleştirilmelidir.

a, 6 - Havalı reaktans bobinleri, kısa devre akımının meydana getirdiği magnetik alanın çevresinde bulunan demir parçaları bobin içine çekmeyeceği ve komşu metal parçaların aşırı derecede ısınmayacağı biçimde yerleştirilmelidir,

b)Denetim ve koruma düzenleri

Güçleri 16 kVA'dan büyük olan transformatörler ve reaktans bobinleri, aşırı ısınmalara karşı korunmalıdır.

Uygun bir konstrüksiyonla ya da otomatik koruma düzenleri kullanılarak yapılacak bu koruma sistemi iç ve dış arızaların etkisine karşı da koruyucu olabilir.

VI-C ENERJİ ODASI, KABLO BACASI(KABLO ŞAFTI), ÖTEKİ İŞLETME ARAÇLARI

Enerji Odası, Kablo Bacası(Kablo Şaftı), Dağıtım Tabloları, A.G. Kompanzasyon Tesisleri, Sayaç Altlıkları ve Zil Transformatörleri

MADDE 51

a) Enerji odası ve kablo bacası(kablo şaftı) Elektrik İç Tesisleri Proje Hazırlama Yönetmeliği hükümleri doğrultusunda tesis edilecektir. Dağıtım tabloları işletme sırasında ortaya çıkan mekanik zorlamalara, nem ve ısı etkilerine dayanıklı ve zor tutuşan yapay (sentetik) ya da metal gereçlerden yapılmalı, sayaç altlıkları için saç kullanılmalıdır. Kullanılacak gereçler yürürlükteki ilgili standartlara uygun olmalıdır.

Dağıtım tablolarının yapımında kullanılan ve korozyona dayanıklı olmayan gereçler, gerektiğinde boyanmak ya da bunlara galvanik yüzey koruması gibi uygun bir yüzeysel işlem uygulanmalıdır.

Sac tablolar için 0,5 m2’ye kadar (0,5 m2 dahil) en az 1 mm, 1,5 m2’ye kadar (1,5 m2 dahil) en az 1,5 mm, 1,5 m2’den büyük olanlar için en az 2 mm kalınlıkta düzgün yüzeyli DKP saç kullanılacaktır.

b)Gerilim altındaki çıplak bölümler arasında en az 10 mm açıklık bulunmalıdır.

Gerilim altındaki çıplak bölümler işletme araçların yalıtılmamış iletken bölümlerinden, çevredeki metal parçalardan ve yapı bölümlerinden en az 15 mm açıklıkta olmalıdır.

Gerilim altındaki çıplak bölümler koruyucu dış engellerden en az aşağıdaki açıklıkta olmalıdır:

Saç kılıflar, saç kapılar vb. tesis bölümlerinde 40 mm

Örgülü tel, örgülü tel kapı ve öteki engellerde 100 mm.

c)Dağıtım tablolarının ön ve arka taraflarındaki gerilim altında bulunan madeni bölümlere insanların dokunmasına engel olacak düzenlerin yapılması ve bu yapılamadığında tabloların çevresinin kapatılması gerekir.

d)Dağıtım tablolarındaki aygıtlara (sigorta, anahtar, sayaç, zil trnsformatörü vb. ) etiket takılmalı, klemens ve iletkenlere numara verilmelidir.

Tabloların üzerinde bulunacak aygıtlar, tablonun yapısına uygun seçilmelidir.

e)60 A’e kadar akım çeken tablolar barasız 60 A den daha fazla akım çeken tablolar baralı tipte olmalıdır.

f)Tozlu ya da nemli yerlerde kullanılan tablolar, tamamen sızdırmaz biçimde, kapalı dökme demir ya da çelik saçtan yapılmalıdır.

g)İş yeri, konut vb. yerlerde dağıtım tabloları merdiven başı gibi umuma açık yerlere konulmamalı; ait olduğu bağımsız bölümün içerisine konulmalıdır.

h)Tabloların demir gövdesi ile gerilim altında olmayan tüm demir bölümleri topraklanmalıdır.

i) Sayaçların hangi durumlarda enerji odası içine koyulacağı Elektrik İç Tesisleri Proje Hazırlama Yönetmeliği’nin 11 inci maddesi hükümleri doğrultusunda enerji veren yetkili kuruluş tarafından belirlenir.

Projelerin onaylanmasından sonra uygulama değişikliklerinin zorunlu kıldığı durumlar dışında sayaçların yerleri değiştirilemez.

j)Tozlu yerlere ya da açığa konulması zorunlu olan sayaçlar galvanizli saçtan yapılmış ve kilitli bir dolap içine yerleştirilmeli ve sayaca gelen kolonların dolaba giriş ve çıkış delikleri toz ve nem girmeyecek biçimde kapatılmalıdır.

k) Sayacın alt kenarının yerden yüksekliği en çok 1,80 m olmalıdır.

l)Zil transformatörleri

Zil transformatörleri üzerinde hiçbir şekilde aydınlatma yapılmamalı ve bunların devresi ayrı bir sigorta ile korunmalıdır.

m) Bu Yönetmelik kapsamında bulunan elektrik iç tesislerine ait kompanzasyon tesisleri, Elektrik Projelerinin Hazırlanması ve Elektrik Tesislerinin Gerçekleştirilmesi Sürecinde Güç Faktörünün İyileştirilmesi İle İlgili Tebliğ hükümleri doğrultusunda tesis edilecek, ancak bu Yönetmelik hükümleri doğrultusunda denetlenerek veya muayene edilerek uygun bulunması halinde enerjilenecektir.