EN
TR
Kanun Yararına Temyiz İsteminde Bulanan: Danıştay Başsavcılığı
Davacı: İ. C.
Vekili : Av. M. B.
Lise Caddesi 4. Sk. Güneş Plaza Kat:5 No: 19 Yenişehir/DİYARBAKIR Davalı: Bağlar Belediye Başkanlığı -DİYARBAKIR İstemin Özeti: Davacı tarafından 2009, 2010, 2011 yılı emlak vergilerinin hatalı hesaplanıp tahsil edildiği ileri sürülerek iadesi istemiyle yapılan düzeltme başvurusunun reddine ilişkin işleminin iptali istemiyle açılan davayı reddeden Diyarbakır Vergi Mahkemesinin 27.02.2013 günlü ve E:2013/172, K:2013/72 sayılı kararının kanun yararına bozulması istenilmektedir.
Danıştay Bassavcılığı'nın Kanun Yararına Bozma İstemi: Davacı tarafından, 2009, 2010, 2011 yılı emlak vergilerinin hatalı hesaplanıp tahsil edildiği ileri sürülerek söz konusu verginin düzeltilerek ve fazla alman vergilerin iadesi istemiyle yapılan düzeltme başvurusunun reddine ilişkin Belediye Başkanlığı işleminin iptali ile fazla alman verginin iadesine karar verilmesi istemiyle açılan davayı; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 116 ve 126 ncı maddeleri uyarınca alınmış bir idari karar ve işlemden söz edebilmek için, mükellef tarafından önce düzeltme yapmaya yetkili makama başvurulması, bu makam tarafından ret cevabı verildiği takdirde de şikayet yoluyla kanunda belirtilen makama müracaat edilmesi ve bu makamın başvuruya ret cevabı vermesi halinde dava açılması gerektiği, olayda yapılan düzeltme başvurusunun reddi üzerine şikayet mercii olan Bağlar Belediye Başkanlığına başvurulmadan açılan davada, 2577 sayılı Kanunun 15/1-e maddesi uyarınca dava dilekçesi ve eklerinin belediye başkanlığına tevdine ilişkin olarak verilen ve Danıştay'ın temyiz incelenmesinden geçmeksizin kesinleşen Diyarbakır Vergi Mahkemesinin 27.02.2013 günlü ve E:2013/172, K:2013/72 sayılı kararının, kanun yararına incelenerek bozulması istemiyle Danıştay Başsavcılığım bilgilendiren dilekçe üzerine konu incelendi:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 51'inci maddesinde, "niteliği bakımından yürürlükteki hukuka aykırı bir sonucu ifade eden" kararların kanun yararına bozulması için temyiz olunabileceği belirtilmiştir.
Uyuşmazlığın çözümü, davacının beyanı üzerine tahakkuk edip ödenmiş olan emlak vergisinin düzeltilmesi için davalı belediye başkanlığına yaptığı düzeltme başvurusunun reddi üzerine, belediye başkanlığına şikayet yoluna gidilmeden ret işleminin iptali istemiyle açılan davanın incelenip incelenmeyeceğinin belirlenmesine bağlıdır.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun "Düzeltme Talebi" başlıklı 2686 sayılı Kanunun 22'nci maddesi ile değişik 122'nci maddesinde, mükelleflerin, vergi muamelelerindeki hataların düzeltilmesini vergi dairesinden yazı ile isteyebilecekleri, aynı Kanunun 124'üncü maddesinde de, vergi mahkemesinde dava açma süresi geçtikten sonra yaptıkları düzeltme başvurusu reddolunanların şikayet yolu ile Maliye Bakanlığına müracaat edebilecekleri, bu madde gereğince il özel idare vergileri hakkında valiliğe ve belediye vergileri hakkında belediye başkanlığına müracaat edileceği öngörülmüştür.
Görüldüğü üzere, vergi mahkemesinde dava açma süresi geçtikten sonra yapılan vergi hatalarının düzeltilmesi istemlerinde, davaya konu olabilecek idari işlem, 213 sayılı Kanunun 124'üncü maddesi hükmü gereğince, düzeltme isteminin reddine ilişkin işleme karşı şikayet yoluyla yapılacak başvuru sonucu, belediye başkanlığınca tesis edilecek ret işlemidir.
Dava konusu olayda ise, davacının Bağlar Belediye Başkanlığına yaptığı düzeltme başvurusu üzerine ret işleminin belediye başkanı tarafından imzalandığı görüldüğünden dava konusu işlemin, belediye başkanlığınca tesis edildiğinin kabulü gerekmektedir.
Bu durumda, düzeltme isteminin reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle belediye başkanlığı husumetiyle açılan davaya ilişkin dosyada, davacının düzeltme-şikayet yolunu tükettiği kabul edilerek işin esasına girilip karar verilmesi gerekirken, dilekçenin idari mercii tecavüzü nedeniyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 15'inci maddesinin 1'inci fıkrasının (e) bendi uyarınca belediye başkanlığına gönderilmesine ilişkin Vergi Mahkemesi kararında yasal isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, Diyarbakır Vergi Mahkemesinin 27.2.2013 gün ve E:2013/172 K:2013/72 sayılı kararının, 2577 sayılı Yasanın 5 1'inci maddesi uyarınca yürürlükteki hukuka aykırı sonucu ifade ettiğinden, kanun yararına bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi Kutluhan Şahin'in Düşüncesi: Davacının başvurusunun Bağlar Belediye Başkanlığı'na hitaben yapıldığı ve ret işleminin de anılan mercii tarafından gerçekleştirildiği dikkate alındığında davacı başvurusunun şikayet mercii olan Belediye Başkanlığı'nca reddedilmiş olması nedeniyle aynı makama ayrıca şikayet yoluyla gidilmesine gerek bulunmaması karşısında dava dilekçesinin Mahkemece merciine tevdiine karar verilmesi hukuka açık aykırılık oluşturduğundan Danıştay Başsavcılığı'nın kanun yararına bozma isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesi'nce Diyarbakır Vergi Mahkemesinin 27.2.2013 gün ve E:2013/172 K:2013/72 sayılı kararının Danıştay Başsavcılığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine gereği görüşüldü:
Dosyanın incelenmesinden, ödenen emlak vergisinin iadesi istemi ile davacı tarafından 22.01.2013 tarihinde Bağlar Belediye Başkanlığı'na başvurulduğu, başvurunun reddedilmesi üzerine açılan davada, vergi mahkemesince; davacının başvurusu düzeltme başvurusu olarak nitelendirilerek, başvurunun reddi üzerine şikayet yoluyla Bağlar Belediye Başkanlığı'na başvurması gerektiğinden bahisle, dava dilekçesinin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 15/l-(e) maddesi uyarınca Bağlar Belediye Başkanlığı'na tevdiine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Olayda davacının başvurusunun Bağlar Belediye Başkanlığı'na hitaben yapıldığı ve ret işleminin de anılan mercii tarafından gerçekleştirildiği dikkate alındığında davacı başvurusunun şikayet merci olan Belediye Başkanlığı'nca reddedilmiş olması nedeniyle aynı makama ayrıca şikayet yoluyla gidilmesine gerek bulunmadığından dava dilekçesinin Mahkemece merciine tevdiine karar verilmesinde usul hükümlerine uygunluk görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, Danıştay Başsavcısı tarafından yapılan temyiz isteminin kabulü ve Diyarbakır Vergi Mahkemesinin 27.2.2013 gün ve E:2013/172 K:2013/72 sayılı kararının 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 51. maddesi uyarınca kanun yararına ve hükmün hukuki sonuçlarına etkili olmamak koşulu ile bozulmasına, kararın bir örneğinin Maliye Bakanlığı ile Danıştay Başsavcılığı'na gönderilmesine ve Resmi Gazete'de yayımlanmasına 14/03/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
