EN
TR
3116 sayılı Orman Kanununun 1, 3, 5, 12, 17, 18, 19, 21, 25, 33, 35, 36, 37, 39, 42, 13, 81, 86, 88, 98, 99, 104, 105, 107, 109, 113, 114, 115, 116, 118, 120, 125, 127, 128 ve 129 uncu maddeleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir:
MADDE 1
Kendi kendine yetişmiş veya emekle yetiştirilmiş olup herhangi bir çeşit onman hasılatı veren ağaç ve ağaççıkların toplu halleri yerleriyle birlikte orman sayılır. Ancak:
a) Her çeşit dikenlikler;
b) Parklarla şehir, kasaba ve köy mezarlıklarındaki ağaçlıklar;
c) Sahipli her çeşit ziraat arazisi içinde emekle yetiştirilen ve tabii olarak ormanlarda yetişmiyen kavak, okaliptüs, söğüt, akasya gibi ağaçlıklar;
d) Ormanların dışındaki sahipli arazide ve bunların kenarlarında bulunan dağınık veya yüz ölçümü üç hektarı geçmiyen ve Devlet ormanlarına mesafesi en az üç kilometre olan grup halindeki her nevi ağaç ve ağaççıklar;
e) Maki cinsinden her türlü ağaççıklarla örtülü yerler;
orman sayılmaz.
Bu kanunun 43 üncü maddesi gereğince muhafaza ormanı mahiyetini taşıdığı veya devamlı orman hasılatı verdiği Tarım Bakanlığınca fennen belirtilecek olan makilerle örtülü sahalar yukarki (e) fıkrası hükmünün dışındadır.
MADDE 3
Ormanlar üçe ayrılmıştır:
1. Devlet ormanları;
2. Köy ve belediye gibi tüzelkişiliklere ait ormanlar;
3. Özel ormanlar.
MADDE 5
Devlet ormanlarının ve bu ormanlar içinde ve bitişiğindeki otlak, yaylak, kışlak, sulak, diğer ormanlar ve her nevi arazinin sınırlanması işi bir yüksek orman mühendisinin başkanlığı altında Adalet Bakanlığınca hukuk mezunları arasından tâyin edilecek bir hukukçu üye ile 11 genel meclisi daimî encümeni tarafından seçilecek bir üyeden müteşekkil bir komisyon tarafından yapılır. Bu komisyonlar beldelerde belediye encümenleri, köylerde ihtiyar kurulları tarafından seçilecek lüzumlu bilirkişinin fikirlerinden de faydalanır.
Bu komisyonlara lüzumu kadar orman mühendisi ve kâtip verilebilir.
Askeri memnu mıntakalardakı ormanların sınırlanması sırasında Milli Savunma Bakanlığından bir temsilci de bulunabilir.
Komisyonların işe bağlıyacakları gün vali tarafından ilgili ilce ve bucaklarda bir ay evvel ilân ettirilir.
MADDE 12
Sınırlama komisyonlarında çalıştırılacak hukukçu üyelerin kadroları Orman Genel Müdürlüğü Bütçesinin (E) cetveline dâhil geçici hizmetliler bölümündeki ödeneğe müsteniden Bakanlar Kurulunca tesbit olunur.
İl genel meclisi daimî encümeni tarafinden seçilen üyelere 5 liradan 10 liraya kadar ve belediyeler ve koy ihtiyar kurulları tarafından bilirkişi olarak seçileceklere 3 liradan 5 liraya kadar gündelik verilir ve bunların gidip geline nakil vasıtaları da sınırlama, komisyonlarınca sağlanır.
Komisyonlarda, çalıştırılacak aylıklı ve ücretli memurlara genel hükümler dairesinde nakil vasıtası masrafı ve yollukları ve ormanlarda çalıştıkları zamanlarda yolluk karşılığı olarak teknik memurlara amenajman ve teşcir işlerinde çalışan orman teknik memurları gibi tazminat gündeliği verilir.
MADDE 17
Devlet ormanlarından parasız intifa hakkı kaldırılmıştır. Türkiye'ye yeniden gelecek, İskân Kanununa göre memleket içinde, bir yerden diğer bir yere nakledilecek ve topluca köy kuracak göçmenlerle yer sarsıntısı, yangın ve sel gibi haller yüzünden topluca felâkete uğramış muhtaç köylülere ve ormanların içinde veya dışında oturanlardan ormanlara zararı olduğu veya oturdukları yerlerde yeniden orman yetiştirileceği için bu kanun gereğince başka tarafa nakledilen köylülerden muhtaç bulunanlara yapacakları ev, ahır ve samanlık için bir defaya mahsus olmak üzere Bakanlar Kurulu karariyie tahammülü müsait en yakın ormanlardan kerestelik ağaç ve istedikleri takdirde mevcut istiflerden yalnız kesme ve taşıma imal masrafları karşılığında tomruk veya kereste verilebilir.
MADDE 18
A) Ormanların içinde veya orman sınırlarına köy ortasından ufki hattı müstakim ile 10 kilometre mesafede bulunan köylülere köyde barınmalarına mahsus yapacakları veya oturacakları ev, ahır, samanlık ve kullanacakları ev ve tarım araçları için tarife bedelinin 10 da biri karşılığında tahammülü müsait olan en yakın Devlet ormanlarımdan veya istif yerlerinden kerestelik ağaç ve yakacak odun verilir. Bu ihtiyaçlar istiflerden temin edildiği takdirde kesme ve taşıma masrafları da ayrıca alınır.
Köy Kanununa göre köy sayılan yerlerin nüfus kütüğünde kayıtlı olup orada oturanlar birinci fıkradaki şartlar dairesinde bu hükümden faydalanırlar.
Bu maddeye dayanılarak verilen ağaç ve mamulâtın bu ihtiyaçlara kullanılmayıp başkalarına, satılması veya köyden dışarıya çıkarılması yasaktır.
Bunları kullandıktan sonra haliyle veya yıkarak âhara satanlar veya devredenler bir daha bu madde hükmünden istifade edemezler;
B) Köylülerin orman idaresi hesabına piyasa satışları için kesip istif yerlerine taşıdıkları orman mallarının, istedikleri takdirde, yüzde yirmi beşine kadarı pazar yerlerine götürerek satmak şartiyle Orman İdaresinin tesbit edeceği istiflerden istihsali yapan bu köylülere satış bedeli ile artırmasız olarak verilir. Bu nispet odun ve kömür latiflerinde yüzde yüze kadar çıkarılabilir;
C) İstihsal mıntakaları içindeki küçük sanatlar ile bizzat meşgul olan arabacı, sapçı, takunyacı, semerci, düvenci, sepetçi gibi sanatkârların ihtiyacı için mümkün olan istif yerlerinde küçük partiler halinde köylü ve kasabalı sanatkârlara artırmasız satışlar yapılır. Bu satışlara anılan sanatkârlardan başkaları giremezler.
MADDE 19
Ormanların bulundukları ve bu ormanlara bitişik olan, ilçeler içindeki muhtaç köylülere ev, samanlık, ahır gibi zatî ihtiyaçları için kesme, taşıma masrafları ile tarife bedeli ödenmek şartiyle tomruk verileceği gibi aynı bölgedeki köylerin cami, okul ve köy yollarındaki köprülerinin yapılması ve onarılması için kesme ve taşıma masrafları alındıktan sonra bu ormanların istif yerlerinden tomruk veya orman memurlarının göstereceği yerlerden ağaç verilebilir. Bu ormanlardan sağlanamıyan miktar ile bu madde dışında kalan köylerin müşterek ihtiyaçları diğer ormanların istif yerlerinden satış bedeli üzerinden verilir.
Özel kanunların hükümleri saklıdr.
MADDE 21
Devlet ormanlarının kadastrosu Orman İdaresi tarafından yapılır. Kadastro işleri biri sahanın tavsifini gösteren yazı işlerinden diğeri de haritadan ibaret olmak üzere iki grupa ayrılır. Orman kadastrosuna esas teşkil edecek olan haritalar, tercihan aeroftometri usulü ile ve en kısa bir zamanda tamamlanır.
MADDE 25
Devlet ormanları içinde ormanların Devlet tarafından işletilmesine ve korunmasına ilişkin olarak yapılacaklardan başka her çeşit bina ve ağıl inşası ve hayvanların barınmasına mahsus yerler yapılması ve yeniden tarla açılması ve orman içine yeniden yerleşilmesi yasaktır. Devlet ormanlarının her hangi bir suretle yanmasından veya açıklıklarından faydalanarak işgal , açma ve her hangi şekilde olursa olsun kesme, sökme, budama veya boğma yollariyle elde edilmiş veya edilecek olan yerlerle buralarda yapılmış ve yapılacak her türlü yapı ve tesisler şahıslar adına tapuya tescil olunamaz. Buralara doğrudan doğruya Orman İdaresince elkonur ve mahsulü müsadere olunur. Bu yapı ve tesisleri sahipleri söküp götürmekte muhtardırlar.
Ormanlarda umumi sıhhat ve emniyet ve menfaat icabı yapılacak her nevi bina ve tesisat ile orman hasılatı; işliyeceklerin yapacakları bina ve tesisat için Tarım Bakanlığından izin alınması lâzımdır.
MADDE 33
Koru ormanlarından kesilecek ağaçlar numaralanır ve dipleri Devlet çekici ile damgalanır, numara ve damga dip kütükte kalacak surette kesilir. Dip kütüğün yüksekliği dip kutrunu geçemez. Ferahlandırma maksadiyle kesilecek ağaçlar lüzum hâsıl olmadıkça numaralanmaz. Baltalıklarda ise kesilmiyerek kalacak olan ağaçlar iyice belli olacak şekilde işaretlenir.
MADDE 35
Her tomruk , (Yuvarlak odun) tam ortasından kabuksuz olarak kumpasla çapraz ölçülür; numarası, kalınlığı (çapı), boyu ve nevi deftere yazılır.
Mahrukat odunu kabuklu olarak ster veya kental üzerinden kaydolunur.
İstihsal ve satışta düşünülmesi gereken tomruklar için kuruma payı, mahrukat için fire nispetinin ne şekilde hesaplanacağı ve ne yolda işlem yapılacağı Orman Genel Müdürlüğünce belirtilir.
MADDE 36
Parası verilmeden ve damgalanacak, orman malları damgalanmadan ve nakliye tezkeresi alınmadan istif yerlerinden nakliyat yapılamaz.
Nakliye tezkereleri mal sahibinin istediği yere ve taşıyıcının taşıma imkânlarına göre bir haftadan üç aya kadar süreli olarak verilir. Malın ilk götürüldüğü yerden başka bir yere taşınmasında taşıyanın eski nakliyeyi mal mevcuduna göre yeniletmesi lâzımdır.
Orman malları sayısı, cinsi, nevi, ebadı ve vasıfları itibariyle ibraz olunan nakliye tezkeresine uyduğu ve damgalı bulunduğu takdirde hepsi üzerinden hacinen % 10 a ve veznen % 15 e kadar çıkacak fazlalık için nakliye tezkeresinde yazılı satış bedeli üzerinden tutarı alınarak serbest bırakılır.
Nakliye tezkeresine uyupta % 5 nispetine kadar damgasız olan orman malları kaçak olup olmadığının tahkik ve tesbiti için alıkonur. Kaçak, olmadığı anlaşıldığı takdirde damgası vurularak mallar serbest bırakılır.
Yukardaki hadleri aşan miktar bütün fazlalığa ve damgasızlara şâmil olmak üzere kaçak sayılarak idarece müsadere olunur.
Kaçak olup olmadığının tahkik ve tesbiti maksadiyle alıkonulan damgasız mallar teminata bağlandığı takdirde sahiplerine teslim olunur. Alınacak teminatın tutarı nakliyede yazılı beher metre küb satış bedelinin % 15 fazlasiyle hesaplanır.
Teminat karşılığında malların sahibine teslimi damgasız oldukları ebat ve vasıfları ve damga muamelesinin huzurlarında yapıldığı mal sahibiyle müştereken bir zabıt varakasiyle tesbit olunmasına bağlıdır.
Yapılan tetkik ve tahkik sonunda bunların kacak olmadığı anlaşıldığı takdirde, teminatı iade olunur.
Kaçak oldukları anlaşılırsa teminat Orman İdaresince irat kaydolunduğu gibi ayrıca kaçak mallardan dolayı cezai takibat da yapılır.
Nakliyat orman içinde Orman İdaresinin göstereceği yollardan, yapılır, Nakliye tezkereleri daima taşıyanların üzerinde bulunup istenildikçe gösterilir.
Pazar yerlerinden ve fabrikalardan ticaret kastı olmaksızın orman mashulü alıp nakledeceklerden nakliye tezkeresi aranmaz.
MADDE 37
Orman mahsullerinin bedel tarifeleri mıntakalar itibariyle ve piyasa icaplarına göre Orman Genel Müdürlüğü tarafından tanzim edilerek Tarım Bakanlığınca tasdik olunur.
Ancak Ereğli kömür ocaklarının Devletçe işletilmesi hakkındaki 3867 sayılı kanunun 13 üncü maddesi gereğince tesbiti icabeden bedel tarifelerinin hazırlanmasında ilgili Bakanlıklar mutabakata varmadıkları takdirde Bakanlar Kurulunca, karar verilir.
MADDE 39
Devlet ormanlarındaki kesim ve istif her mıntakaya göre hazırlanan amenajman plânlarına müsteniden Orman İdaresi tarafından yapılır. Her tomruk kesildiği mahalden numaralandıktan ve kesilmiş orman matlarına mahsus çekiçler ile damgalandıktan sonra istif yerlerine sevkolunur. Damgasız tomrukların taşınması yasaktır. Kesilmiş orman mallarına mahsus çekiçlerin model ve kullanış yerleri tüzükte gösterilir.
Tomruk istihsalinden sonra ormanda kalan ve kıymetlendirilmiyen artıklar ile ormana zararlı ağaççıkların belli edilecek şartlar dâhilinde köküyle sökülerek toplanıp çıkarılması için Orman İdaresi istekli köylülere diledikleri gibi tasarruf etmek üzere müsaade verebilir. Karşılığında para alınmaz.
MADDE 42
Devlet ormanlarındaki otlaklara dışardan toplu olarak veya sürü halinde hayvan sokulup otlatılması işletme müdürlerince tanzim edilecek plânlara göre Orman Genel Müdürlüğünün iznine bağlıdır.
Plânda otlatılacak hayvanların cins ve nevi ve miktarları gösterilir. Plânlar, otlak zamanından evvel tanzim ve tasdik olunur.
Kuraklık gibi fevkalâde hallerde Tarım Bakanlığı Devlet ormanlarına zarar vermiyecek şekilde muvakkat olarak hayvanların otlatılmasına ait tedbirleri alır.
Orman içinde ve civarındaki köylerin hayvan otlatmalarına mütaallik işler orman bölge şefleri tarafından tesbit ve köy ihtiyar heyetlerine tebliğ olunur.
Yangın görmüş orman sahalarında hiçbir suretle hayvan otlatılamaz.
MADDE 43
Tahrip edilmiş veya yangın görmüş ormanlarla ormansızlık yüzünden arazi kayması ve yağmurlarla yıkanma tehlikesine mâruz olan yerlerdeki ormanlar meskûn mahallerin havasını, demiryollarını, şoseleri, ziraat edilen mahalleri çığ, sel gibi zararlardan koruyan ve buraları toz fırtınalarına karşı muhafaza eden, nehir dolmalarının önüne geçen, memleket müdafaası için muhafazası zaruri olan ormanlar Bakanlar Kurulu karariyle muhafaza ormanı olarak ayrılabilirler.
MADDE 81
Orman İdaresi orman yetiştirecek olan köy, belediyelerin fidan ihtiyaçlarını karşılamak üzere mıntaka orman fidanlıkları kurmaya mecburdur. Fidanlıkların kurulmasında köy ve belediyelere yakınlık, fidanların cins ve nevini tâyinde mahalline uygunluk gözetilir.
Fidanlar köy ve belediyelere ambalajlı olarak fidanlıkta ve imkân bulunduğu takdirde ağaçlama yerinde parasız olarak verilir.
Lüzumu halinde köy ağaçlandırmalarına gerekli yardım orman bölge fidanlıklarınca yapılır.
Resmî daire ve mücsseselere ambalaj ve nakil masrafları kendilerine ait olmak üzere parasız fidan verilebilir.
MADDE 86
En ufak parçası yarım hektardan ve parçalar yekûnu bir hektardan aşağı olmamak şartiyle yeni ağaçlandırılan arazinin sahibi ağaçlandırmadan itibaren elli sene için ağaçlandırdığı sahalara ait bütün vergilerden ve özel ormanların tabi olduğu hasılat resminden muaf tutulur. Bu sahaları orman halinde muhafaza etmiyenlerden vergi muafiyeti kaldırılır.
Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan boş arazide ağaçlandırma yapmak istiyenler vali veya kaymakama müracaat ederler. Bu yerlerin hali araziden olduğu anlaşıldıktan sonra orman memurlar tarafından yapılacak ağaçlandırma plânına göre ağaçlandırma işine Tarım Bakanlığınca izin verilir.
Ağaçlandırma plânları ve ağaçlama bilgisine ait her türlü yardımlar Orman İdaresince parasız yapılır. Plânına göre ve müddeti içinde ağaçlandırılan sahalar ağaçlamaya başlanan yıldan itibaren 5 yıl sonunda bu ağaçlamayı yapana temlik olunur ve ağaçlanacak sahayı orman halinde koruyup idame ettirmiyenlerden temlik edilen yer geri alınır. Bu şartlara göre kurulan ve idame ettirilen ormanlar hiçbir suretle kamulaştırılamaz.
MADDE 88
Ormanların içinde veya yakınında ateş veya yangın belirtisi görenler bunu derhal Orman idaresine veya en yakın muhtar, jandarma daireleri veya mülkiye âmirlerine haber vermeye mecburdurlar. Yangınlar için haberleşmede Devlete ait her türlü askerî ve sivil vasıtalardan derhal parasız olarak faydalanılır.
Yangın haberleşmesini en seri şekilde sağlamak üzere ormanlardaki yangın gözetleme kule ve kulübeleriyle bakım merkezi ve orman teşkilâtının kuruluş merkezleri arasında Orman idaresince gerektiği yerlerde P. T. T. İdaresinden parasız verilecek ruhsatlara dayanılarak telefon şebekesi yapılıp işletilebileceği gibi lüzumunda jandarma ve P. T. T. santrallerine bağlanabilir. P. T. T. santraline bağlanan telefonlardan başka tesisler ve telefonlar için hiçbir ücret, resim ve vergi verilmez.
MADDE 98
Orman Genel Müdürlüğünce lüzum görülecek olan orman memurları Hükümetin seçeceği silâhla teçhiz olunur.
Orman memurları orman suçlarına ilişkin delilleri bir tutanak ile tesbit, suç araçları ve nakil vasıtaları ile suç mahsulü mallarını zabt ve icabında suç işliyenleri yakalamak görevi ile ödevli ve yetkilidirler. Talep vukuunda polis, jandarma, köy muhtar ve bekçileri orman memurlarına yardıma mecburdurlar.
MADDE 99
Orman memurları av tezkeresi olmıyanların ve Orman İdaresinden izin almamış olanların ormanlarda ve orman göl ve derelerinde avlanmalarını mene, avlarını ve av araçlarını zapdetmeye yetkilidirler.
MADDE 104
17, 18 ve 19 uncu maddeler hükümlerine göre köylülerin zatî ihtiyaçlariyle köy müşterek ihtiyaçları için verilen kerestelik ağaç ve mahrukatı bu işte kullanmıyanlar veya başkasına satanlar elli liradan iki yüz liraya kadar hafif para cezası ile cezalandırılır.
MADDE 105
Ormanlardaki yaş ağaçların kabuğunu soyanlar, yaş ağaçları yaralıyanlar, boğanlar, tepelerini veya tekmil dallarını koparan veya kesenler, bunlardan çıra, yalamuk çıkaranlar, burç alanlar, orman örtüsünü kaldıranlar, orman içinde veya kenarında tabii olarak yetişmiş fidanları sökenler veya tahrip kastiyle zedeliyenler bir haftadan üç aya kadar hapis veya yirmi beş liradan üç yüz liraya kadar ağır para cezası ile cezalandırılır.
Ormanlardan izinsiz yaş ağaç kesenler bir haftadan üç aya kadar hapis cezası ile cezalandırılır. Ayrıca koru ormanlarından kesilen beher ağaç için yirmi beş liradan yüz liraya kadar, baltalık ormanlarından kesilenlerin beher kentalinden on lira, kömürün beher kentalinden yirmi beş lira hesabiyle ağır para cezası alınır.
MADDE 107
Orman İdaresinden izin almaksızın 20 nci ve 23 üncü maddelerde yazılı işleri yapanlar ile bu işler için Orman İdaresince tâyin olunacak şartlara riayet etmiyenler iki aya kadar hafif hapla veya yüz liraya kadar hafif para cezası ile cezalandırılır ve mahsuller müsadere olunur.
Ormanın yetişmesine zarar vermiyecek yerlerde 20 nci maddede sayılan meyva ve mahsulleri toplıyanlar hakkında bu hüküm uygulanmaz.
MADDE 109
25 inci maddede yasak edilen işlerle, bu maddede yapılması izne bağlı işleri izinsiz yapanlara bir aydan bir seneye kadar hapis cezası hükmolunur. İşgal ve faydalanma yanmış orman sahasına taallûk ettiği takdirde bu cezalar iki misline çıkarılır.
MADDE 113
36 ncı madde gereğince verilecek nakliye tezkeresini değiştirmeksizin ağaç, odun, kömür ve sair orman mahsullerini taşıyanların malları kaçak olup olmadığının incelenmesi için 127 nci maddede gösterilen şekilde alıkonur.
Kaçak olmayıp nakliyesinin yenilenmediği tahakkuk ederse alıkonulan mallar derhal taşıyana teslim edilerek nakliyesi verilir. Malın kaçak olduğu anlaşılırsa 105 inci madde hükmü tatbik edilir. Nakliye tezkeresini değiştirmeden nakliyat yapmayı itiyat edenler ve ormanda kesilen ağaçlardan yapılacak tomrukları damgasız olarak istif mahallerine veya kaçırmak kastı olmaksızın başka yerlere götürenler ile, her nevi ormanlarda 41 inci madde hükmüne muhalif hareket edenler on beş liradan yirmi beş liraya kadar hafif para cezası ile cezalandırılır.
MADDE 114
42 nci madde gereğince izin almaksızın her nevi ormanlara hayvan sokanlar, Sokulan hayvan adedine göre bir aya kadar hafif hapis ve 5 liradan 50 liraya kadar hafif para cezasiyle cezalandırılırlar.
Başıboş bırakılmak suretiyle hayvan girmesi veya 12 nci madde mucibince konulacak şart ve tedbirlere riayet edilmemesi halinde yalnız para cezası hükmolunur.
Yanmış orman sahalarına hayvan sokulması veya başıboş bırakılmak yüzünden girmesi halinde 1 inci fıkrada yazılı ceza iki kat olarak uygulanır.
MADDE 115
88 inci maddedeki mecburiyete riayet etmiyenler bir haftadan bir aya kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
Orman İdaresine ait telefon şebekesi ve tesislerine ve her türlü alet ve malzemesine zarar verenler Türk Ceza Kanununun 391 inci maddesi gereğince cezalandırılır.
Bu suç Hazirandan Ekim ayma kadar devam eden yangın mevsiminde işlenirse ceza iki misline çıkarılır.
MADDE 116
89 uncu maddeye göre ormanlarda vukua gelecek yangınları söndürmek için salahiyetli memurlar ve orman teşkilâtı tarafından yangın mahallerine gitmeleri emrolunduğu halde gitmiyenlerle gidip de çalışmıyanlardan kaymakam veya valinin karariyle 10 liradan 20 liraya kadar para cezası alınır. Bu kararlar aleyhine kanun yollarına başvurulamaz. Sözü geçen maddede yazılı memurlarla orman teşkilâtında vazifeli olanlardan yangın yerlerine yardım göndermiyenlerle ilgi göstermeyenler Türk Ceza Kanununun 230 uncu maddesinin 2 nci fıkrasına göre cezalandırılırlar.
MADDE 118
Yazılı olarak yapılan tebligat tarihinden itibaren 2 yıl içinde 63 üncü maddede yazılı işaretlerle ormanlarının sınırlarını belli etmiyen özel orman sahiplerinden 50 liradan 200 liraya kadar hafif para cezası alınır. Orman sahipleri bu cezanın infazından sonra 6 ay içinde yine bu mükellefiyeti ifa etmezlerse verilecek para cezası 100 liradan eksik olmaz.
MADDE 120
Bu kanun hükümlerine aykırı hareketten dolayı müsaderesi icabeden orman mallarının kanunsuz olarak kesildiğini, taşındığını veya toplandığını bildiği halde satın alanlar, taşıyanlar, biçenler, işliyenler, kabul edenler veya gizliyenler bir haftadan üç aya kadar hapis ve 50 liradan 200 liraya kadar para cezası ile cezalandırılırlar.
Bu malların taşınmasında kullanılan, tarım işlerinde çalıştırılması kabil canlı vasıtalar dışındaki nakil vasıtaları her kime ait olursa olsun müsadere olunur.
Bu malları müsadereye tabi olmıyan canlı vasıtalarla taşıyan veya taşıtanlardan birinci fıkrada yazılı cezadan maada ayrıca odunun beher kentali için 5 lira, kömürün beher kentali için 25 lira, tomruk veya kerestenin beher metre kübü için 100 lira hesabiyle para cezası alınır.
MADDE 125
Orman memurları orman suçlarına ait düzenliyecekleri tutanakları suçlunun hüviyet ve ikametgâhını tesbit ettikten sonra bağlı olduğu âmire vakit geçirmeksizin gönderir. Hüviyeti tesbit edilmiyen suçlular en yakın zabıta merkezine götürülür. Âmirlerce bu tutanaklar tetkik edilerek Cumhuriyet savcılığına derhal tevdi olunur. Bu işlemleri sebepsiz olarak geciktirenler Türk Ceza Kanununun 230 uncu maddesi gereğince cezalandırılırlar. Tutanakların aksi ispat edilmedikçe imza, eden memurlar mahkemeye celbedilemezler.
MADDE 127
Orman suçlarından dolayı zaptolunan ağaç, tomruk, kereste ve mahrukat ve sair mahsulât ile cürüm aletleri vazifeli orman memurları tarafından muhafaza edilmek üzere mevcut ise orman depolarına veya en yakın belediye veya köy muhtarına veya muhtarın vekiline, bu da bulunmazsa ihtiyar heyeti azasından birine makbuz mukabilinde teslim olunur. Bunlardan çürüyecek veya bozulacak olanlarla muhafazası müşkül ve masraflı bulunanlar Orman İdaresinin satış komisyonunca ve orman mallarının satış usullerine göre satılır. Masraflar çıktıktan sonra geri kalan para emanet olarak bankaya yatırılır.
Zaptolunan nakil vasıtaları rayiç değerleri nispetinde kanunen muteber teminat veya muteber müteselsil kefil verdikleri takdirde dâva neticesine kadar sahiplerine iade edilir ve teminat veya kefalet vermiyenlere ait nakil vasıtaları hakkında yukardaki fıkra hükmü tatbik olunur.
Suçlu lehine karar verilmesi halinde zaptedilmiş emval mevcut ise derhal ve satılmış ise bedeli iade olunur ve nakil masraflarından başka hiç birşey alınamaz. Müsaderesine karar verilen emval ve cürüm aleti satılmamış ise satılarak Orman Genel Müdürlüğü hesabına irat kaydedilir.
MADDE 128
Orman içinde kimin tarafından kesildiği veya hazırlandığı belli olmıyan veya suçlunun kaçması sebebiyle faili tesbit olunamıyan orman mahsulleri Orman İdaresince satış usullerine göre satılır ve bedelleri irat kaydolunur. Bu mallarla beraber bulunan nakil vasıtalarının sahipleri on beş gün müddetle yapılacak ilânla araştırılır. İlân sonunda sahibi meydana cıkmıyan vasıtalar hakkında birinci fıkra hükmü uygulanır.
MADDE 129
Orman memurları orman içinde hüviyeti anlaşılamı yan ve hal ve vaziyetleri şüphe uyandıran şahısları en yakın köy muhtarına veya ihtiyar heyetine veya zabıta merkezine götürüp teslime salahiyetlidirler.
Muhtar veya ihtiyar heyetleri de hüviyetlerini tesbit edemedikleri bu gibileri zabıtaya teslim ile mükelleftirler.
3116 sayılı Orman Kanununa aşağıdaki maddeler eklenmiştir:
Yapı ve telefon tesisleriyle bakım kuruluşunun tamamlandığı mıntıkalardaki il ve ilce merkezlerinde bir ihbar ve takip sebebine uymadıkça orman mahsullerine ait nakliye ve tezkere kontrolü yapılmaz.
Ormanı İdaresi bu kanunun yürürlüğe girmesinden itibaren 5 sene içinde ormanlarında yapı ve telefon tesisleriyle bakım kuruluşlarını tamamlar.
Devlet Orman İşletmeleri yalnız ham madde istihsal ve bunları kendi istif yerlerine naklederler. Ormancılık tekniği ve kıymetlendirme icapları ekonomik zaruretler zorlamadıkça mamul veya yarı mamul mal yapamaz ve taşıyamazlar.
Orman işleri orman civarında oturup geçimini öteden beri ormanda çalışmakla temin eden köylülere tercihan gördürülür.
Yapılacak işe civar köylülerin iş gücü kâfi gelmemesi veya işe ehil olmamaları veya fahiş fiyat istemeleri halinde Orman İdaresi bu işin yapılmasını sağlıyacak tedbirleri alabilir.
Evvelce ormanlar içinde veya civarındaki köy tüzelkişilikleri veya köyler halkının tamamı veya bir kısmı tarafından tapu ile tasarruf edilmekte ilken 4785 sayılı kanunla Devletleştirilmiş olan ormanlar ile bu kabil köy halkınca ödedenberi korunmuş ve faydalanılmış olan ormanların mahsulleri birinci derecede bu köyler halkının zatî, müşterek, küçük el sanayii ve pazar ihtiyacına tahsis olunur.
Ek 4 üncü madde gereğince tahsis edilmiyen Devlet ormanları istihsallerinin satışında tercihan ve sıra ile Orman Kanununun 18 ve 19 uncu maddelerinden faydalanan köylülerin zati ve müşterek ve pazar satışı ihtiyaçlariyie küçük el sanayii ve mahalli piyasa ihtiyaçları gözönünde bulundurulur.
Piyasa satışlarında artırma esastır. Satışa çıkarılan partiler, en büyüğü 250 metre kübü geçmemek üzere piyasa ihtiyaçlarına göre muhtelif miktarlarda tertiplenir.
Piyasa evsafı ve şartları dışında veya anormal ebattaki resmi ve hususi ihtiyaç istekleri, istihsal sırasında teminat karşılığı hazırlanır ve pazarlıkla satılabilir. Bu ihtiyaçlar dışında tahsis yapılamaz. Odun, kömür ve diğer tâli orman mahsulleri zaruret olmadıkça artırma ile satılamaz.
Orman içinde veya civarında bulunan köylerin muhtar ve ihtiyar heyeti kendi köy hudutları içindeki Devlet ormanlarının korunmasında orman teşkilâtiyle işbirliği yapmakla ödevlidir. Bu maksatla kanunun 98'inci maddesinin 2 nci fıkrasında yazılı yetkileri Tarım Bakanlığınca belirtilecek esaslar dahilinde orman teşkilâtı mensuplariyie birlikte veya ayrı olarak kullanabilirler.
Bu kanunun 'birinci maddesinin (c) fıkrasında yazılı ağaçlardan sahipleri her türlü zati ihtiyaçları ve pazar satışı için, yine aynı maddenin (d) fıkrasında yazılı ağaç ve ağaççıklardan sahipleri kendi yapacak ve yakacak ihtiyaçları için hiçbir kayıt ve şarta tabi olmadan faydalanırlar.
Devlet ormanları içinde veya bitişiğindeki sahipli arazide dağınık veya grup halinde bulunan ve ormanlarda tabii olarak yetişen her çeşit orman ağaç ve ağaççıklarından türlü faydalanma şekilleri ve kezalik orman dışımdaki sahipli arazide bulunan ve (d) fıkrasında yeralan ağaç ve ağaççıkların pazarda satılması halinde tabi olacağı işlemler bu kanunun neşri tarihinden itibaren en geç üç ay içinde Tarım Bakanlığınca belirtilir.
Yukarda fıkralarda yazılı ağaç ve ağaççıklardan sahiplerinin faydalanma esaslarının tesbitinde köy ihtiyar heyetlerinin yılda iki defa beyanname vermesi ve bu beyannamelere ait işlemlerin işletme müdürlüklerince en geç üç ay içinde tamamlanarak köy ihtiyar heyetlerine tebliği gözönünde tutulur.
Orman içinde her hangi bir sebeple devrilmiş veya kesilmiş ağaçların dip kütüklerinin işaretlenmesi için hususi çekiçler kullanılır. Bu çekiçlerin model ve kullanılış yerleri Orman Genel Müdürlüğünce belirtilir.
Tarım Bakanlığının vereceği ağaçlandırma plânı gereğince ve tâyin edeceği ağaç nevilerinden 3116 sayılı Orman Kanununun 88 nci maddesine göre gerek kendi topraklarında ve gerekse Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki boş arazide yarım hektardan aşağı olmamak şartiyle orman yetiştirecek gerçek veya tüzelkişilere Tarım Bakanlığının izniyle ve bir defaya mahsus olmak üzere Türkiye Cumhuriyeti Ziraat Bankasından kuruluş kredisi açılır.
Kuruluş kredisi için on beş yıl müddetle Maliye Bakanlığı Bütçesine miktarı bir milyon lirayı geçmemek şartiyle Türkiye Cumhuriyeti Ziraat Bankası sermayesine mahsuben ayrıca ödenek konulur.
Orman yetiştireceklere verilecek kuruluş kredisinin miktarı, faiz nispeti, müddeti ve diğer şartları Maliye ve Tarım Bakanlıklariyle Türkiye Cumhuriyeti Ziraat Bankasınca belirtilerek Bakanlar Kurulunca onanır.
80 inci madde gereğince ağaçlandırma mükelfiyetine tabi olan köy ve beldelerde ağaçlandırma için dikilen fidanların bakımı ile köy ihtiyar heyetleri ve belediye başkanları ödevlidir.
Orman Kanununun 93 üncü maddesine aykırı hareket eden veya ettirenler Türk Ceza Kanununun 230 uncu maddesinin 2 nci fıkrası gereğince cezalandırılır.
Orman suçlarına ilişkin fiillerin ikaında bir zarar hasıl olursa talep vukuunda ayrıca tazminata hükmolunur. Bu tazminat yaş ağaç kesilmesi halinde orman tarife bedeli üzerinden hesap edilir.
Kaçak orman mahsulleri ile bunların istihsalinde kullanılan destere, balta gibi araçların müsaderesine karar verilir.
Müsaderesi gereken orman mahsulleri istihlâk edilmiş ise kıymetinin tazminine hükmolunur.
İşletmelerin elinde bulunan fabrika ye imalâthaneler satış imkânı hâsıl oldukça tasfiye edilirler.
3116 sayılı kanunun 10, 60, 61, 62 ve 132 nci maddeleriyle 4914 sayılı kanun hükmü mahfuz kalmak üzere 13/6/1938 tarihli 3444 ve 3445 sayılı kanunlar ve 4785 sayılı kanunun 12 nci maddesi kaldırılmıştır.
Bu kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Bu kanunu Bakanlar Kurulu yürütür.
