Türk İdaresinin Sağlık Hizmetlerinden Kaynaklanan Sorumluluğu

a. Adalet ve hakkaniyete uygun olarak yararlanma, sağlık hizmetlerinin herkese ayrım yapılmaksızın aynı kalite ve standartta sunulması gerekir. 1960 tarihli Tıbbî Deontoloji Nizamnamesi hastanın cinsiyeti, ırkı, milliyeti, dini mezhebi, ahlaki düşünceleri, kişiliği, sosyal durumu, siyasal görüşü ne olursa olsun muayene ve tedavi hizmetleri sırasında dikkat ve özeni göstermesi gerekir(m. 2). Yönetmeliğin 10. maddesine göre, sağlık kuruluşunun hizmet verme imkânlarının yetersiz veya sınırlı olması nedeniyle sağlık hizmeti talebi zamanında karşılanamayan hallerde, hastanın, öncelik hakkının tıbbî kriterlere dayalı ve objektif olarak belirlenmesini istemek hakkı vardır. Acil ve adlî vakalar ile yaşlılar ve özürlüler hakkında öncelik sırasının belirlenmesinde ilgili mevzuat hükümleri uygulanır. 10. maddenin anlamı, sağlık hizmetlerinin sunumunda, imkânların sınırlı veya yetersiz olması durumu hariç, herkese eşit şekilde davranmak gerekmektedir. İmkânlarını sınırlı veya yetersiz olması

b. Bilgi isteme, bu hakkın içeriği ise, hastanın hangi sağlık kuruluşundan hangi şartlara göre faydalanabileceği, sağlık kurum ve kuruluşları tarafından verilen her türlü hizmet ve imkanının neler olduğunu ve müracaat edilen kuruluşta verilen sağlık hizmetlerinden faydalanma usulünü kapsar. Bütün sağlık kurum ve kuruluşları, hastayı bilgilendirmek için yeterli teknik donanımı haiz birimi oluşturmak, bu birimde, hastaya kesin ve yeterli bilgi verebilecek nitelik ve ehliyete sahip personeli daimi olarak istihdam etmek ve hastanın ihtiyacı olan birimlere kolayca ulaşabilmesini temin etmek üzere, kuruluşun uygun yerlerinde bilgilendirici tabela, broşür ve işaretler bulundurmak gibi tedbirleri almak zorundadır(26)…